Opinie Zeggen dat we meer moeten bewegen, is altijd goed

Meer bewegen moet bij het nieuwe normaal gaan horen. De coronacrisis is de ‘alarmbel’, zeggen de initiatiefnemers van de verenigde sportbonden en NOC*NSF. “Het is al lange tijd bekend dat sport vele voordelen biedt, van gezondheid tot cognitieve en sociale effecten,” zei Alberda eerder in Het Parool.

Thuis stilzitten tot het virus overwaait is dodelijk, ook zonder besmetting. Dat is de boodschap. Bovendien zou wie genoeg beweegt ook beter bestand zijn tegen de (gevolgen van de) besmetting. Dat laatste kan in het algemeen zo niet gesteld worden, maar het klinkt wel als een rationeel argument. Een beetje meer angst zaaien en meteen een oplossing aanreiken doet wonderen als mensen toch al bang zijn.

Onbegonnen werk
Ook hoogleraar Erik Scherder schaarde zich onder de bekende en minder bekende sporters en bestuurders. Met onder meer zijn vlotte optredens in het programma DWDD probeert hij al jaren vooral ouderen aan te zetten tot meer lichaamsbeweging. De hersenen hebben er veel profijt van, je stelt het begin van de aftakeling uit en voorkomt misschien zelfs neurodegeneratieve ziekten. Scherder krijgt gelijk van heel veel onderzoek.

Hardlopen wordt al zeker een kwart eeuw toegepast in de behandeling van depressie. Dat is misschien wel de beste reden om van de bank af te komen

Opmerkelijk is dat bij de argumenten die vergezeld gaan van de oproep tot bewegen niet ook nadrukkelijk (jeugd)obesitas wordt genoemd. Is dat onbegonnen werk? Let’s not go there? Sporten op zich helpt niet om af te vallen. Een actieve leefstijl en een daaraan gekoppeld gezond voedingspatroon kan wel obesitas voorkomen bij opgroeiende kinderen.

Zwaarlijvig
Maar wie pech heeft, en de genetische aanleg heeft om dik te worden, moet wel heel veel sporten en heel veel weerstand aan al dat vreetwerk om zich heen kunnen bieden om niet op latere leeftijd toch zwaarlijvig te worden. ‘You can’t outrun a bad diet’, je kan sporten wat je wilt, als je slecht eet haalt het niets uit.

Waarom moeten Alberda en Hiddink met hun mediamassa de kat de bel aanbinden? Is dit ook ‘never waste a good crisis’? Niemand twijfelt aan de goede bedoelingen van beide heren. Een leven lang als coach en functionaris in de sport heeft hen geleerd wat ze wel en niet moeten doen om hun imago glanzend te houden. Hun oproep is gemeend en terecht. Maar waarom moeten zij een oproep aan de overheid doen?

Wiens taak is het om de inwoners van een land gezond te houden? Van de Koninklijke Nederlandse Korfbalbond? Of misschien organisaties als de Hartstichting, het Diabetesfonds, het KWF, de Obesitasvereniging?

Richtlijnen
In de Verenigde Staten laten de machtige gezondheidsfondsen geregeld van zich horen. De American Cancer Society (ACS) heeft recent nieuwe richtlijnen voor de preventie van kanker uitgevaardigd. In de publiciteit die dat genereerde, krijgt één aspect veel aandacht, omdat het nieuw is. Het Amerikaanse kankerfonds raadt iedereen die er alles aan wil doen zijn of haar risico op kanker te verminderen aan vooral veel te bewegen.

Wat houdt dat in, voldoende bewegen om de kwalen buiten de deur te houden? De ACS zegt daarover dit: voor volwassenen geldt 150-300 minuten per week lichamelijke activiteit met een matige intensiteit, of 75-150 minuten lichamelijke activiteit met een hoge intensiteit. Meer is beter. Kinderen en adolescenten dienen dagelijks minstens 1 uur gematigd of fors actief te zijn. Voor iedereen geldt: beperk zittend gedrag, zoals zitten, liggen en televisie kijken, en andere vormen van vermaak waar een scherm bij nodig is.

Een bijkomend voordeel van hardlopen als lichaamsbeweging is het vrijkomen van stoffen zoals adrenaline, endorfine en serotonine, die de loper een ‘runners high’ bezorgen. Hardlopen wordt al zeker een kwart eeuw toegepast in de behandeling van depressie. Dat is misschien wel de beste reden om van de bank af te komen.