1 min
Wat weten we eigenlijk van eten Maar we hebben er wel steeds meer belangstelling voor en geven vrijelijk onze meningen. Die vraag komt weer op naar aanleiding van het heikele punt van discussie deze week. Hoe kun je een Nederlands varken beter verwaarden.
Maar één commentator is zo wijs op te merken dat de kennis hem tekort schiet om er echt zinnig over te kunnen praten (bravo Eric Ottevanger!). Verder - het spijt me, het is mijn mening, maar het moet maar gezegd worden - een boel doodlopende paden. De kleine praktische worden van tafel geveegd. Oplossingsrichtingen blijven zo uit, behalve halve (gevaarlijk) en 'Haagse' wettelijke. Wetten lopen altijd achter de werkelijkheid aan. Los je het in de praktijk op dan is wetgeving niet nodig en de oplossing optimaler.
Arrogant om het zo te zeggen? Mogelijk. Ik vind van niet, maar loop dan ook wel eens rond in een vleesfabriek of bij een varkens- of kippenhouder. Hoor zowel van de slager als de boer hoe hij denkt en wat zijn problemen zijn. Zie bovendien de nodige consumenten. Proevend en wel.
Het respectabele blad The Economist had vorige week een rapportage van een reporter op bezoek op La Rural, dé Argentijnse agribeurs. Duidelijk 'an urban who went rural'. Check zelf even.
Deze week komt het blad met het verhaal van een aanstaande visvegetariër, die bang is dat de zeeën leeg raken. Wetenschappelijk gezien een uiterst discutabel punt. Als je maar weet wat je doet, is er niet zo'n probleem. En als restaurants en retailers maar wat durfden. Geen woord daarover. Daarom besluit hij maar vegetariër te worden. Een ego-document. Non-informatie. Ongebruikelijk voor The Economist met z'n hoge niveau, wars van onzin.
De wereld blijft bij zijn vooruitgang steken in ideologische vlijt en eigen droomwerelden, zei de pessimist. Vorige week sprak ik hier in Frankrijk een hoge regionale bestuursambtenaar (een niet-politieke, en die hebben hier veel macht, tegen de soms onhandige politiek - da's een van de geweldige dingen die Louis XI dit land heeft nagelaten). Een man met macht, die vervelende besluiten kan nemen. Hij sprak woorden die me bij zullen blijven:
- 'de mensheid heeft grote zaken nodig om vooruit te komen, als ze er maar in geloven, dan kun je weer verder'
en:
- 'als ze dat niet doen, dan moet ik soms in actie komen en vervelende besluiten nemen, of ze dat nou leuk vinden of niet. Soms is dat zelfs beter.'
Als ik die elementen optel kan ik me moeilijk inhouden en denk ik: zouden een discussie en beeldvorming op basis van feiten dan zo moeilijk zijn? En: zou het zo moeilijk zijn mensen te laten snappen hoe belangrijk feiten zijn?
We hebben nog een 4 dagen. Tot en met vrijdag.
Ik modereer vandaag niet. Ben nl. de hele dag op stap. Bij een stel Franse boeren langs. Pour me changer les idées.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_(weic2304a)_480_289_84_s_c1.jpeg)
Volgens Marcel die reageerde op de site van het Agrarisch Dagblad zit er een fout in mijn cijfers. Ik sta open voor alle suggesties. Feiten moeten helder zijn.
symptoombestrijding op de korte termijn, de halve vaderlandse industrie is daar al aan ten gronde gegaan
En zie, waar bij gebrek aan nadenken, de discussie al weer is aanbeland: er moet geconditioneerd vervoer komen.
Op die manier hebben we ook het varkenscastratie probleem opgelost. Iedereen kan straks weer rustig slapen. De vrachtwagens krijgen airco achterin. Niet dus.
Wel eens gehoord van de stress die dieren hebben als je ze zomaar bij elkaar zet (wat hier wel moet, want varkens zijn tenslotte varkens)?
Wele eens gehoord van het feit dat de boer geen fluit verdient aan het varken, terwijl er nu een verhoging van de vervoerskosten aankomt? Drie keer raden wie dat mag betalen.
We gaan weer lekker slapen en nemen er nog een glas op!
Die zijn er, maar - en dat is nou precies het probleem - ze leiden de opinie niet. Je hoort ze niet. Ze doen en hebben daarvoor grote budgetten ter beschikking. Ze leiden bedrijven als Unilever, Nestlé, Procter&Gamble etc. Hetzelfde kan gezged worden van bedrijven als Ahold, Leclerc en Lidl horen er ook bij. Nee, ik beweer niks gemeens over ze. Alleen dat een handjevol mensen besluit wat de rest eet. En dat doet dat handjevol steeds meer, omdat we steeds meer uit de fabriek gaan eten en zij dat ook graag willen. Dat brengt hun baan nou eenmaal mee.
Da‚s gewoon niet zo handig en niet zo fair, want eten is iets dat we iedere dag meerdere malen doen. Daar mogen we dus best zelf iets van vinden
Daarom was ik ooit zover gekomen om hier te gaan schrijven en eens te kijken of een ander handjevol misschien zou kunnen bijdragen aan creatievere oplossingen.
En dus: daar zijn feiten en fantasie voor nodig.
Die miste ik zo nav onze Nederlandse sleurvarkenseconomie-case. En toen floepte zomaar deze tekst eruit ;-)
Sorry, ik dacht dat je bedoelde dat er een soort absolute opinieleiders zouden moeten komen of dat dat zou kunnen helpen. Grote roergangers op eetgebied.