Dat is volgens Reuters de les van de affaire die afgelopen week Heinz trof in China. Omdat het bedrijf voor een kinderproduct een lokaal ingrediënt had ingekocht, ging het nat. Dat gaat mogelijk grote gevolgen hebben voor het merk omdat Chinezen buitenlandse producten kopen om er zeker van te zijn dat ze niet besmet zijn met vervuilingen of ander ongerief. Als ze daar niet zeker van zijn, zullen ze die producten links laten liggen.

Barcodes en etikettering
Waar het in Europa en de VS doodnormaal is dat je via een barcode-systeem alle ingrediënten van zaadje tot eindproduct kunt traceren, is dat in China vrijwel onmogelijk. In een rapport van het Institute of Food Technologists werden China's traceersystemen en toezicht daarop deze zomer nog als 'poor' geclassificeerd, de laagste kwalificatie.

Gefragmenteerde ketens en tekortschietend toezicht
De landbouw en voedselverwerking in China zijn zeer gefragmenteerd en kleinschalig georganiseerd, schrijft Reuters. Zelfs met stringente audit-procedures zoals Heinz en andere buitenlandse voedingsconcerns die opleggen is het vrijwel onmogelijk alle leveranciers en transacties tot op het kleinste detail in de gaten te houden. Zelfs een gecertificeerde leverancier kan om aan zijn verplichtingen te doen een extra partij van de - niet gecertificeerde - buurman opkopen en zo het systeem onderuit schoffelen. Daar komt nog bij dat de Chinese toezichthouder veel te weinig mankracht heeft om de (strenge) regels te handhaven. Combineer dat met een land dat te kampen heeft met ernstige vervuiling van grond en water en het is duidelijk dat ook buitenlandse voedingsmiddelenfabrikanten maar beter niet met lokale producten kunnen werken, willen ze problemen als die van Heinz vermijden.

Heinz heeft - uiteraard - uitgebreid zijn excuses gemaakt en toegezegd de procedures aan te scherpen. Maar of dat zoden aan de dijk kan zetten in het fundamenteel vervuilde en wantrouwige China, is de vraag.
Dit artikel afdrukken