2 min
Je ogen helpen op twee manieren mee te bepalen wat je eet: 'zien' heeft invloed op je smaakervaring. Bovendien blijken groen-gelabelde producten gezonder over te komen. Marketeers en verpakkingsontwerpers weten dat allang.
Je proef als het ware met je ogen. Ze kunnen voorlopen op je neus, tong en hersenen in de ervaring van geur en smaak. Professor Terry E. Acree, van de Cornell University (New York) onderzocht het en deelde zijn bevindingen op een congres van de American Chemical Society.
Acree stelt dat onderzoek laat zien dat er behalve smaak en geur nog meer factoren zijn die bepalen hoe iemand iets vindt smaken. "[...] smaak hangt af van de delen van de hersenen die met smaak, geur, gevoel en zicht te maken hebben. De som van al deze signalen, plus onze emoties en vroegere ervaringen, resulteert in onze smaakperceptie, en bepaalt of we specifieke soorten eten lekker of vies vinden".
De ogen spelen een erg belangrijke rol in dit proces. Acree verwijst naar een paar bekende proefjes waarbij de kleur van eten mensen iets heel anders laat proeven: witte wijn met rode kleurstof smaakt voor ziende proevers echt rood. Dat we eten dat er eigenlijk uit ziet als 'braaksel of faeces' (denk aan stoofschotels of curries) toch lekker kunnen vinden, komt doordat andere factoren ons zicht kunnen 'overriden', bijvoorbeeld ons geheugen dat ons vertelt dat we die curry lekker vonden, of zelfs onze nieuwsgierigheid naar nieuwe (eet)ervaringen. Neus en tong laten zich nooit helemaal uitschakelen, geur blijkt ook cruciaal in het vaststellen hoe iets smaakt. Acree noemt een eenvoudig testje: ruik aan iets zoets en neem een slokje water. Het water zal zoet smaken. Na een snufje brood, vlees of vislucht smaakt datzelfde water niet zoet meer.
Professor Acree ziet in het samenspel tussen reuk, zicht en smaak mogelijkheden om gezonde voedingsmiddelen te ontwikkelen die ook 'moeilijke eters' zullen aanspreken (een mogelijke oplossing dus voor ouders die wanhopig hun kinderen ook gezonde 'groentjes' willen laten eten).
Er is nog een andere manier om gezond eten te benadrukken. Ander onderzoek van de Cornell Universiteit, verschenen in Health Communication, laat zien hoe gemakkelijk de gezondheidsperceptie van een (verpakt) voedingsmiddel bepaald wordt door de kleur van de voedingsinformatie die erop staat. Staat dat er in het groen, dan zien proefpersonen het hele voedingsmiddel als gezonder, ongeacht de daadwerkelijke voedingswaarde-informatie op het etiket. Jonathon Schuldt, Assistant Professor of Communication and Director of Cornell’s Social Cognition and Communication Lab, liet studenten een reep zien met een rood of een groen voedingswaarde-etiket. De 'groene' reep werd als gezonder gezien, ook al zaten er evenveel calorieën in als in de 'rode'. In een vervolgexperiment met een wit en een groen etiket, vond Schuldt dat naarmate de studenten gezond eten belangrijker vonden, ze de reep met een wit etiket minder gezond vonden. Diezelfde reep met een groen etiket werd wel als gezonder beoordeeld. Schuldt concludeert dat het ontwerp en de kleur van de etiketten net zoveel aandacht verdienen als de voedingswaarde-informatie die erop staat.
Nu begrijp je waarom sommige mensen die aan de lijn doen, alleen groene M&M's eten. Tip: pas op voor groene verpakkingen door goed te kijken of ze wel zo 'groen' zijn als je ogen beloven.
Fotocredits: overly green, uitsnede, boeke
Dit artikel afdrukken
Acree stelt dat onderzoek laat zien dat er behalve smaak en geur nog meer factoren zijn die bepalen hoe iemand iets vindt smaken. "[...] smaak hangt af van de delen van de hersenen die met smaak, geur, gevoel en zicht te maken hebben. De som van al deze signalen, plus onze emoties en vroegere ervaringen, resulteert in onze smaakperceptie, en bepaalt of we specifieke soorten eten lekker of vies vinden".
De ogen spelen een erg belangrijke rol in dit proces. Acree verwijst naar een paar bekende proefjes waarbij de kleur van eten mensen iets heel anders laat proeven: witte wijn met rode kleurstof smaakt voor ziende proevers echt rood. Dat we eten dat er eigenlijk uit ziet als 'braaksel of faeces' (denk aan stoofschotels of curries) toch lekker kunnen vinden, komt doordat andere factoren ons zicht kunnen 'overriden', bijvoorbeeld ons geheugen dat ons vertelt dat we die curry lekker vonden, of zelfs onze nieuwsgierigheid naar nieuwe (eet)ervaringen. Neus en tong laten zich nooit helemaal uitschakelen, geur blijkt ook cruciaal in het vaststellen hoe iets smaakt. Acree noemt een eenvoudig testje: ruik aan iets zoets en neem een slokje water. Het water zal zoet smaken. Na een snufje brood, vlees of vislucht smaakt datzelfde water niet zoet meer.
Professor Acree ziet in het samenspel tussen reuk, zicht en smaak mogelijkheden om gezonde voedingsmiddelen te ontwikkelen die ook 'moeilijke eters' zullen aanspreken (een mogelijke oplossing dus voor ouders die wanhopig hun kinderen ook gezonde 'groentjes' willen laten eten).
Er is nog een andere manier om gezond eten te benadrukken. Ander onderzoek van de Cornell Universiteit, verschenen in Health Communication, laat zien hoe gemakkelijk de gezondheidsperceptie van een (verpakt) voedingsmiddel bepaald wordt door de kleur van de voedingsinformatie die erop staat. Staat dat er in het groen, dan zien proefpersonen het hele voedingsmiddel als gezonder, ongeacht de daadwerkelijke voedingswaarde-informatie op het etiket. Jonathon Schuldt, Assistant Professor of Communication and Director of Cornell’s Social Cognition and Communication Lab, liet studenten een reep zien met een rood of een groen voedingswaarde-etiket. De 'groene' reep werd als gezonder gezien, ook al zaten er evenveel calorieën in als in de 'rode'. In een vervolgexperiment met een wit en een groen etiket, vond Schuldt dat naarmate de studenten gezond eten belangrijker vonden, ze de reep met een wit etiket minder gezond vonden. Diezelfde reep met een groen etiket werd wel als gezonder beoordeeld. Schuldt concludeert dat het ontwerp en de kleur van de etiketten net zoveel aandacht verdienen als de voedingswaarde-informatie die erop staat.
Nu begrijp je waarom sommige mensen die aan de lijn doen, alleen groene M&M's eten. Tip: pas op voor groene verpakkingen door goed te kijken of ze wel zo 'groen' zijn als je ogen beloven.
Fotocredits: overly green, uitsnede, boeke
Nog 5
Je hebt 0 van de 5 kado-artikelen gelezen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_84_s_c1.jpg)
Alweer een kans voor de nieuwe generatie food retailers. Met verpakkingen kun je gezond eetgedrag stimuleren(nu lijkt het tegenovergestelde aan de gang). Ik denk dat veel mensen het op prijs zullen stellen in een winkel te wandelen die hierop inspeelt. Niet alleen voor hun kinderen, maar ook voor zichzelf. Is het niet in belang van de klant dat dit gebeurt? Stapje hoger in klantgericht denken volgens mij.