In Duitsland is de wolf in de late jaren '90 van de vorige eeuw in het wild teruggekeerd. Anders dan nog maar enkele generaties geleden, vinden moderne mensen wolven bij hun natuurbeleving horen. Teruggekeerd in het wild en beschermd, lijkt het dier het in Duitsland goed te doen. Daar hebben ze er ook last van. Wolven hebben een makkelijke hapje aan makke schapen. De Frankfurter Allgemeine kwam deze week met een verhaal over schaapsherder Eberhard Klose die een hekel aan wolven heeft. Ze bijten immers zijn lammetjes én hun moeders dood.

Al sinds een jaar of twee gaat het gerucht dat de wolf vanuit Duitsland en mogelijk vanuit de Ardennen Nederland zou hebben bereikt. De dode wolf is eindelijk het bewijs: er is op zijn minst één wolf in Nederland aanwezig geweest. Meteen maken de boeren duidelijk dat als we het beest niet wegjagen wolvenschade vergoed moet worden. Ons schaapdichte land is immers een luilekkerland voor de wolf, ook al bleek de doodgereden wolf recent een bever te hebben gegeten.

Gisterenbleken VVD en PvdA 'lijnrecht tegenover elkaar te staan'. Lutz Jacobi van de PvdA wil de wolf. Dat gaat best want we hebben er mooie natuur voor gemaakt. Voor VVD'er Johan Houwers is dat ondenkbaar. Hij wil ze afschieten en voorkomen dat ze straks zelfs mogelijk kinderen opeten. Hij zou gelijk kunnen hebben; het wilde zwijn en de Vlaamse gaai doen tenslotte ook al niet wat ze met God en Jacobi hebben afgesproken: ze komen de stad in. Dat is nogal wat voor zulke als schuw bekend staande dieren. Het is alsof ze voelen dat wij vinden dat ze er weer helemaal bijhoren. En toch: het blijven wilde dieren.

Vandaar de vraag: wilt u de wolf?

Fotocredits: another wolf portrait, uitsnede, Tambako the Jaguar

Wilt u de wolf?

Dit artikel afdrukken