1 min
Als tegenwicht voor protestfilms als We Feed the World en Our Daily Bread: een liefdevolle bedrijfsfilm van klipvistycoon Andreas Bj�rge. Je krijgt alles te zien tot en met het uitdraaien van de pakbonnen. Merk op hoe aangenaam rustig het werktempo is en hoe de niet-dreigende muziek voor een opgewekte stemming zorgt. Die muziek draaien ze ongetwijfeld ook in de fabriek. De film staat hier (bacalao.mpg). Het commentaar is in het Portugees, niet in het Noors. Sinds het Programma met de Muis en Tros Aktua in Bedrijf hou ik van dit soort filmpjes.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Van wat ik van ODB heb gezien (een aantal korte en langere clips, waaronder het bekende Ad Verbrugge-fragment met de kuikens) is het een film met een doel. Tenminste de burger confronteren met de industriële voedselproductie. Het is rauwer/kaler dan Riefenstahl, maar toch voelde ik een zekere teneur van afkeuring. De religieuze titel wijst daar ook op.
Is het een protestfilm? Laat ik het omdraaien. Als het een objectieve film zou zijn geweest, zou er meer uitleg over de voordelen van de voedselindustrie zijn gegeven. Nuance.
De aandoenlijke klipvisclip is hier hoe dan ook mee in contrast en daarom misschien informatief. Die film is voor de goede orde ook verre van objectief.
Sinds hij werd gemaakt. Het is een klassieke propagandafilm. Alles wat je ziet is werkelijkheid, onguur gefilmd. Maar wat je ziet mag de toeschouwer niet precies weten, de film zwijgt. Doodeng.
Sinds wanneer is ODB een protestfilm?
Sander, ik mis het verband even?!?!?
Kijk even op youtube.com