1 min
Een afgezaagd onderwerp, obesitas en de emancipatie van dik zijn. Dik zijn moet weer kunnen, maar tegelijkertijd vinden we het de pest van deze tijd. In het licht van de dik-zijn-emancipatie meldde de BBC onlangs dat onderzoekers een gen hebben ontdekt dat nu eenmaal dik maakt. Niks aan te doen dus.
Aan de andere kant komt foodnavigator.com met het nieuws dat kinderobesitas in Zweden met sprongen omhoog schiet. Zes keer zoveel vierjarige meisjes daar hebben de kans te dik te zijn in vergelijking met 20 jaar geleden. Voor 10-jarigen ligt de sprong op vijf maal zoveel.
Boeiend de afgelopen tijd vond ik de volgende analyse, eveneens op de onvolprezen site van de BBC: goedkoop eten zorgt overal in de wereld voor dikte, juist ook onder arme mensen in de tweede en derde wereld.
Laten we de mensen met een gen-afwijking geen maat maken voor de rest van de wereld, en er verder geen doekjes om wikkelen: industrieel gemaakt eten kost te weinig en dus wil iedereen het die net tot enige welvaart komt. De hele dag door - zo is het ook bedoeld.
Daarbij komt dat het geraffineerd (geen vezels, om het altijd hetzelfde te laten smaken) en suikerrijk is (nee, het vet is geen kwaaddoener, want dat verzadigt juist!!).
Bij gebrek aan vezels zeggen onze hersenen: dooreten, er kan nog meer bij. En onze buik gaat er steeds verder van over onze broek hangen. Met dank aan de suiker, die voor nog wat meer kwalen zorgt.
Mooi dus dat diezelfde industrie er iets aan wil doen. Op het hoogste abstractie-niveau is het echter heel eenvoudig: eten moet veel duurder.
Het lullige is alleen dat die te dikke mensen in de derde wereld dan weer terugvallen in ondervoeding.
Zullen we er dan alleen hier - in de 'eerste wereld' - maar eens mee beginnen? Maar hoe moet het 'daar' dan?
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Het verhogen van prijzen als middel werkt hier niet. Het merendeel van het dik-zijn is te wijten aan luiheid, zowel qua beweging als qua voedselkeuze. Ergens een snelle hap halen, kijk eens om je heen hoe patatzaken, broodjeszaken, snackcorners bij benzinestations, hamburgertenten enz. floreren. En het spul is natuurlijk zó gemaakt dat het niet verzadigt, want anders eet je niet door. Je moet een uurtje later natuurlijk wel weer trek krijgen in de volgende snelle hap. Vandaar de voorkeur om het vet weg te laten en de boel bomvol suiker te stoppen? De dip in je bloedsuikerspiegel zal je snel weer naar de volgende snack brengen.
Er zijn ook gezonde snacks. Een hele appel van 40 cent, die wordt niet verkocht. Maar snij zo'n appel in hapklare stukjes en stop het in een handzame verpakking om mee te nemen, en je kan er makkelijk anderhalve Euro voor vragen. Geld boeit ze niet. Het gaat om het gemak.
Het systeem geeft feedback. Er zijn teveel dikke kinderen in Zweden en McDonald's haalt prompt de saus het broodje ervan af. Eerder werd hier al bericht dat verschillende Afrikaanse landen al helemaal into vergeten groentes en vissen zijn. Alles sal regkom. De hele gedachte dat er iets duurder gemaakt moet worden door een een of ander boven ons gestelde regering is gemakzuchtig en leidt tot groter kwaad.
Reuzeleuke website, vooral als het gaat over 'vet'.
http://www.techcentralstation.com/1051/techwrapper.jsp?PID=1051-250&CID=1051-073003C
Een oase waar alles wat maar fout is, wordt goedgepraat: 'capatilism for capitalism's sake'.
Al heel lang een favoriete tijdverspilling van mij.
Eten duurder maken, zal inderdaad uitlopen op zoiets als 'echter' eten. Dát eten moet om de kostprijs ervan op een redelijke manier te dekken echt in prijs omhoog.
Ha, gaan we Michael Pollan weer van stal halen?... :-) Eet niets wat je grootouders niet als voedsel zouden herkennen? Ik ben 'pas' 52, maar weet nog goed dat ik als kind gewoon drie maaltijden per dag at, en als ik uit school kwam kreeg ik een kopje thee met een biscuitje. Als ik daarna nog trek had vóór het eten, dan mocht ik een appel. That's it. Geen frietjes, Big Mac's, Mars, Snickers, Lion.... en een Cola of een Exota was voor het weekend, niet voor alledag.
Wij hebben pas geleden weer een ouderwetse friteuse gekocht, waar we Ossewit in gebruiken. U weet wel, dat spul dat 'vroegâh' gebruikt werd om mee te frituren vóórdat Unilever de winstgevendheid van plantaardig vet had ontdekt. Het zal geen verbeelding zijn dat de frietjes mij lekkerder smaken, maar dat ik er ook minder van eet, omdat ze dan zwaarder op de maag liggen dan met plantaardige frituurolie.
Wat ik ook grappig vind: bij de hamburgers van McDonalds ligt het vlees onder vuur (in elk geval figuurlijk gesproken). Het moet magerder, want anders wordt je dik. Geen haan die kraait naar het broodje waar die hamburger op ligt: dát is het enige onderdeel van de hele hamburger waar je echt dik van wordt (want niets anders dan een zompige maagvulling zonder voedingswaarde of vezel, maar mét de nodige calorieën). In Zweden heeft de hamburgerketen Max het begrepen: daar kan je een low-carb hamburger bestellen, zonder broodje dus. Als ik in juni in Zweden ben, ga ik dat zeker een keer proberen.
Fabrieksvoedsel te goedkoop? Dacht het niet. Ja, fabrieksbrood. Maar dat is niet de boosdoener, denk ik. De boosdoener is het 'gemaksvoedsel': even een patatje scoren, een kroketje uit de muur trekken, een zak chips eten, of een Snicker, of... en dat de hele dag door. Noem dat maar goedkoop.... maar wel funest voor je gewicht.