Bio-energie. Het woord klinkt goed nu duurzaamheid langzamerhand in de mode komt. Het protest tegen bio is al een tijdje gaande: wat we winnen aan ecologie, stelen we uit onze mond. Terecht hebben bedrijven als
Unilever en Shell al eerder gewezen op dit vraagstuk. Shell gaat zelfs zover te spreken van een 'moreel ongepaste' oplossing voor het
energievraagstuk. Het lijkt er evenwel op dat de
politiek doof is voor dit soort argumenten en het enthousiasme onder 'bewuste burgers' overheerst.
Vandaag een uiterst helder en compact stuk daarover in het
Agrarisch Dagblad van Prem Bindraban.
Zou het komen door dat kleine stukje woord, 'bio'? Gaan er daarom geen bellen rinkelen?
Ik zei met nadruk dat ze er "wellicht" aan kunnen verdienen. Afrika heeft het meest baat bij een combinatie van eetbare landbouw en natuurbeheer.
Zie voor positieve ontwikkelingen dit verhaal uit de Zimbabwe Independent: Somaliland is druk bezig om boeren uit andere landen te headhunten, met name onteigende blanke boeren uit Zimbabwe. En de Ethiopean Herald meldt een succevollepilot met paprika.
Windenergie wordt overigens ook een beetje overpushed heb ik begrepen. Hoed je wanneer D. Samsom minister van milieu wordt.
Er is een grens aan biobrandstof. Dat neemt niet weg dat men bijvoorbeeld koolzaadteelt kan combineren met graanteelt. Momenteel wordt er al een tussenteelt van koolzaad gedaan door veel graanboeren, voor zover ik weet als groenbemester. Het lijkt me dat dat gecombineerd kunnen worden met de oogst van de zaden die dan de olie leveren.
Ik ben overigens wel gefascineerd door het feit dat Unilever en Shell hier samenwerken: Jeroen v.d. Veer zit bij beide bedrijven in de raad van commissarissen. Ruik ik hier belangen?
Wouter, dat begrijp ik niet goed. Planten zijn uiterst inefficiënt als energiebron: het vergt teveel oppervlakte en destabiliseert de natuur die nou juist het argument is om voor groen te gaan.
Dat is het punt van Shell, lijkt me. Unilever acht ik heel goed in staat om te rekenen in voedselproductie en behoefte en ziet het daar spaak gaan: de prijs van grondstoffen schiet omhoog (ik kan het artikel niet zo gauw meer vinden). Economisch mooi voor (waarschijnlijk?) Z-Amerika, maar niet voor Afrika. Wij kunnen best wat meer voor ons eten betalen, hoewel ... dat beteknt dat het surplus dat onze boeren HIER nodig hebben naar de tweede en derde wereld vloeit.
Vanuit een dergelijke argumentatie ziet Unilever - in mijn ogen zeer terecht - een destabilisatie
van de agri-economie. Dat is niet per se ernstig, want verandering kan ook de boel even goed door elkaar schudden om beter door te gaan. Maar het is wel handig om daar eerst eens heel goed naar te kijken.
Waarom zo nadrukkelijk inzetten op plantenenergie als zon (de directe bron van leven) en bewegingsenergie (wind, water) een betere belofte zijn? Omdat het past in onze verbrandingseconomie, dwz de huidge infrastructuur die ons een kwaad groen geweten bezorgde?
Dat voedsel als brandstof gebruiken immoreel zou zijn, vind ik een slecht argument. Het doet denken aan Jantje die zijn spruitjes op moest eten vanwege de hongerende kindertjes in Afrika.
Het is inmiddels bekend dat (structurele) voedselhulp de locale economische ontwikkeling remt. Zie de Bob Geldof Case, die toen hij er weer eens was een slechter Ethiopië aantrof.
Het kwalijke, en dat zegt het AGr. D. ook, zijn de subsidies. Als je daarmee stopt, kunnen Afrikaanse landen wellicht zelfs geld verdienen aan de productie van olie of alcohol.
De olie van Shell heeft hongersnoden in Nigeria overigens ook niet kunnen verhinderen.