Antibiotica bevordert groei
Ze namen 10 onderzoeken nader onder de loep. In totaal waren daar 4.316 kinderen van 1 maand tot 12 jaar oud in 7 ontwikkelingslanden betrokken waren. Over het algemeen waren lengte en gewicht achtergebleven bij de leeftijdgemiddeldes. Er werd gecorrigeerd voor onderzoeksopzet en -kwaliteit teneinde bias uit te sluiten.
De onderzoekers kwamen tot de conclusie dat antibiotica toedienen een duidelijk positief effect heeft op lengte en gewicht. Antibiotica zorgt voor een extra groei van 0.04 centimeter per maand en 23,8 gram per maand. Bij jongere kinderen was het lengte-effect het grootst. Bij Afrikaanse was een duidelijke invloed op gewicht te zien.
'Meer onderzoek nodig'
De auteurs benadrukken dat ze niet precies weten waaraan de groeibevorderende effecten van de antibiotica te danken zijn. Ze vermoeden dat het gebruik van antibiotica zorgt voor een vermindering van infecties en het veranderen van darmbacteriën die de groei belemmeren (denk aan al die kinderen met chronische diarree en slechte sanitaire omstandigheden). Ze besluiten met de bekende riedel 'de gunstige bijwerking van antibiotica-behandeling in bedreigde bevolkingen is hoog - om de onderliggende mechanismen beter te begrijpen is meer onderzoek nodig - de volgende stap is het doorgronden van hoe je achterblijvende groei bij ondervoede kindjes kunt behandelen met antibiotica'.
Groeibevorderende antibiotica baart zorgen
Zouden deze mensendokters nog nooit een uitstapje naar de intensieve veehouderij gemaakt hebben? Hoe wijdverbreid is daar het gebruik van antibiotica juist als groeibevorderaar wel niet? En zouden ze echt niet weten van de oprukkende antibioticaresistentie en daardoor toenemende kwetsbaarheid van mensen? Misschien toch wel. Ze schrijven: "...antibiotica zijn niet de meest haalbare optie om ondervoeding te behandelen." Dat raadt ons de koekoek. Het verlies van werkzame antibiotica is een van de grootste zorgenkinderen in de humane zorg van dit moment.
Honger bestrijd je niet met een pil
Ook het editorial bij het onderzoek laat zien dat er terughoudend gedacht wordt over intensief antibioticagebruik en de ongewenste effecten daarvan. Dr. Bhutta (verbonden aan het Hospital for Sick Children in Toronto, en de Aga Khan University, Pakistan), plaatst grote kanttekeningen bij 'de toenemende belangstelling voor de potentiële rol van antibiotica' in het bestrijden van kinderondervoeding. Daarom pleit hij voor het geven van prioriteit aan betere voeding. Zijn boodschap is duidelijk: ondervoeding pak je aan met eten, niet met een antibioticapil.
Fotocredits: 'Medical staff examine a child for signs of malnourishment in DRC', uitsnede, DFID - UK Department for International Development
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Inderdaad, kip functioneert als helend Superfood bij griep of verkoudheid schreef ook Cécile Janssen in februari op Foodlog:
http://www.foodlog.nl/artikel/wat-te-eten-bij-griep-en-verkoudheid/
'Soep op basis van bouillon, met name kippensoep. Dat lijkt geen sprookje, want het aminozuur cysteïne in de kip helpt slijm in de longen te verdunnen. Daar komt bij dat de warme bouillon je neus- en keelholte vochtig houdt, helpt tegen uitdroging en bestrijdt keelinfectie.'
Dat hoeft dus geen Plofkip te zijn, zoals de Cartoon #45 onterecht suggereert, maar kan ook gerust Biologische kip zijn.
Zie ook:
http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/ziekten/106241-kippensoep-bij-griep-en-verkoudheid.html
(Die tekst mag ik niet kopieren, maar er staat vermeld dat het Joodse volk hun kinderen honderden jaren geleden (dus ver vóórdat de snelgroeiende kip bestond) al kippesoep gaven omdat het goedkoper was dan medicijn)
http://boeddhistischdagblad.nl/wp-content/uploads/2013/03/plofkip-cartoon-3-wakker-dier.jpg?861d9d
Beste Mark, ik draai nergens omheen. Ik heb al drie keer gezegd (hoe vaak wil je dat nog horen): geen restricties in de arts-patiënt relatie. Anders ligt het bij groepsgewijs preventief gebruik, op het moment dat helemaal niet vaststaat of dit inderdaad wel levens redt. Dan is er sprake van experimenteren in Afrika, en mogelijk zelfs van een opzet die in Europa niet zou worden toegelaten. Punt is dat er niet alleen voordelen maar ook nadelen zitten aan antibioticagebruik, beiden zowel op korte als op langere termijn, dat geldt zowel voor Europa als voor Afrika. Vind jij het wenselijk om in Afrika medische behandelingen te verrichten die in Europa niet (meer) usance zijn? En zo ja, wat zijn daarvoor de argumenten cq criteria? Moeten er in Afrika andere risico/benefit afwegingen gelden dan in Europa? Jij bent expert ter plaatse, ik niet. Het lijkt me ethisch gezien een heel delicate kwestie. Antibioticaresistentie treft Afrikanen en Europeanen evenzeer. In beide continenten zullen straks doden vallen door nu nog (relatief) onbelangrijk lijkende infectieziekten als de verwekkers resistent zijn. Het is niet of/of, dat lijkt mij tenminste. Laat ik het anders vragen: Vind jij dat er in kampen met hongerende kinderen experimenten moet worden gedaan met, zeg bijvoorbeeld, twee typen antibiotica die in Europa een beetje uitgespeeld zijn omdat er veel resistentie tegen is, om te bekijken of ondervoede kinderen daar beter door groeien zonder dat er iets aan hun voedingssituatie verandert?
Wat mij zo ontzettend verbaast is het ontzettende Westerse standpunt dat hier wordt ingenomen als het gaat om Afrikanen. Antibioticaresistentie wordt hier opgevat als een groter probleem dan stervende Afrikaanse kindertjes. Het is bij het racistische af!
Als ik vraag: zou jij je kind laten sterven vanwege de angst voor resistentie, dan ga je daar omheen draaien. Maar dat is hier wel degelijk de kern van de zaak.
Mark # 40. Als mijn kind in levensnood is, is dat een kwestie tussen haar, mij en onze huisarts. Waarom wil je dit perse weten van mij, ik begin toch ook niet over jouw kinderen? Voor de 3e keer: in de 1 op 1 arts-patiënt relatie moeten zo weinig mogelijk restricties zitten.