Amerikanen behoren tot de zwaarste mensen op aarde. Ze hollen van het ene dieet naar de volgende hype. Niettemin raakt het oer-afslankbedrijf Weight Watchers steeds dieper in de problemen.
Deze week maakte het bedrijf bekend dat zij het slechtste resultaat in jaren hadden bereikt. Al zeven kwartalen op rij daalt de omzet. De marktwaarde van het 50-jarige bedrijf is nog nooit zo laag geweest als nu, schrijft The Washington Post.
Smartphones en apps gaan er met de afvaller vandoor
Het bedrijf blijkt te lijden onder de opkomst van smartphones en apps. Steeds meer Amerikanen kiezen er voor gewoon zelf aan de slag te gaan met een Quantified Self armbandje, slimme weegschaal en een app. Zo werkt het moderne afvallen.
De modernste hulpmiddelen kunnen van alles. Van calorieën bijhouden tot fitness programma's monitoren. Ze zijn veelal gratis te downloaden, dus waarom zou je nog veel geld neertellen en je inschrijven bij de Weight Watchers? Zelfs al is het 'het beste dieet' volgens US News & World Report.
Sociale facor
Weight Watchers zijn namelijk behoorlijk prijzig, stelde deze zomer Duke University vast. 'Voor een inschrijving van zo'n $377 raakt een deelnemer gemiddeld 5 pond kwijt in een jaar'. Voor dat geld kan een deelnemer meedoen aan de wekelijkse sessies, waar het delen met lotgenoten en het 'niet af willen gaan' grote drijfveren zijn. Weight Watchers werd oorspronkelijk een succes juist door die sociale factor: 'support groepen van vrouwen die vaak bij elkaar kwamen om over lijnen te praten en alle redenen waarom ze maar beter niet konden zondigen', typeert de Washington Post de oorspronkelijke opzet.
Ingehaald door social media en gezondheidstrends
Over de jaren heen ontwikkelde de afslankclub zich tot een waar bedrijf, dat eind jaren '70 een enorme ontwikkeling doormaakte toen het verkocht werd aan voedingsmiddelengigant Heinz, die speciale Weight Watchers diepvriesmaaltijden ging verkopen. Nog altijd nemen meer dan een miljoen mensen deel aan de meer dan 40.000 Weight Watchers bijeenkomsten die iedere week over de hele wereld gehouden worden.
In de 60 miljard dollar grote afval-markt staat het bedrijf echter al lang niet meer alleen, laat staan aan de top. In plaats van de kant-en-klare diepvriesmaaltijden, kiezen Amerikanen voor vers, of slanke maaltijden van concurrenten. In plaats van naar een meeting, raadplegen ze hun app en vergelijken ze hun afvalprestaties met die van anderen. Voor de groepsbijeenkomsten zijn er allerlei vervangers op de sociale media en het internet. Je hebt helemaal geen groepsdwang meer nodig. Veel mensen vinden het zelfs wel prettig om in een soort privacy, dus niet voor het front van al die andere 'meelijdende' lotgenoten af te moeten gaan.
Uiteraard heeft Weight Watchers die weg zelf ook al proberen in te slaan: het bedrijf zocht aansluiting bij Apple's nieuwe health suite, en kocht Wello, een internet startup die fitness lessen streamt. Pogingen om meer mannen (nu slechts 19% van de deelnemers) of grote bedrijven (voor hun werknemers) te strikken willen maar niet aanslaan.
'The human touch'
Wat moet de redding brengen? The human touch. "Wij zijn er van overtuigd dat hulpmiddelen alleen, technologie alleen, dieetprogramma's alleen nooit het succesniveau zullen bereiken dat mogelijk wordt als ze gecombineerd worden met een menselijke verbinding", zei CEO Chambers in juli. "De kracht van de Weight Watchers is en blijft de menselijke connecties die een afvaltraject succesvoller maken".
Maar dat is nou net waar ook de kracht van Apps en sociale media ligt. Behalve voor een wat oudere doelgroep wellicht.
Fotocredits: Mike Mozart
Dit artikel afdrukken
Deze week maakte het bedrijf bekend dat zij het slechtste resultaat in jaren hadden bereikt. Al zeven kwartalen op rij daalt de omzet. De marktwaarde van het 50-jarige bedrijf is nog nooit zo laag geweest als nu, schrijft The Washington Post.
Smartphones en apps gaan er met de afvaller vandoor
Het bedrijf blijkt te lijden onder de opkomst van smartphones en apps. Steeds meer Amerikanen kiezen er voor gewoon zelf aan de slag te gaan met een Quantified Self armbandje, slimme weegschaal en een app. Zo werkt het moderne afvallen.
De modernste hulpmiddelen kunnen van alles. Van calorieën bijhouden tot fitness programma's monitoren. Ze zijn veelal gratis te downloaden, dus waarom zou je nog veel geld neertellen en je inschrijven bij de Weight Watchers? Zelfs al is het 'het beste dieet' volgens US News & World Report.
Sociale facor
Weight Watchers zijn namelijk behoorlijk prijzig, stelde deze zomer Duke University vast. 'Voor een inschrijving van zo'n $377 raakt een deelnemer gemiddeld 5 pond kwijt in een jaar'. Voor dat geld kan een deelnemer meedoen aan de wekelijkse sessies, waar het delen met lotgenoten en het 'niet af willen gaan' grote drijfveren zijn. Weight Watchers werd oorspronkelijk een succes juist door die sociale factor: 'support groepen van vrouwen die vaak bij elkaar kwamen om over lijnen te praten en alle redenen waarom ze maar beter niet konden zondigen', typeert de Washington Post de oorspronkelijke opzet.
Ingehaald door social media en gezondheidstrends
Over de jaren heen ontwikkelde de afslankclub zich tot een waar bedrijf, dat eind jaren '70 een enorme ontwikkeling doormaakte toen het verkocht werd aan voedingsmiddelengigant Heinz, die speciale Weight Watchers diepvriesmaaltijden ging verkopen. Nog altijd nemen meer dan een miljoen mensen deel aan de meer dan 40.000 Weight Watchers bijeenkomsten die iedere week over de hele wereld gehouden worden.
In de 60 miljard dollar grote afval-markt staat het bedrijf echter al lang niet meer alleen, laat staan aan de top. In plaats van de kant-en-klare diepvriesmaaltijden, kiezen Amerikanen voor vers, of slanke maaltijden van concurrenten. In plaats van naar een meeting, raadplegen ze hun app en vergelijken ze hun afvalprestaties met die van anderen. Voor de groepsbijeenkomsten zijn er allerlei vervangers op de sociale media en het internet. Je hebt helemaal geen groepsdwang meer nodig. Veel mensen vinden het zelfs wel prettig om in een soort privacy, dus niet voor het front van al die andere 'meelijdende' lotgenoten af te moeten gaan.
Uiteraard heeft Weight Watchers die weg zelf ook al proberen in te slaan: het bedrijf zocht aansluiting bij Apple's nieuwe health suite, en kocht Wello, een internet startup die fitness lessen streamt. Pogingen om meer mannen (nu slechts 19% van de deelnemers) of grote bedrijven (voor hun werknemers) te strikken willen maar niet aanslaan.
'The human touch'
Wat moet de redding brengen? The human touch. "Wij zijn er van overtuigd dat hulpmiddelen alleen, technologie alleen, dieetprogramma's alleen nooit het succesniveau zullen bereiken dat mogelijk wordt als ze gecombineerd worden met een menselijke verbinding", zei CEO Chambers in juli. "De kracht van de Weight Watchers is en blijft de menselijke connecties die een afvaltraject succesvoller maken".
Maar dat is nou net waar ook de kracht van Apps en sociale media ligt. Behalve voor een wat oudere doelgroep wellicht.
Fotocredits: Mike Mozart
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_84_s_c1.jpg)
Ik heb inmiddels wat rondgeneusd op de site van "Het Europees instituut voor levensmiddelen en voedingswetenschappen". Nu begrijp ik waarom u, heer Van Veghel, mij graag wil zien als iemand die ook overal vraagtekens bij zet. Behalve natuurlijk, zo veronderstel ik, dat ik bij wat dat instituut allemaal oreert vraagtekens moet zetten, maar dat doe ik nou juist wel. Men kan aan alles twijfelen (zoals aan ondermeer iedere inlichting over voeding) maar dan moet men ook aan zijn twijfel twijfelen. Ik zou maar een poging doen (heb dat in het kielzog van Kris Verburgh gedaan) om op een rij te te krijgen aan welk onderzoek meer en aan welk onderzoek minder waarde moet worden gehecht. Vanuit een vooroordeel ben je gauw klaar natuurlijk. Vanuit een standpunt dat stil is blijven staan na misschien wel een grote doorbraak, kun je ook gemakkelijk en gauw en voor eeuwig klaar (denken te) zijn met je tot doctrine geworden oordeel. Maar dat zijn natuurlijk geen goede manieren van wetenschap bedrijven. Dat is het open staan voor wetenschap stil zetten.
Helaas is er veel desinformatie op voedingsgebied. Wat iemand beweert, daar staat allicht iemand tegenover die het tegengestelde beweert of op zijn minst suggereert. Je zou verwachten dat er een grote behoefte is aan het scheiden van zin en onzin, en dat niemand op een totale desinformatie zit te wachten. Maar die totale desinformatie wordt wel aangeboden, namelijk op de site die u mij wees. Ergens daarvandaan zult u gehaald hebben dat "Diegene die nu het ideale BMI hebben zouden nog maar 40 jaar geleden naar de huisarts gestuurd worden met het dringende advies voor een aansterkingskuur". Dat nadat onderhand toch wel overduidelijk is dat men dikker is dan vroeger. Ik melde al in mijn vorige "Aantekening" (#5) dat er sprake is van een normverschuiving (en waardoor: doordat uit 'smensen psychologische denken volgt dat wat "gewoon" is geworden de te hanteren norm moet zijn). Die normverschuiving, meldde ik, is in casu dat naarmate mensen en masse dikker zijn, een hogere -niet een lagere- BMI "normaal" wordt. Dat, hetgeen u suggereert, steeds meer mensen vanwege een te laag gewicht als zodanig niet meer herkend (en behandeld) worden, maar wel steeds meer voorkomen, is aantoonbaar niet waar. Zo'n bewering is gewoon dwarsigheid. Ergerlijk.
Er is veel onderzoek waarop goeroes zich beroepen of ze beroepen zich op een algemeen idee. Zo lees ik op site die u mij wees dat de overheid er niet goed aan heeft gedaan anti-rookmaatregelen te nemen. Dat er zelfs onderzoeken bestaan die als je het zo zien wil in het voordeel van het roken uitpakken (een roker zou minder kans maken op Parkinson) of dat er meningen zijn in het voordeel van de idee dat je de (neoliberale) vrijheid moet hebben om zelf te mogen beslissen, kan zijn, maar uitgaande van zulks ben je alweer alleen maar dwars. En geenszins constuctief bezig. En ervoor aan het zorgen dat je veel mensen tot mee te roken dwingt. Bepaald ergerlijk.
Ik ga af op onderzoekers, die onderzoeken hoe betrouwbaar een onderzoek is (en vandaaruit afkomen met hun mate van aanbeveling); daar is zeker een redelijk betrouwbaar criterium voor. Er is weliswaar veel kaf onder het informatie-koren. Wat u doet is met almaar kaf, of tot kaf verminkt koren, komen aandragen. Intussen is er veel voedsel op de markt dat -ik citeer in insider- "nooit vervaardigd had mogen worden". Er is wel degelijk een noodtoestand. Zie om je heen, je hebt geen uitgebreide inventaristaie nodig en geen statistisch onderzoek om gewoon met eigen ogen te zien dat er veel mis is, de mensen zijn gewoon massaal te dik (van eten dus dat nooit gemaakt had mogen worden). Denkt u met uw manier van benaderen (en dat van 'uw' instituut) een bijdrage ten goede te leveren?
#4 Ik zie dat van dat puntje minder, maar heb nu geen tijd -moet weg- om dat te efectueren; wel alvast de volgende
Aantekening: het BMI is een verkeerde maat. Het deelt je gewicht in kilogrammen door het kwadraat van je lengte in meters en die uitkomst zou een maat zijn voor je al of niet te dik of te mager zijn.
Iedere fyscus en wiskundige weet dat ieder lichaam, van welke vorm ook, maar denk ter verwerving van inzicht achtereenvolgens aan een massieve kubus, een massief rechthoekig blok en aan een massieve willekeurige vorm. Massief is: alles behalve hol en door en door van hetzelfde materiaal (of van verschillende materialen, maar die in dezelfde gewichtsverhouding).
Een kubus heeft gelijke zijden. Verdubbel ik een der zijden (dan ontstaat een rechthoekig blok en) dan heeft het aldus ontane blok een verdubbelde inhoud en gewicht. Het zal duidelijk zijn dat als ik niet in EEN dimensie de kubus verdubbel maar in TWEE dimensies, ik uitkom op een viermaal zo zwaar blok als de oorspronkelelijke kubus zwaar is.
Nu zijn er DRIE (onderling per definitie rechthoekig op elkaar staande) dimensies. Verdubbel ik in alle drie de dimensies de (lineaire) afmetingen van een kubus dan krijg ik weer een kubus maar wel (als het een massieve kubus is) een 8 x zo zware kubus.
Het zal niet moeilijk zijn (en laat het aan uw ongetwijfeld toereikende intelligentie over) om in te zien dat voor een vermenigvuldigingsfactor van niet 2 maar iets anders, zeg a, het gewicht met a . a . a (a-tot-de-derde dus) wordt vermenigvuldigd en dat dit bovendien niet alleen voor kubussen geldt en voor rechthoekige blokken (en voor bollen) maar ook voor willekeurige lichamen.
Zo'n "willekeurig lichaam" is het menselijke lichaam.
Of iemand z'n gewicht gezond is (dan wel te gering of juist te veel) moet gezien bovenstaande dus eerst op zijn lengte EN zijn al dan niet breed -of juist smal- gebouwd zijn afgemeten worden (en vervolgens nog op bijkomende factoren).
Ter toelichting: in de confectie-industrie heb je even en oneven maten. Dat is lang niet toereikend om iedere man -laten we het even op mannen houden- aan een pak te helpen, en dan heb ik het niet eens over de buikmaten. Als je goed slank gebouwd bent dan is bijvoorbeeld maat 51 je maar een beetje te kort, maar veel te wijd en met maat 49 is het juist andersom. Zo'n man z'n BMI te vergelijken met een andere man die wel in maat 49 of maat 51 past, laat staan met een man die perfect in maat 50 past, is -dat moge na bovenstaande duidelijk zijn- volstrekte onzin. Je vergelijkt dan mannen met elkaar die in verhouding tot hun lengte breder of juist smaller gebouwd zijn.
Bovendien: als het mannen zijn die toevallig in verhouding tot hun lengte even breed of even smal gebouwd zijn, maar ze zijn niet even lang, dan is het ook onzinnig om ze te vergelijken op basis van hun BMI = gewicht/(lengte x lengte). Hun gewichten zijn dan evenredig aan de derde macht van hun lengte en niet evenredig aan de tweede macht daarvan en de derdemacht benadering is dan ook zondermeer beter, maar toch nog dubieus. 1)
Toch vast te houden aan die onzinnige BMI heeft er al toe geleid dat voor de mensen die wonen in die streken van de wereld waar men 'en masse' tenger gebouwd is (en/of klein is van stuk) dan maar andere BMI-waarden als norm te stellen; wat een geknoei! Mensen van vergelijbaar postuur hebben dus al naar gelang waar ze wonen met de ene of de andere norm te maken.
Dus wat is nu de ideale BMI? Die bestaat niet (en dat dan nog afgezien van de norm-verschuiving: naarmate mensen en masse dikker zijn, is een hogere -niet een lagere- BMI "normaal" geworden; alweer: wat een geknoei).
Resumerend en concluderend: de BMI moet hoognodig door iets anders vervangen worden. Ik kan best twee iemanden hebben met een gelijk BMI (en zelfs met En een gelijk gewicht En een gelijk BMI). De ene heeft misschien wat dan een ideale(?) BMI zou zijn, de ander gezien zijn bredere of juist smallere bouw is te mager of juist te dik. En dan heb ik het nog niet eens over mannen met een indrukwekkende of juist povere spiermassa. Kwa gewicht je povere spiermassa te compenseren met een rolletje buikvet, om toch maar aan een -bepaald te omstrijden- norm te voldoen, dat is het natuurlijk niet. We zouden, dunkt mij, om te beginnen (zeg ik er met nadruk bij) een norm moeten gaan hanteren waarin ook iemands skeletbreedte is opgenomen en niet alleen maar iemands (skelet)lengte.
Tenslotte: ik zet niet alleen "overal" vraagtekens bij (in de trant van: is dit nu wel zo?) maar het zijn ook wel eens uitroeptekens (in de trant van: dat -toon ik aan- is gewoon zo!). Dat wil niet zeggen dat ik altijd kan zeggen: "daar voer ik een oplossing voor in", hoogstens: "ik meen te weten hoe -logisch geredeneerd- ik aan een oplossing zou kunnen bijdragen". Die twee "ik voer een oplossing in" en "ik weet een oplossing" zijn bepaald niet hetzelfde. Dat doordat men aan wat nu eenmaal massaal in gebruik is vast houdt (zolang ik te maken heb met de "men" die ik niet kan ompraten alleen maar door een bewijs aan te leveren). Dat is de psychologie contra de logica, en geloof me: de magnetische aan-elkaar-klit kracht, te weten de psychologie is de sterke kracht, de logica is de zwakke kracht. Een oplossing is pas een oplossing als die ook ingevoerd wordt. Het hardnekkig volhouden van iets in feite onhoudbaars, is mij weleens een ergernis, maar ergernis, die uit te drukken, heeft geen ? of ! of wat voor leesteken dan ook; ergernis mag je feitelijk niet uitdrukken, niet als leesvoer aanbieden. Ergernis gebaseerd op een aantoonbaar bewijs al helemaal niet.
1) Vergelijk twee personen van respectievelijk 1,60 m lengte en 2,00 lengte. Volgens de kwadraat-formule (die van de BMI) zou de 2,00 m lange persoon 1,56 maal zo zwaar mogen wegen. Volgens de al betere (maar ook nog uiterst dubieuse) derdemacht formule 1,95 maal. Gaan we uit van iemand van 1,60 m die 50 kilo weegt dan gaat dat -de ene formule toepassend of de andere- voor de lange persoon om een verschil van 19,5 kilo. Dat dus -let wel- op de onzekerheid in je inschatting van hoeveel je te veel of te weinig weegt. Daar heb je dus geen gids aan.
#3 Sorry Willem. Het moet zijn: euleev.nl. Een puntje minder dus,
Op het intikken van http://www.eule.ev.nl krijg ik "This page can’t be displayed". Ik wacht , zoals u mij aanraadt nog even af, maar hou me op de hoogte.
Ik vind het een geweldig goede inbreng juist doordat je je vraagtekens overal bij zet. Diegene die nu het ideale BMI hebben zouden nog maar 40 jaar geleden naar de huisarts gestuurd worden met het dringende advies voor een aansterkingskuur. Alle onderzoeken wijzen er ook op dat je wat vlees op je botten dient te hebben.Hopenlijk komt het binnenkort zover dat het boek Honger & Lust op de Nederlandse markt komt. Een grote aanklacht tegen de "voedingsdeskundigen" Je hoeft niet te reageren, wacht even af! Toch nieuwsgierig dan naar eule.ev.nl en "EVEN" de desbetreffende Uilenspiegels gaan bekijken; Het Besitasspook en Darmafsnijders en de Dikken hebben gelijk.