1 min
Voor de kust van Ouddorp en Schouwen-Duiveland zijn kannibalistische grijze zeehonden actief. Er zijn de afgelopen weken al vier zeehondenpups gedood en deels opgegeten door volwassen mannetjes. Tijd om de consumptie van zeehond te overwegen? Een gedachte-experiment.
"Dit kenden we tot dusver alleen uit het buitenland'', zegt zeehondenkenner Jaap Van der Hiele van het Reddingsteam Zeedieren (RTZ). Hij heeft de vier doodgebeten zeehondenjonkies bij de Brouwersdam opgehaald.
"De bijtwonden zijn specifiek van grijze zeehonden die in één geval in de keel en in een ander geval in de fontanel hebben gebeten. Als de pups dood zijn, dan vreten ze de voedzame delen uit de ingewanden, zoals de lever en het hart, weg'', legt Van der Hiele uit in de BN DeStem.
De zeehond is een publiekslieveling. Het dier wordt als knuffelbeest door de bevolking op de handen en in het hart gedragen. Nu het zelf zijn jongen blijkt te eten, en zelfs onder bruinvissen huishoudt en doodt, zou daarin verandering kunnen komen. Ik stel een gedachte-experiment voor.
Je kunt zeehonden qua vlees en spek vergelijken met het landvarken. Je mag er zelfs, binnen de sticker-trend van biologisch en ecologisch, voorzichtig van uitgaan, dat het misschien wel interessant is om deze 'zeevarkens' voor de humane voedingsmarkt te gaan kweken. Hun vlees wordt in Scandinavië en de noordelijke streken van Canada, Alaska en Rusland zeer gewaardeerd. Gestoofd, gebakken, en zeker ook gerookt.
Qua 'slimheid' en gedrag wijken zeevarkens en landvarkens niet veel van elkaar af, maar de bewegingsvrijheid voor een zeevarken zou aanmerkelijk groter kunnen zijn. Het vlees zou dan ook veel diervriendelijker kunnen zijn.
Zou zulk vlees kunnen voor mensen die slechts heel sporadisch wat vlees eten of breekt de hel los zodra een visser een zee-'wei' voor zeehondenkweek wil afpalen?
En als die hel losbrandt, is het dan aan te raden Máxima enthousiast een lapje zeehondenvlees op de koninklijke grill te laten omdraaien?
Misschien overdrijf ik, maar toch adviseer ik kleine kleutertjes nog wat beter in de gaten te houden in de branding!
Dit artikel afdrukken
"De bijtwonden zijn specifiek van grijze zeehonden die in één geval in de keel en in een ander geval in de fontanel hebben gebeten. Als de pups dood zijn, dan vreten ze de voedzame delen uit de ingewanden, zoals de lever en het hart, weg'', legt Van der Hiele uit in de BN DeStem.
De zeehond is een publiekslieveling. Het dier wordt als knuffelbeest door de bevolking op de handen en in het hart gedragen. Nu het zelf zijn jongen blijkt te eten, en zelfs onder bruinvissen huishoudt en doodt, zou daarin verandering kunnen komen. Ik stel een gedachte-experiment voor.
Je kunt zeehonden qua vlees en spek vergelijken met het landvarken. Je mag er zelfs, binnen de sticker-trend van biologisch en ecologisch, voorzichtig van uitgaan, dat het misschien wel interessant is om deze 'zeevarkens' voor de humane voedingsmarkt te gaan kweken. Hun vlees wordt in Scandinavië en de noordelijke streken van Canada, Alaska en Rusland zeer gewaardeerd. Gestoofd, gebakken, en zeker ook gerookt.
Qua 'slimheid' en gedrag wijken zeevarkens en landvarkens niet veel van elkaar af, maar de bewegingsvrijheid voor een zeevarken zou aanmerkelijk groter kunnen zijn. Het vlees zou dan ook veel diervriendelijker kunnen zijn.
Zou zulk vlees kunnen voor mensen die slechts heel sporadisch wat vlees eten of breekt de hel los zodra een visser een zee-'wei' voor zeehondenkweek wil afpalen?
En als die hel losbrandt, is het dan aan te raden Máxima enthousiast een lapje zeehondenvlees op de koninklijke grill te laten omdraaien?
Misschien overdrijf ik, maar toch adviseer ik kleine kleutertjes nog wat beter in de gaten te houden in de branding!
Nog 5
Je hebt 0 van de 5 kado-artikelen gelezen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_84_s_c1.jpg)
Ria #8
“Hullie versus zullie ”
De laatste zin van mijn vorig post was, te hopen op vreet(d)zame coëexistentie, en zoals je zegt: de tijden zijn veranderend.
Het algemene kennisniveau van de bevolking daalt en wederzijds gedachtengoed polariseert. Wat met elkaar te maken heeft.
Tegenstellingen worden minder geschraagd door kennis en filosofische ondergrond (analyse door Dick Veerman zou interessant kunnen zijn..), en die tegenstellingen zijn – net als moderne food-marketing – grotendeels gebaseerd op subjectieve beleving.
Politieke voorbeelden te over, en een voorbeeld binnen de voedingssector:
‘Hoe zou je zelf zijn, als je een kip was in een hok met 10.000 kippen’..
Dat de meerderheid van de bevolking in Nederland zelf zo leeft, en dat de stelling ten aanzien naar kip-beleving veel relevantie mist, en als beleving een oneigenlijke projectie, doet er niet meer toe.
Sterker, dergelijke projecties worden met verve opgehangen aan milieu, CO2, duurzaamheid en biologisch’.
Terwijl er ecologisch-economisch zaken spelen, die vele malen destructiever zijn.
En zelfs van die aard, dat raming en de plannen voor 2020, 2030 en 2050 er op dit moment al bij in het water vallen.
Voorbeeld: (bron Financieel Dagblad 5jan) Eurobooming 2018
“Er is onder economen een duidelijke consensus dat het eurogebied dit jaar met 2 tot 2,5% zal groeien.
En nu komt het..:
"Indicator eurogebied voor Consumentenvertrouwen: 114,2”
Enig idee, wat de consequenties zijn qua grondstofverspilling, milieuverontreiniging, kapitaalvernietiging en CO2-uitstoot in de wereld door de restrictieloze groei-economie ?
Dan gaat het niet meer over wel of geen vlees-eten.
Nog niet gesproken over de zuidelijker gelegen te verwachten consumptie-toename.
Hallo, we wonen niet op de noordpool!! Het is vandaag een keer koud, maar niet zo koud dat we zeehondenvlees nodig hebben om warm te blijven, dus wat de echteeskimo's doen om zich tegen de kou te weren. Wel ff een beetje gewoon blijven doen ja?
Dank Hans #7 :
Om mijzelf te plaatsen in deze discussie m.b.t. tot mijn dieet: Ik eet vlees en noem mijzelf een flexitarier. Ik heb in het verleden jarenlang vegetarisch gegeten, maar nu dus niet meer.
Als ik je kort mag resumeren stel je dat vegetariers zich niet hoeven te verdedigen voor hun dieet, maar vleeseters wel.
Met een aantal aspecten in je betoog ben ik het trouwens eens: bijv. voor geweld en expliciete zendingsdrang zie ik ook geen plaats.
Echter: heeft het ook niet te maken met de bril die o.a. jij (of ik) op heb?
Ik kan me uit het verleden goed herinneren dat vegetariers wel ‘aangevallen’ en voor gek versleten werden. Iedereen kent de term: 'geitenwollen sokken’. Een term die vandaag de dag soms nog gebruikt wordt. En dat wordt dan niet complimenteus bedoeld.
De tijden zijn nu wat aan het veranderen. Vroeger hoorde in o.a. Nederland vlees tot het dieet van alledag, voor zover men dat kon betalen natuurlijk. Daarna is dat verworden tot een wat meer hedonistische aangelegenheid voor grote groepen binnen onze maatschappij.
Nu begint het besef bij allerlei groepen (met allerlei verschillende eetwijzen, dus ook vleeseters) door te dringen dat het allemaal niet zo eenvoudig ligt.
Wat mij vaak aan discussies (over al dan niet vlees eten) binnen Foodlog opvalt is het ‘wij’ tegen ‘zij’-denken; het ‘hullie’ tegen het ‘zullie’.
Alhoewel ik binnen Foodlog toch ook weer een kleine -hoopvolle- kentering af & toe zie plaatsvinden.
Die kentering vind ik persoonlijk nodig: ‘hullie’ zal met ‘zullie’ echt moeten gaan praten en vice versa.
Wat moeilijk is, want aspecten als: ethiek, milieu, bestaansrecht, traditie, goede voeding etc.etc. spelen allemaal mee.
Ria #6
Ria, je doelt op deze zin ? : "Ik denk dat je mag stellen dat het respect van vleeseters voor vegetariers groter is, dan omgekeerd."
Als dat zo is, dan het volgende:
Geen enkele vegetariër of extreme veganist (qua voedseliname; voor geweld en expliciete zendingsdrang, zie ik hier geen plaats...) hoeft zich te verdedigen.
Daarentegen wordt er een voortdurende strijd gevoerd tegen het complete en complexe vlees-kweekproces.
Huisvesting deugt niet, groepsgrootte deugt niet, voeding deugt niet, veterinaire behandeling deugt niet, slachtproces deugt niet, en de lijst kan nog langer.
Terwijl we praten over een land dat juist op dit gebied mondiaal en zelfs binnen de EU hoge maatstaven hanteert.
(Ik hoef geen voorbeelden van excessen nu; we hebben een fantastische hoogstaande medische zorg, en ook daar gebeuren niet te tolereren fouten. Die rechtvaardigen volledige (!) afwijzing ten voordele van alternatieve methoden niet. Excessen in beide disciplines zijn eigen aan menselijk handelen, en moeten bijgestuurd worden)
Waarom al die stokken om te slaan. ?
Omdat voor vega's de proces-ethiek van vleeskweek hard gekoppeld wordt aan het eten van vlees op zich. Omgekeerd wordt daardoor de afwijzing van vleesconsumptie de basis voor alle argumentatie tegen vleesproductie. Controleer de sites er maar op.
Vleeseters echter, eten niet uit principe vlees. Ze eten vlees, zoals ze groente consumeren, omdat de gewoonte cultureel-historisch verankerd zit in een overheersende eetpatroon. Mondiaal.
En ook al zijn vleeseters zich zich niet bewust dat ze verre genetische verwantschap delen met varkens (volgens Dick, maar de evolutie-vertakking raakt 'in den beginne' zelfs planten), vleeseters zijn wel van mening dat er beschavingsnormen moeten zijn voor leefruimte en voorkoming van dierenleed. Die zijn in de laatste eeuw ook enorm geëvolueerd. En niet exclusief onder de drang van veganisme, maar ook door herijking van moraal in zeer brede zin.
Ik denk dat niemand zal ontkennen, dat door veganisme de strijd voor betere leefomstandigheden voor dieren gekoppeld wordt aan afwijzen van consumptie van vleesdieren.
De leefomstandigheid van verwekking tot slacht, is de stok geworden om vleeseters en de sector te slaan. En da's jammer...
Ik ben voor een vreetzame co-existentie.
(S.E.&O)
Leuk stukkie. Ik zeg waarom niet (m.b.t. het eten van).
Ik heb een ander probleem: het 'wij'-, 'hullie'-(etc.)denken.
Hans #4 : "Ik hou van consequent ideeëngoed.
In dat kader mag een vega tegen consumptie van alle dieren zijn, en een vleeseter vóór, met twee beperkingen:
- voor vleeseters beschikbaarheid en respect voor het getal van aanwezigheid
- onderling respect voor beide standpunten.
Ik denk dat je mag stellen dat het respect van vleeseters voor vegetariers groter is, dan omgekeerd."
1e zin helemaal mee eens, maar de laatste zin??? Ertussen zit wat (persoonlijke?) uitspraken die dan voor alle vleeseters en vegetariers zouden opgaan? Is dit een staaltje van logisch redeneren?
Toe nou toch.