1 min
Wat is natuur en wat moeten natuurbeschermers doen? De biodiversiteit staat onder druk. Het is onze morele plicht hier wat aan te doen door ons zo ver mogelijk terug te trekken, om de natuur de ruimte te geven, vindt Hidde Boersma.
Ongerepte natuur bestaat niet. Een recente studie van de Universiteit van Maryland laat zien dat oude volkeren al geen hoekje van de planeet onbenut hebben gelaten. Het concept wildernis, vooral populair aan de andere kant van de plas, is een mythe.
Ruim definiëren
Natuur is daarom overal, en zo moeten we er ook van houden. De grassen tussen de tegels, de berm langs de snelweg, en de aangeharkte tuin van buurman - allemaal zijn het uitingen van de natuur, met hun eigen schoonheid. In zijn boek Darwin in de stad laat Naturalis-ecoloog Menno Schilthuizen zien de natuur zich aanpast aan de door de mens vormgegeven omgeving: in de stad ontstaan nieuwe soorten. Een te nauwe definitie van natuur vervreemdt mensen van hun omgeving, en laat te weinig ruimte voor verschillende blikken.
Terugtrekken uit de natuur
De strategie om dit te bewerkstelligen wordt steeds duidelijker: hoezeer de mensheid ook de natuur gevormd heeft, in de huidige aantallen en met de huidige behoeftes is het onmogelijk om in de natuur te leven en haar tegelijkertijd te laten floreren. Planten, dieren en andere organismen zijn miljoenen jaren geëvolueerd met hun omgeving, en de veranderingen die wij aanbrengen zijn simpelweg te groot. Hoe meer wij de natuur nodig hebben voor ons overleven, in de vorm van voedsel, energie of wonen, hoe meer deze lijdt. Willen we de biodiversiteit behouden, dan zullen we ons zo ver mogelijk terug moeten trekken uit de natuur, en haar de ruimte geven.
Aan ons de taak om te genieten van natuur in al haar vormen, maar er tegelijk voor te zorgen dat er genoeg ‘ouderwetse natuur’ is om de geweldige biodiversiteit een kans te geven in een door mensen overheerste planeet.
Dit artikel afdrukken
Ruim definiëren
Natuur is daarom overal, en zo moeten we er ook van houden. De grassen tussen de tegels, de berm langs de snelweg, en de aangeharkte tuin van buurman - allemaal zijn het uitingen van de natuur, met hun eigen schoonheid. In zijn boek Darwin in de stad laat Naturalis-ecoloog Menno Schilthuizen zien de natuur zich aanpast aan de door de mens vormgegeven omgeving: in de stad ontstaan nieuwe soorten. Een te nauwe definitie van natuur vervreemdt mensen van hun omgeving, en laat te weinig ruimte voor verschillende blikken.
Het is onze morele plicht om natuur te behouden dan wel te creërenBetekent dit dat alle natuur even waardevol is, en dat het daarom niet uitmaakt welke natuur we conserveren? Nee, een belangrijke maatstaf van de waarde van natuur is biodiversiteit. Hoeveel, welke soorten, en in welke hoeveelheid bevinden organismen zich op een bepaalde plek? De biodiversiteit staat onder druk, en het is onze morele plicht om natuur te behouden, dan wel te creëren op een manier die de diversiteit op de planeet het best waarborgt.
Terugtrekken uit de natuur
De strategie om dit te bewerkstelligen wordt steeds duidelijker: hoezeer de mensheid ook de natuur gevormd heeft, in de huidige aantallen en met de huidige behoeftes is het onmogelijk om in de natuur te leven en haar tegelijkertijd te laten floreren. Planten, dieren en andere organismen zijn miljoenen jaren geëvolueerd met hun omgeving, en de veranderingen die wij aanbrengen zijn simpelweg te groot. Hoe meer wij de natuur nodig hebben voor ons overleven, in de vorm van voedsel, energie of wonen, hoe meer deze lijdt. Willen we de biodiversiteit behouden, dan zullen we ons zo ver mogelijk terug moeten trekken uit de natuur, en haar de ruimte geven.
Aan ons de taak om te genieten van natuur in al haar vormen, maar er tegelijk voor te zorgen dat er genoeg ‘ouderwetse natuur’ is om de geweldige biodiversiteit een kans te geven in een door mensen overheerste planeet.
In Wat is ...? gaan we met bekende en minder bekende mensen op zoek naar wat hen motiveert om te ontdekken of we elkaar van daaruit weer kunnen vinden. Waarom we dat doen lees je in De ontdekking van de ander.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ik stoor me nogal eens aan ecomodernisten en hun techno-optimisme, maar met dit stuk van Hidde Boersma ben ik het grosso modo eens. Het laat als ik het goed begrijp ook ruimte voor mengvormen van landbouw en natuur.
Afhaken is onnodig. Het lijkt mij duidelijk dat Maarten deze woorden niet letterlijk bedoelt maar ze alleen gebruikt om iets te verhelderen.
Maarten Bennis , met je eerste zinnen kan ik het helemaal eens zijn, daarna haak ik af.
Natuur wreekt niet, is niet intelligent, streeft niet naar harmonie en valt niet onder te brengen in categorieën als gezond/ongezond. Al die kwalificaties horen bij mensen of goden. En goden zijn op hun beurt weer creaties van mensen.
Natuur is. Punt.
Maarten #3 , mee eens om met de bodem van natuurgebieden te beginnen. Want wat er in natuurgebieden boven het maaiveld verschijnt is een weerspiegeling van wat zich in de bodems van natuurgebieden afspeelt.
'Echte' natuur ontstaat pas als we het met rust laten. Op het moment dat je de natuur gaat manipuleren ben je aan het 'tuinieren'. Dan ontstaat iets anders dan 'echte' natuur. Een tuin of cultuur landschap kan heel mooi zijn, maar als je daarin te veel tegen de natuur in gaat zal het zich vroeg of laat wreken. Aan de intelligentie en het zelfsturende vermogen van de natuur kan geen mens tippen. Hoe meer we in harmonie zijn met deze intelligentie, hoe gezonder de natuur en uiteindelijk de mens.... Te beginnen met de bodem.