Al tientallen jaren zoeken medische technologiebedrijven naar manieren waarop diabetici snel en eenvoudig hun bloedsuiker kunnen meten - met matig succes. Maar nu lijken ze nu links en rechts ingehaald te worden door Apple, Samsung en Google, die zich vol op de markt voor 'wearables' storten. Al deze bedrijven hebben de afgelopen tijd geïnvesteerd in technologie en mensen met medische kennis, en het meten van bloedsuiker staat bovenaan de wensenlijst.
De markt voor bloedsuikermetingen zal in de VS naar verwachting naar zo'n $12 miljard groeien tot 2017, schrijft Reuters. Meer dan 29 miljoen Amerikanen hebben diabetes en de economische kosten daarvan bedroegen in 2012
$245 miljard, een stijging van 41% in vijf jaar. "All the biggies want glucose on their phone," zegt John Smith van Johnson & Johnson's LifeScan dan ook. Het potentieel is enorm. Maar het verleden heeft ook geleerd dat het nog niet zo eenvoudig is een niet-invasieve bloedsuikermeting te ontwikkelen.
Het is de vraag of de technologiegiganten, met hun push in 'wearables' die een belangrijke pijler onder Quantified Self zullen vormen, dé succesformule gaan vinden. Niet alleen zullen ze zorgvuldig moeten balanceren op de grens tussen een medisch apparaat - met alle daarbij behorende eisen en toezicht - en een gezondheids- en fitheidsmonitor, ook kan de vertaling van idee, zoals de 'smart contactlens' naar werkelijkheid nog op veel obstakels stuiten.
Reuters eindigt op een toon van optimisme: waar de bloedsuikermeetindustrie zelf er de afgelopen jaren niet in geslaagd is een non-invasieve meetmethode te ontwikkelen, kan de inzet (en de budgetten) van de technologiereuzen wel eens voor een doorbraak op korte termijn gaan zorgen.
Dit artikel afdrukken
De markt voor bloedsuikermetingen zal in de VS naar verwachting naar zo'n $12 miljard groeien tot 2017, schrijft Reuters. Meer dan 29 miljoen Amerikanen hebben diabetes en de economische kosten daarvan bedroegen in 2012
$245 miljard, een stijging van 41% in vijf jaar. "All the biggies want glucose on their phone," zegt John Smith van Johnson & Johnson's LifeScan dan ook. Het potentieel is enorm. Maar het verleden heeft ook geleerd dat het nog niet zo eenvoudig is een niet-invasieve bloedsuikermeting te ontwikkelen.
Het is de vraag of de technologiegiganten, met hun push in 'wearables' die een belangrijke pijler onder Quantified Self zullen vormen, dé succesformule gaan vinden. Niet alleen zullen ze zorgvuldig moeten balanceren op de grens tussen een medisch apparaat - met alle daarbij behorende eisen en toezicht - en een gezondheids- en fitheidsmonitor, ook kan de vertaling van idee, zoals de 'smart contactlens' naar werkelijkheid nog op veel obstakels stuiten.
Reuters eindigt op een toon van optimisme: waar de bloedsuikermeetindustrie zelf er de afgelopen jaren niet in geslaagd is een non-invasieve meetmethode te ontwikkelen, kan de inzet (en de budgetten) van de technologiereuzen wel eens voor een doorbraak op korte termijn gaan zorgen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
O, dat is interessant Dick. Dan kunnen we de ladingen kritiek al wel weer zien aankomen als Google, Apple en Samsung straks zover zijn. Maar het patroon is inderdaad al belangrijke info voor de gebruiker. Als ik 's zondags weer eens op de weegschaal ga staan wil ik dat hij minder aangeeft dan een week daarvoor, tot op het ons hoef ik het niet te weten. Minder kilo's, minder vet, meer vocht, meer spier. Daar gaat het me om.
Frans, over niet-invasieve bloedmetingen sprak ik vanmorgen met mensen bij TNO die het kunnen weten: het zal nog jaren duren eer die zo precies worden als een prikje. Daar staat tegenover dat het patroon dat ze vastleggen uiterst relevant is en minstens zo belangrijk als de precisie.
Voor de volgende fase van QS is niet-invasieve bloedsuikermeting een 'killer app' vermoed ik. Hoewel het prikken van een druppeltje bloed eigenlijk reuze meevalt; ook ik keek er vooraf een beetje tegenop maar het went snel en pijn doet het niet. Toch is het een drempel en de kans is klein dat mensen eraan beginnen bij wie (nog) geen diabetes is vastgesteld - bovendien houdt het tegen dat je er teststrips voor moet aanschaffen, die een paar dubbeltjes per stuk kosten.
Maar als je eenmaal aangeschafte 'wearable' je bloedsuikerwaarde er straks 'gratis' bij geeft als je hem draagt, dan wordt het voor veel mensen aantrekkelijk om er naar te kijken en er rekening mee te houden.
Wat zoekend op internet vind ik dat voor de technologie van niet-invasieve bloedsuikermeting (dus zonder te hoeven prikken) al in 1976 in Amerika het eerste patent werd aangevraagd, waar er inmiddels al zo'n 3.000 schijnen te zijn gedeponeerd. In 1999 kwam de firma Cygnus uit de VS al met een prototype van de niet-invasieve Glucowatch die een beetje omslachtig werkte, met een 'opwarmingstijd' van 3 uur maar daarna was hij toch in staat om elke 20 minuten een glucosebepaling te verrichten. Na 12 uur moest je de sensor vervangen, die werkte op basis van glucose-oxidase via omgekeerde iontophorese. Voor de Europese markt werd - ook al vóór de eeuwwisseling - de Diasensor 1000 goedgekeurd en geïntroduceerd, niet-invasief maar onmogelijk groot. Als je er een plaatje van ziet is door zo'n uiterlijk en omvang de associatie met een MKB-kassa gauw gemaakt. Bepaald geen wearable!
Interessant is natuurlijk welke technologie voor niet-invasieve bloedsuikermeting het pleit gaat winnen. Er worden tal van technieken uitgeprobeerd, van infrarood spectografie tot vochtextractie van de huid. Veelbelovend schijnt een mix te zijn van ultrasone-, elektromagnetische- en warmtemeting. Maar dat zijn technieken waar sommige mensen ook weer bang voor zijn aan hun lijf. Het zal dus nog wel even duren voor de ouderwetse bloedprikkers tot de geschiedenis behoren.