2 min
Na de zoveelste aanval op JoGG - door Arjen Lubach - bleef het al een week doodstil. Dat bleef het ook al na een poging tot verdediging van de JoGG -aanpak op Foodlog. Dat kan maar 1 ding betekenen: weg met JoGG. Het blijkt immers een volledig wereld- en communicatievreemde club die schade doet aan wat het mogelijk juist wél goed doet.
JoGG is al jaren aangeschoten wild. Het programma Jongeren op Gezond Gewicht zou gefinancierd worden door de suiker-, frisdrank- en fastfoodindustrie. Bovendien zou het burgerinitiatieven om kinderen zich niet tot obese volwassen te laten ontwikkelen, uit de markt drukken. Het meest bekend van de kritieken is de campagne die de Amsterdamse moeder Doris Voss tegen JoGG, zijn boegbeeld Paul Rosenmöller en hoogleraar Jaap Seidell voerde. Die kritiek werd serieus genomen door econoom Marcel Canoy in Economisch Statistische Berichten. Kamervragen, krantenstukken en radio-aandacht volgden.
Op Foodlog is er regelmatig aandacht geweest voor JoGG. Gepoogd werd tot een open gesprek te komen. Van JoGG zelf is nooit enig boe of bah vernomen.
Na Lubach vroeg gezondheidscoach Ralph Moorman me op Facebook aandacht te willen besteden aan JOGG. Ik zei hem terug dat ik er vooral kort over wilde zijn en al een paar dagen eerder duidelijk was geweest: alle bestuurders en industrie eruit.
Na Lubach zouden zij de wijsheid aan hun kant moeten trekken en moeten inzien dat hun aanblijven het - vermoedelijk prima functionerende project - schade doet, omdat ze de schijn tegen hebben.
Aan de zijlijn staan mensen als Doris Voss die graag hadden willen doen wat JoGG doet. Ze juinen de openbare opinie op om zelf het werk te kunnen doen en daar ook een boterhammetje mee te kunnen verdienen. Fair enough, want wat uit het publiek komt, is extra gemotiveerd. Zulke mensen werken graag ook een paar uur voor niets, zijn daarom stukken goedkoper en moeten alleen daarom al ook onder JoGG-vlag - of liever: de nieuwe naam die er hopelijk straks komt - kunnen opereren.
De situatie is vermoedelijk niet minder absurd dan de diepe val die VW treft. Dat bedrijf heeft volgens de Amerikanen de massa belazerd, terwijl zo langzamerhand duidelijk begint te worden dat alle automakers dat op hun manier doen. De Amerikaanse incluis, al is dat nog min of meer geheim. Een Europees bedrijf moest lijden en dus trad de VW-voorzitter af.
Zo hoort dat ook bij JoGG. Als er nog iets van dat zinvolle project door moet gaan, dan moet:
1. het bestaande project totaal verdwijnen en een nieuwe naam krijgen (hoe het werkelijk zit, is net als het Dieselschandaal niet interessant voor de massa; die moet zich alleen niet belazerd voelen)
2. een totaal nieuw project ingericht worden op basis van een simpel principe: laat mensen die scholen en jeugdgedrag mee helpen vormen, zelf bepalen hoe ze een minder obesogene omgeving inrichten
3. de bestaande manier van financieren moet verdwijnen. Nu eist onze overheid een flinke bijdrage van kapitaalkrachtige bedrijven. Vaak hebben die een tegenstrijdig belang. Daar snapt de publieke opinie niets van. Stoppen dus met zulke financieringen. In plaats daarvan moeten er nieuwe worden verzonnen die het publiek accepteert, waar het aan wil meewerken en die de centrale kas kan bekostigen.
Hopelijk snappen de Top-JoGGers het nu: kappen, als je meer Jongeren op Gezond Gewicht wilt krijgen, en zorg voor meer werk in de wijken door participerende burgers die het minstens zo belangrijk vinden als jullie. En vooral: kondig het heel duidelijk aan in de pers en ga door het stof. Dan is het over en voorbij en kan het nieuwe 'JoGG' met een schone lei verder.
Fotocredits: JoGG
Dit artikel afdrukken
Op Foodlog is er regelmatig aandacht geweest voor JoGG. Gepoogd werd tot een open gesprek te komen. Van JoGG zelf is nooit enig boe of bah vernomen.
Na Lubach vroeg gezondheidscoach Ralph Moorman me op Facebook aandacht te willen besteden aan JOGG. Ik zei hem terug dat ik er vooral kort over wilde zijn en al een paar dagen eerder duidelijk was geweest: alle bestuurders en industrie eruit.
Na Lubach zouden zij de wijsheid aan hun kant moeten trekken en moeten inzien dat hun aanblijven het - vermoedelijk prima functionerende project - schade doet, omdat ze de schijn tegen hebben.
Aan de zijlijn staan mensen als Doris Voss die graag hadden willen doen wat JoGG doet. Ze juinen de openbare opinie op om zelf het werk te kunnen doen en daar ook een boterhammetje mee te kunnen verdienen. Fair enough, want wat uit het publiek komt, is extra gemotiveerd. Zulke mensen werken graag ook een paar uur voor niets, zijn daarom stukken goedkoper en moeten alleen daarom al ook onder JoGG-vlag - of liever: de nieuwe naam die er hopelijk straks komt - kunnen opereren.
Hopelijk snappen de Top-JoGGers het nu: kappen, als je meer Jongeren op Gezond Gewicht wilt krijgen en zorg voor meer werk in de wijken door participerende burgers die het minstens zo belangrijk vinden als jullieSchone lei
De situatie is vermoedelijk niet minder absurd dan de diepe val die VW treft. Dat bedrijf heeft volgens de Amerikanen de massa belazerd, terwijl zo langzamerhand duidelijk begint te worden dat alle automakers dat op hun manier doen. De Amerikaanse incluis, al is dat nog min of meer geheim. Een Europees bedrijf moest lijden en dus trad de VW-voorzitter af.
Zo hoort dat ook bij JoGG. Als er nog iets van dat zinvolle project door moet gaan, dan moet:
1. het bestaande project totaal verdwijnen en een nieuwe naam krijgen (hoe het werkelijk zit, is net als het Dieselschandaal niet interessant voor de massa; die moet zich alleen niet belazerd voelen)
2. een totaal nieuw project ingericht worden op basis van een simpel principe: laat mensen die scholen en jeugdgedrag mee helpen vormen, zelf bepalen hoe ze een minder obesogene omgeving inrichten
3. de bestaande manier van financieren moet verdwijnen. Nu eist onze overheid een flinke bijdrage van kapitaalkrachtige bedrijven. Vaak hebben die een tegenstrijdig belang. Daar snapt de publieke opinie niets van. Stoppen dus met zulke financieringen. In plaats daarvan moeten er nieuwe worden verzonnen die het publiek accepteert, waar het aan wil meewerken en die de centrale kas kan bekostigen.
Hopelijk snappen de Top-JoGGers het nu: kappen, als je meer Jongeren op Gezond Gewicht wilt krijgen, en zorg voor meer werk in de wijken door participerende burgers die het minstens zo belangrijk vinden als jullie. En vooral: kondig het heel duidelijk aan in de pers en ga door het stof. Dan is het over en voorbij en kan het nieuwe 'JoGG' met een schone lei verder.
Fotocredits: JoGG
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
_-_Executive_Vice_President-Designate_-_European_Green_Deal_(48865712988)_480_289_84_s_c1.jpg)
Geacht Ministerie, kunnen jullie nu ook nog toelichten wat jullie tegen de toon van de hoofdredacteur hebben?
Het klopt overigens dat de mensen die erin wilden duiken, zich terug hebben getrokken. Ze hadden geen tijd en vonden het niet belangrijk genoeg.
Jullie hadden nog onze definitieve reactie tegoed met plaatjes en werkende links en zo:
het Ministerie van Tegenspraak
Groetjes,
Doris en Lars
Doris' en Lars' verhaal in #56 draait om Jaap Seidell.
Seidell is een van de initiatiefnemers van JoGG en kan denk ik rustig worden beschouwd als de wetenschappelijk architect achter de JoGG-aanpak. Ik meen ook dat hij heel lang vermeld was op de website van JoGG of een van diens rechtsvoorgangers.
Nu kan ik hem echter niet meer vinden bij de mensen van JoGG, en ook zijn werkgever VU Amsterdam is niet meer te vinden op de opsomming van partner-organisaties.
JoGG heeft momenteel niet zoiets als een wetenschappelijke adviesraad: een orgaan door wie het bestuur zich kan laten bijpraten over het wetenschappelijke gehalte van de JoGG-aanpak. Ook in het bestuur zelf zit niemand met een voedingswetenschappelijke of medische achtergrond.
Hoe het kennelijke vertrek van Jaap Seidell c.q. de VU Amsterdam te interpreteren? Het lijkt een kwestie van principieel verschil van inzicht in aanpak. In #46 meldde ik al dat Seidell recentelijk een opvallende uitspraak deed op Facebook (de FB-pagina van Ralph Moorman). Letterlijk: "Ik ben geen voorstander van de huidige pps constructies van JOGG en overigens ook niet van het Franse Epode. Sponsoring is geen goede vorm van pps en lokaal integraal beleid (zoals in Zwolle en Amsterdam) mag geen reden zijn om geen landelijke regie of beleid te voeren. Goed moment om een en ander te herijken."
Nu is publiek-private samenwerking (pps) een van de fundamenten van JoGG. Dat is geen toeval, want met de pps-filosofie sluit JoGG aan bij de opvatting van minister Schippers dat juist samenwerking met het bedrijfsleven moet zorgen voor positieve resultaten bij de verbetering van het voedingsaanbod. Daarin is Schippers heel duidelijk en ongereserveerd, zoals bijvoorbeeld op dit filmpje te zien is. Ook in verschillende Kamerstukken blijkt duidelijk dat pps een heilige koe van Schippers is.
We hebben momenteel dus de interessante situatie dat de politiek eindverantwoordelijke voor het anti-obsitasbeleid, minister Edith Schippers, onomwonden vóór pps is, terwijl de belangrijkste wetenschappelijke autoriteit op het gebied van obesitas-aanpak in ons land, professor Jaap Seidell, blijkbaar nu tegen is.
We zullen de links maandag aanpassen, stuk is in Word geschreven en toen geplakt. Ik wil dat even goed doen maar nu even weekend, na alle gratis vrijwilligerswerk.
Beste tegensprekers, ik mis de hyperlink bij de woorden "zoals te zien is in deze publicatie van de Triodos foundation". Ook in het stuk op jullie eigen website is die zinsnede niet 'clickable'. Kunnen jullie dat even regelen? Alvast dank.