Volgens een onderzoek uit 2018 zou alleen al in 4 grote Chinese steden jaarlijks 17 à 18 miljoen ton voedsel in de vuilnisbak verdwijnen. 29% daarvan bestaat uit groente, 24% uit rijst en noedels en 18% uit vlees. De hoeveelheid is genoeg om 30 tot 50 miljoen mensen te voeden.

In zijn speech zei Xi dat "we vast moeten blijven houden aan het crisisgevoel ten aanzien van onze voedselzekerheid. De impact van de Covid-19 pandemie van dit jaar heeft de alarmbel geluid."

Het crisisgevoel wordt nog versterkt door overstromingen in de afgelopen weken. Ze hebben oogsten in het veld verwoest, varkens laten verdrinken en joegen de sinds de pandemie toch al verhoogde voedselprijzen nog verder omhoog.

Voedselzekerheid is een belangrijk item voor China, omdat het land verre van zelfvoorzienend is. Nu de (handels)spanningen met de VS weer verder oplopen, trekt Xi Jinping alvast de broekriem aan.

Onmiddellijk na de oproep voor de 'clean waste'-campagne deden de eerste voorstellen om voedselverspilling aan te pakken opgang op de sociale media. Van halve en seniorenporties tot doggy bags en het door de Wuhan Catering Industry Association gelanceerde initiatief 'N-1', waarbij restaurantgasten één gerecht minder mogen bestellen dan het aantal gasten aan tafel. Een breuk met de Chinese gastvrijheidscultuur, waar leeggegeten borden een teken zijn dat er niet genoeg te eten was.

Volgens de FAO (2018) staat voedselverspilling na de aankoop door de consument nog altijd in schril contrast tot de voedselverliezen (gemeten in kilo's) tussen oogst en verkooppunt, maar is de verspilling door consumenten in de VS, de EU én geïndustrialiseerd Azië (in die volgorde) verreweg het hoogst. In lageinkomenslanden (sub-Sahara Afrika en Zuid-Oost Azië) is die verspilling het laagst en zijn ook de verliezen tussen oogst en verkooppunt het geringst.
Dit artikel afdrukken