Verplaats problemen met landbouw niet naar zee

Een oppervlakte aan oceaan zo groot als Australië zou geschikt zijn voor commerciële zeewierteelt. Dat kan massa’s aan voedsel voor mensen en dieren, bioplastics en biobrandstoffen opleveren, blijkt uit een onderzoek waarvan de resultaten die verschenen in het wetenschappelijke blad Nature.

Het idee is dat zeewierteelt de druk op het milieu van boerenactiviteiten op het land vermindert. Als zeewier in 2050 10% uitmaakt van wat mensen eten, zouden we 110 miljoen hectare boerenland minder nodig hebben. In totaal is een oceaanoppervlakte van 650 miljoen hectare geschikt voor zeewierboerderijen. Bijvoorbeeld rond Indonesië en Australië zijn veel mogelijkheden.

Volgens de studie zou het kweken van het rode Asparagopsis veel klimaatvoordeel opleveren. Als koeien dit zeewier eten, stoten ze namelijk minder methaan uit.

Een review uit 2019 waarschuwt voor de risico’s van zeewier telen in Europa. De oceaan is een ecosysteem kwetsbaar voor verstoringen en bij zeewierteelt komen nu bijvoorbeeld nog een hoop plastic touwen en netten kijken.

Zeewierteelt is dus niet zomaar magic bullet om de wereldbevolking te voeden. Van land- naar 'zeebouw' van voedsel verplaatst het probleem van de menselijke invloed op de natuur.