2 min
Beter beheer op landbouwgronden voor het verminderen van stikstofverliezen naar het milieu, kan wereldwijd bijna 500 miljard dollar aan maatschappelijke voordelen opleveren voor zowel de voedselvoorziening als voor de volksgezondheid, de ecosystemen en het klimaat. Tegen netto kosten van zo’n 19 miljard dollar. Dat blijkt uit een onderzoek dat vorige week gepubliceerd is in het wetenschappelijke tijdschrift Nature.
Om meer voedsel te kunnen produceren, werd de landbouw in de 20e eeuw geïntensiveerd met behulp van steeds meer (stikstof)meststoffen. Meer dan de helft van deze stoffen op landbouwgrond ontsnapt naar het water of de lucht, en gaat zo verloren in het milieu. Dat draagt in belangrijke mate bij aan effecten op de menselijke gezondheid door luchtverontreiniging, waterverontreiniging, bodemverzuring, klimaatverandering en verlies van biodiversiteit. Stikstofverontreiniging is een wereldwijde uitdaging geworden en een deel van de oplossing voor de klimaat- en de biodiversiteitscrisis.
Het is zeer moeilijk om de stikstofverliezen van landbouwgrond naar lucht en water wereldwijd effectief te verminderen. Er zijn miljoenen landbouwbedrijven over de hele wereld en de bestrijdingstechnieken die er zijn, zijn divers en complex. Een internationaal team van onderzoekers uit China, Australië, Oostenrijk, Duitsland, het Verenigd Koninkrijk en Nederland, waaronder Wageningen University & Research (WUR) en het planbureau voor de leefomgeving (PBL), heeft onderzoek gedaan naar de kosteneffectiviteit van verschillende strategieën om stikstofverliezen te beperken op landbouwgrond.
Op basis van een analyse van meer dan 1.500 veldwaarnemingen over de afgelopen 20 jaar hebben de onderzoekers een pakket met haalbare maatregelen uitgewerkt. Dit pakket bestaat voornamelijk uit maatregelen voor een beter beheer van nutriënten, zoals stikstof. Denk aan de toepassing van het juiste type meststof in de juiste hoeveelheid, op het juiste tijdstip en de juiste plaats, maar ook aan irrigatie en rotatie van gewassen. Deze maatregelen kunnen de stikstofverliezen van landbouwgrond over de hele wereld sterk beperken en tegelijk de gewasopbrengsten verbeteren. De mate waarin beheersmaatregelen verbetering geven, welke belemmeringen er zijn in de uitvoering en de kosten daarvan, loopt sterk uiteen.
Maatschappelijke voordelen
In deze nieuwe studie tonen de wetenschappers aan dat met slimme maatregelen op landbouwgronden wereldwijd, jaarlijks 21 procent minder aan stikstofmeststoffen nodig is (22 miljoen ton) terwijl er jaarlijks 20 procent extra stikstof door gewassen wordt opgenomen (17 miljoen ton). Dit leidt tot aanzienlijk minder stikstofverlies naar het milieu (26 miljoen ton). Als deze veranderingen wereldwijd worden doorgevoerd, dan levert dit 476 miljard dollar aan maatschappelijke voordelen op voor de voedselvoorziening, de volksgezondheid, de ecosystemen en het klimaat, tegen netto kosten van slechts 19 miljard dollar.
"Deze beheersmaatregelen en technologieën worden echter zelden volledig toegepast door boeren. Bijvoorbeeld omdat de beste manier van beheer lokaal erg kan verschillen en er voor boeren soms hoge uitvoeringskosten aan zijn verbonden”, zegt professor Wim de Vries van WUR. Om de beste beheersmaatregelen toe te passen en zo het maatschappelijk voordeel te behalen, zullen deze financiële belemmeringen opgelost moeten worden.
Stikstof credits
De wetenschappers stellen daarom voor dat de kosten niet alleen bij de boer terechtkomen, maar door de samenleving worden betaald. De hele samenleving heeft volgens hen baat bij minder stikstofverontreiniging. De wetenschappers stellen een innovatief kredietstelsel voor dat rekening houdt met de verantwoordelijkheden en beperkingen van de verschillende partijen in de voedselketen, waaronder boeren, leveranciers, verwerkers, detailhandelaren, consumenten en overheden. Het stikstofkredietstelsel biedt economische stimulansen aan landbouwers om gecertificeerde milieuvriendelijke praktijken toe te passen om de stikstofverontreiniging te verminderen.
Dit artikel maakt deel uit van de contentsamenwerking tussen Foodlog en Vilt.
Dit artikel afdrukken
Het is zeer moeilijk om de stikstofverliezen van landbouwgrond naar lucht en water wereldwijd effectief te verminderen. Er zijn miljoenen landbouwbedrijven over de hele wereld en de bestrijdingstechnieken die er zijn, zijn divers en complex. Een internationaal team van onderzoekers uit China, Australië, Oostenrijk, Duitsland, het Verenigd Koninkrijk en Nederland, waaronder Wageningen University & Research (WUR) en het planbureau voor de leefomgeving (PBL), heeft onderzoek gedaan naar de kosteneffectiviteit van verschillende strategieën om stikstofverliezen te beperken op landbouwgrond.
Met slimme maatregelen op landbouwgronden wereldwijd is jaarlijks 21% minder aan stikstofmeststoffen nodig (22 miljoen ton), terwijl er 20% extra stikstof door gewassen wordt opgenomen (17 miljoen ton). Dit leidt tot aanzienlijk minder stikstofverlies naar het milieu (26 miljoen ton)Maatregelen om stikstofverliezen te beperken
Op basis van een analyse van meer dan 1.500 veldwaarnemingen over de afgelopen 20 jaar hebben de onderzoekers een pakket met haalbare maatregelen uitgewerkt. Dit pakket bestaat voornamelijk uit maatregelen voor een beter beheer van nutriënten, zoals stikstof. Denk aan de toepassing van het juiste type meststof in de juiste hoeveelheid, op het juiste tijdstip en de juiste plaats, maar ook aan irrigatie en rotatie van gewassen. Deze maatregelen kunnen de stikstofverliezen van landbouwgrond over de hele wereld sterk beperken en tegelijk de gewasopbrengsten verbeteren. De mate waarin beheersmaatregelen verbetering geven, welke belemmeringen er zijn in de uitvoering en de kosten daarvan, loopt sterk uiteen.
Maatschappelijke voordelen
In deze nieuwe studie tonen de wetenschappers aan dat met slimme maatregelen op landbouwgronden wereldwijd, jaarlijks 21 procent minder aan stikstofmeststoffen nodig is (22 miljoen ton) terwijl er jaarlijks 20 procent extra stikstof door gewassen wordt opgenomen (17 miljoen ton). Dit leidt tot aanzienlijk minder stikstofverlies naar het milieu (26 miljoen ton). Als deze veranderingen wereldwijd worden doorgevoerd, dan levert dit 476 miljard dollar aan maatschappelijke voordelen op voor de voedselvoorziening, de volksgezondheid, de ecosystemen en het klimaat, tegen netto kosten van slechts 19 miljard dollar.
"Deze beheersmaatregelen en technologieën worden echter zelden volledig toegepast door boeren. Bijvoorbeeld omdat de beste manier van beheer lokaal erg kan verschillen en er voor boeren soms hoge uitvoeringskosten aan zijn verbonden”, zegt professor Wim de Vries van WUR. Om de beste beheersmaatregelen toe te passen en zo het maatschappelijk voordeel te behalen, zullen deze financiële belemmeringen opgelost moeten worden.
Stikstof credits
De wetenschappers stellen daarom voor dat de kosten niet alleen bij de boer terechtkomen, maar door de samenleving worden betaald. De hele samenleving heeft volgens hen baat bij minder stikstofverontreiniging. De wetenschappers stellen een innovatief kredietstelsel voor dat rekening houdt met de verantwoordelijkheden en beperkingen van de verschillende partijen in de voedselketen, waaronder boeren, leveranciers, verwerkers, detailhandelaren, consumenten en overheden. Het stikstofkredietstelsel biedt economische stimulansen aan landbouwers om gecertificeerde milieuvriendelijke praktijken toe te passen om de stikstofverontreiniging te verminderen.
Dit artikel maakt deel uit van de contentsamenwerking tussen Foodlog en Vilt.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 januari krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 januari krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
#14 niet als het gaat naar hoogte naar inkomen. #12 krijgen de gene die bijvoorbeeld co2 vastleggen dan betaalt?
In elk geval zullen de klappen niet vallen bij de rijke stinkerts.
Daarbij Wouter #8 waar denk je dat het eerst de klappen vallen?
Ik ben toch bang dat dit in de Witte Westerse Wereld is. Te weinig aanwas en met onhoudbare zorgkosten wordt daar de vergrijzing in leven gehouden.
In dat kader maak ik me de grootste zorgen :-) over de huizenprijzen, als de helft leeg staat (en vermoedelijk letterlijk onder water).
#11 Dick,
Ik had het inmiddels begrepen via Frank.
Eigenlijk denk ik dat dit soort modellen nergens op slaat. Neem die modellen waarbij moderne stallen ammonium emissie tegen gaan. Hoeveel geld is daar naar toe gegaan en welke regelgeving is daar op gebaseerd, en wat blijkt in de realiteit, het werkt niet omdat niet alle aannames (of moeten we zeggen geen enkele aanname behalve de investering in het beloofde land) worden ingelost. Ook in deze visie wordt er uitgegaan van zeer veel uitvoeringswerk van de boer. En zolang die daar onvoldoende nut in ziet, zal hij het niet doen.
Het wordt echt tijd dat de kosten gedragen gaan worden door elke vervuiler via een overheidsheffing. De opbrengst daarvan kan gebruikt worden om goede initiatieven te belonen. Een bonus malus principe. Dus niet alleen uitdelen en je hand ophouden, maar ook ongewenst gedrag bekostigen.
#5, ik rondde die 19 miljard even af op 20 en vergeleek het met de grofweg 25 miljard die Nederland heeft gereserveerd voor zijn stikstofbeleid en die vermoedelijk op minstens het dubbele (zo niet een veelvoud) zullen uitkomen als het beleid echt wordt voortgezet.