Europa mag dan het beeld hebben de graanschuur van de wereld te zijn en de wereldbevolking te voeden, in werkelijkheid is Europa de grootste 'slokop' ter wereld. "Als we meten wat werkelijk van belang is in voedingstermen, verandert het beeld drastisch. Als het gaat om eiwitten en calorieën, heeft de EU een aanzienlijk handelstekort," aldus het WWF in het rapport Europe eats the world. De hoge Europese niveaus van voedselproductie, -consumptie en -export zijn grotendeels afhankelijk van een grote invoer van landbouwproducten, zoals diervoeder of meststoffen. "De verwerking van ingevoerde grondstoffen zoals cacao in hoogwaardige voedingsproducten zoals chocolade is misschien economisch zinvol, maar draagt niet bij tot voedsel of voedselzekerheid."

Als het gaat om eiwitten en calorieën, heeft de EU een aanzienlijk handelstekort
Uit balans
Het bestaande voedselsysteem van de EU heeft ernstige ecologische gevolgen. In de loop der jaren heeft de Europese consumptie geleid tot het verlies van miljoenen hectaren bossen en andere natuurlijke ecosystemen elders op aarde. Dat heeft de klimaatverandering in de hand gewerkt, tot biodiversiteitsverlies geleid en sociale onrechtvaardigheden opgeleverd.

De EU blijft de op één na grootste importeur van producten die verband houden met tropische ontbossing. Maar Europa is ook 's werelds grootste importeur van zeevruchten, en importeert meer dan de helft van wat zij verbruikt. Een deel van deze zeevruchten komt uit tropische gebieden waar lokale gemeenschappen afhankelijk zijn van deze visbestanden voor eiwitten, maar worden geconfronteerd met afnemende vangsten als gevolg van overbevissing en klimaatverandering. Europa produceert meer dierlijke producten dan de Europeanen consumeren, en sowieso consumeren wij meer dan goed voor ons is.

Voedselverspilling
Om de 'overgrote' veesector in stand te houden, voeren we de helft van de graangewassen die we verbouwen aan dieren, en niet aan mensen. De intensieve landbouwpraktijken brengen schade toe aan de biodiversiteit, de gezondheid van de bodem en het klimaat. Daarnaast worden er ook nog grote hoeveelheden voedsel verspild, ook op boerderijen. Van al het in Europa geproduceerde voedsel gaat maar liefst 40% verloren, vaak al bij het oogsten. Dat probleem is, in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, in Europa een nog groter probleem dan in lage-inkomenslanden.

'Luxekruidenier'
"Europa is in feite 's werelds luxekruidenier", formuleert RetailDetail de conclusies. Europa importeert goedkope basisgrondstoffen, verwerkt die tot duurdere producten (zoals chocolade en wijn) die minder calorieën en eiwitten bevatten dan de oorspronkelijke grondstoffen en bovendien maar beperkt bijdragen aan het daadwerkelijk voeden van de wereld. Met het oog op de nieuwe wetgeving voor voedselproductie die de Europese Commissie voor volgend jaar op de agenda heeft staan, pleit het WWF voor duurzaamheid als basisprincipe. "Alleen een duurzamer voedselsysteem kan zorgen voor voedselzekerheid in binnen- en buitenland. De EU moet zich niet richten op meer produceren, maar op anders produceren en consumeren," zegt Ester Asin, directeur van eht Europese beleidsbureau van het WWF.

Dat kán volgens het WWF niet anders dan in goede aarde vallen: 3 op de 5 Europeanen wil duurzamer eten en driekwart hoopt op EU-wetgeving die biodiversiteitsverlies door voedingsproducten aan banden legt.
Dit artikel afdrukken