Sociologen, filosofen en publicisten zijn er nog steeds niet helemaal uit. Is het de elite van de stad tegen de 'ploucs' en 'beaufs' (je achterlijke familie op het platteland, 'je zwager en schoonzus' die niet snappen wat er gebeurt in de wereld en daarom achterbleven) op het ommeland, zoals de sociaal-geograaf Christophe Guilluy denkt? Of is er heel wat anders aan de hand?
Het is een diepe tweedeling in de samenleving, die zich ook in de steden en zelfs in het hart van gentrificerende wijken voordoet. Daar verjagen de rijken de armen door stijgende prijzen en voelen ze hun verschillen in elkaars nabijheid, betoogde afgelopen week een andere sociaal-geograaf, Daniel Behar (hoogleraar aan Université Paris-Est Créteil Val de Marne). Het is een botte tweedeling tussen kansrijk en kansarm.
De Franse socioloog Jean-Pierre Le Goff suggereerde daarom dat de klassenstrijd zich herhaalt in 21e eeuwse termen, ditmaal tussen kansarmen en kansrijken. Die laatste klasse heeft toegang tot het kenniscircuit dat leidt tot de banen, het kapitaal en sociaal succes.
'Intekenen'
De 'beaufs' blijven achter en moeten daar maar tevreden mee zijn. Maar dat zijn ze niet meer nu het leven zo snel verandert dat ze weten dat ze het niet bij zullen kunnen houden. De economie transformeert zo snel en is zo competitief dat niemand meer weet wat hij over 5 jaar doet of verdient. Onderwijl dienen zich zware kosten van klimaat- en milieumaatregelen aan. Ze zullen moeten worden opgebracht door consumenten. De 60-80% zijn niet gek en weten dat. De andere 20% weet er prima aan te verdienen en drukt door: de samenleving moet vernieuwen, fundamenteel.
Hat klinkt revolutionair en groen, maar het is meteen ook doodgewoon geld. 'Ik zou intekenen', adviseerde me een van de leidende theoretici van de duurzaamheidstransitie afgelopen voorjaar in een 1-op-1 gesprek. Hij gebruikte de taal van de beurs en de uitgifte van aandelen.
De gele hesjes die nu die 'transitie' tegenhouden, vragen slechts of ze misschien ook nog mee mogen doen. Nee, inmiddels eisen ze dat omdat ze hun macht voelen. De 20% zijn niet langer heer en meester, al dacht ook de Franse president van wel.
screenshot uitzending FranceTVInfo
Vandaag de baas
Hoewel hij onzichtbaar bleef, blijkt Macron vandaag de baas. Vandaag zijn overal in Frankrijk 89.000 man politie en gespecialiseerde veiligheidstroepen op de been om de orde te bewaren. Wie vanmorgen een kijkje nam in Parijs, zag dat Macrons premier, minister van binnenlandse zaken en de chef van de ordetroepen de boel onder controle hebben. Dit weekend geen plunderingen en vernielingen zoals vorige week. De ordebewaking sloot de gele hesjes in en hield hen met traangas op afstand en weg van de Arc de Triomphe die het vorige week moest ontgelden
EN DIRECT | Déclaration au ministère de l'Intérieur #8Décembre https://t.co/FGJapJeJqT
— Gouvernement (@gouvernementFR) December 8, 2018
Premier Edouard Philippe, geflankeerd door minister van Binnenlandse zaken Christophe Castaner en diens staatssecretaris van politie en veiligheid Laurent Nuñez, maakte vanmorgen door middel van een korte verklaring op TV duidelijk dat de regering het hoofd koel houdt. Met, volgens FranceTVInfo aanvankelijk, bijna 3 politiemannen per gele hes beheersten ze het spel in het hele land. In Parijs had de politie ook met een verhouding van 1-1 en een stel pantservoertuigen het spel, op wat brandjes na, prima in handen. Volgens Castaner stonden de ordetroepen tot de gele hesjes in een verhouding van 89.000 tot 125.000 hesjes. Een uiteindelijke verhouding van 3/4-1 dus.
Ils n’ont pas le même uniforme.
— Christophe Castaner (@CCastaner) December 8, 2018
Mais ils partagent le même engagement : protéger leurs compatriotes et garantir l’ordre républicain.
Avec @EPhilippePM nous avons dit notre fierté et notre gratitude aux gendarmes et policiers mobilisés en ce #8décembre. pic.twitter.com/rFAXLmE4gQ
Castaner en Philippe tonen zich op straat, trots op de politie en ordediensten
Het Franse volk maakte zich afgelopen week zorgen over de raddraaiers en relschoppers die zich vermengd hebben met de gele hesjes. Dit weekend laat zien dat er meer nodig is om de ordediensten van de Staat nog een weekend voor gek te zetten.
Dat betekent dat het spel weer terug is waar het begon: bij een grote meerderheid van de bevolking die zich tegen zijn legale macht verzet. Dat komt op een onhandig moment. Over enkele maanden zijn er Europese verkiezingen. Duitsland is minder sterk zonder Merkel die haar baan gaat verlaten terwijl haar eenheid scheppende vermogen toch al terugliep. Macron, de andere leider van Europa, staat er inmiddels oneindig zwakker voor. Nog maar een paar maanden geleden dacht ook ik dat hij zelfs dé leider van de EU zou worden.
Verworvenheden tellen niet
Het volk vraagt de aandacht en zorg die het van de pratende politieke klasse, van links tot rechts via het midden, niet krijgt. Straks moet die klasse weer gekozen worden, terwijl de massa's 'gewone mensen' weten dat politici hun lot niet vooruit zullen helpen. Maar anders dan bij normale verkiezingen ervaart het volk nu de energie en machtige kracht van de hesjes omdat de legale macht er ontzag voor heeft.
De raddraaiers zijn vandaag ingesloten in Parijs. De echte verontwaardigde energie is nog volop aanwezigWat er echt aan de hand is? Als een kleine tachtig procent van de bevolking het zo gemakkelijk spontaan kan begrijpen, zou het antwoord dan zo ingewikkeld zijn? Degenen die niet meer kunnen delen in de rijkdom die zich overal om hen heen vormt, zijn het beu en pikken het niet als er iets van hen wordt afgenomen in het collectief belang. Wat hen wordt afgenomen, verdwijnt in de zakken van degenen die de collectief afgesproken maatregelen in de liberale economie slim tot iets duurzaam slims mogen omzetten; dat gaat scheef als ze de winst van hun slimmigheden mogen houden en alleen maar hoeven te delen met hun medewerkers. Wie daar niet bijhoort, heeft pech.
Dat steekt, terwijl niemand zich meer schaamt om dat te laten weten en nu iedereen weet hoe gemakkelijk dat gevoel wordt herkend.
Met die gevoelens gaat de EU 2019 in.
Volgens onze premier Rutte dragen we allemaal een geel hesje. Niet iedereen, zei hij vrijdagmiddag, kan steeds delen in de, uiteraard duurzame, welvaart die zich ontwikkelt; eenvoudigweg omdat er niet genoeg middelen zijn om iedereen in onze snelle tijden steeds zijn verworvenheden te laten behouden bij elke volgende fase van de economie. De heersende klasse heeft naast de toegang tot kapitaal, de informatie en vaardigheden om daarmee de nieuwe tech- en kennissamenleving te kunnen vormen en ontwikkelen. De leden van die klasse variëren snel; ze gooien oud-leden die niet meer meekunnen er zonder wroeging uit. Daar staat tegenover dat nieuwe en creatieve kenniskunners meteen mee mogen doen en zich snel kunnen verrijken.
Na het weekend spreekt Macron zijn landgenoten toe; hij zou alvast zijn voordeel kunnen doen met de woorden van Rutte. Dan weten we meteen of een wat verder geprikkeld publiek ze pikt. Testcase zijn de rustige gele vestjes die zich vandaag vredig en soms wat bozer, ook weer overal in Frankrijk lieten horen. De raddraaiers zijn vandaag ingesloten in Parijs. De echte verontwaardigde energie is nog volop aanwezig. De Franse president verstopt zich niet voor niets dit weekend. Hij laat zijn premier het werk doen, maar volgende week is hij aan de beurt; mogelijk zal hij zich maandag aanstaande al op TV laten zien.
screenshot uitzending FranceTVInfo
UPDATE, 9 december, 8:50 uur:
FranceTVInfo zette de protesten en relletjes zoals ze zich gisteren door geheel Frankrijk voordeden per regio op een rij. De president, die al dagenlang nauwelijks twittert, liet zich gisteren toch even horen met een tweet waarin hij de professionaliteit van de ordebewaking prees.
À toutes les forces de l’ordre mobilisées aujourd’hui, merci pour le courage et l’exceptionnel professionnalisme dont vous avez fait preuve.
— Emmanuel Macron (@EmmanuelMacron) December 8, 2018
UPDATE, 9 december, 13:00 uur:
Een aantal groen geörienteerde mensen wijst op het feit dat de parallelle Parijse klimaatdemonstratie met een paar duizend deelnemers meer dan de Parijse gele hesjes gisteren weinig tot geen aandacht scoorde in de media:
Biggest march in Paris yesterday was.... the climate march.... Media attention close to zero: Thousands march for climate in Paris despite 'yellow vest' unrest https://t.co/7GME22guwy
— Bas Eickhout (@BasEickhout) December 9, 2018
Vandaag waren er in Parijs TWEE demonstraties.
— Henri Bontenbal (@HenriBontenbal) December 8, 2018
- gele hesjes: 10.000 demonstranten
- mars voor ambitieus klimaatbeleid: 17.000 demonstranten
Media moeten echt bij zichzelf te rade gaan waarom zij selectief berichten.
Maar zonder geel hesje krijg je minder aandacht... https://t.co/jKzKjK0HCP
— Mathijs Bouman (@mathijsbouman) December 8, 2018
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Marco #57, je legt terecht een relatie tussen de onrust en het lage-rentebeleid van de ECB.
Die politiek is bedoeld om de inflatie aan te wakkeren, maar met mate. Het reële schrikbeeld is deflatie, waarbij mensen hun geld liever oppotten dan uitgeven.
Maar dit beleid heeft inderdaad de nadelen die je noemt:
- vlucht van kapitaal in grond en vastgoed
- uitholling van pensioenen.
Er is een alternatief: stimulering van de vraag, zoals destijds bepleit door Keynes. Dat kan door:
- belastingverlaging op arbeid
- overheidsinvesteringen, wat mij betreft in duurzame ontwikkeling, bijvoorbeeld energiebesparing, duurzame energieproductie en openbaar vervoer.
Zo'n beleid creëert werkgelegenheid, biedt de lagere- en middeninkomens perspectief en heeft veel meer toekomstwaarde dan de huidige "blinde" lage-rentepolitiek.
De prijzen van grond en vastgoed stijgen veel sneller dan de inflatie en zijn dus slechts voor een klein deel te verklaren door die inflatie. Ze zijn het gevolg van de koortsachtige zoektocht van kapitaal naar waardevaste beleggingen. En dat heeft nog een tweede oorzaak: het privilege dat banken hebben om geld te creëren in de vorm van schulden. Wereldwijd zijn de schulden op recordhoogte beland. Hier ligt de wortel van veel kwaad. De WRR brengt hier binnenkort met een rapport over uit.
Inmiddels heb ik mij ook diverse keren door gele hesjes blokkades moeten worstelen waarbij het gelukkig sinds een tijdje weer soepel doorstroomt. Op vele rotondes nog slechts enkele gele hesjes in een zelfgetimmerd hutje met kampvuurtje, al dan niet gesurveilleerd door gendarmes om te voorkomen dat ze het verkeer tegenhouden.
De twee auto’s van de gele hesjes die pontificaal in het zicht stonden op de rotonde, waar ik gisteren langsreed, waren sprekend. Een oud afgereden versleten peugootje met daarnaast een grote glimmende pick-up met dubbele cabine. Iedereen is inderdaad een geel hesje. De eigenaar van de eerste hoor je vooral in de media. Degene die moeite heeft het einde van de maand te halen.
De eigenaar van de pick-up hoor je nauwelijks in de media maar zie ik in mijn omgeving toch best veel. De middenklasse die bang is dat hun kinderen het slechter krijgen danzijzelf, zoals Franc Eric hieronder noemt. Mensen die het best goed hebben, daar hard voor werken maar genoeg hebben van de alsmaar hoger wordende belasting. Dat moet omlaag en hoe, dat mag Macron oplossen, als ze maar op vakantie kunnen en de nieuwste smartphone kunnen aanschaffen.
Wat ik mis in alle beschouwingen, en wat Macron een aantal weken geleden ook zei, is dat de wanneer men de belastingen omlaag wil dat dan ook de uitgaven omlaag moeten. Want aan de overheidsuitgaven en sociale voorzieningen kan nog heel wat gebeuren maar met het verlagen daarvan maak je je natuurlijk niet populair.
Is het normaal dat een dorpje van 400 inwoners een (part-time) burgemeester heeft met bijbehorend personeel (2 gemeentewerkers, 1 administratief medewerker), een postkantoor en een basisschooltje met bijbehorende leerkrachten, kantinejuf en oppas? Of dat een dorp met 8000 inwoners een zwembad heeft met bijbehorend personeel à la: 1 directeur, drie badmeesters, 1 fte schoonmaker en 1 fte baliemedewerker? Het heeft zijn charme, dat geef ik toe, maar kost de gemeenschap een fortuin en is eigenlijk niet meer op te brengen.
Daarnaast zijn er de riante arbeidsvoorwaarden en sociale zekerheden die wellicht best minder kunnen. Maar ook hier geldt: kom maar eens aan de verworven rechten van mensen in loondienst. Je wordt er niet populairder van en de kans is groot dat de vakbonden het land zullen platleggen.
Intussen is het sociale systeem in Frankrijk zo sociaal dat het asociaal is geworden. Er moet overal zoveel geld naar toe (dat nauwelijks meer op te brengen is), dat de voorzieningen van lage kwaliteit zijn. Het openbaar onderwijs is bijvoorbeeld zo matig (maar arbeidsvoorwaarden van leraren zo riant) dat zodra je je het kunt veroorloven je kind naar een privé-school stuurt.
Ondernemers hebben mensen nodig maar durven geen personeel aan te nemen omdat deze zo goed beschermd zijn dat je er nauwelijks vanaf kunt in slechte tijden of slecht functioneren. Hierdoor blijven capabele mensen thuis zitten.
Er gaat een Grand Debat National worden georganiseerd tussen de overheid en de bevolking van het terroir profonde. Ik vrees dat er over de uitgaven weinig debat zal plaatsvinden en het land in impasse zal blijven. Sarkozy lukte het niet het land los te trekken, Hollande niet en zelfs Macron niet. De vraag is wie dan wel? Of is het wachten op de vergelijking met Griekse toestanden?
In de Vk een artikel van Melching. Hij ziet een paralel met de omverwerping van de DDR in 1989, destijds door een verarmde middenklasse.
In tegenstelling tot wat men denkt, voeren armen geen revolutie uit. Ze zijn te druk met arm zijn. Als je geen luxe aparaten hebt, te slecht onderwijs, geen toegang tot regelingen, etc, dan zit je in een soort spiraal van zelf handhaving, die heel veel tijd kost, deprimerend is, uitzichtsloos.
Echter, een verarmde middenklasse heeft meer ruimte voor een revolutie: "Voor een echte revolutie zijn er drie ingrediënten nodig. Allereerst een middenklasse die bang is dat hun kinderen het slechter krijgen dan zij zelf. In de tweede plaats een ideologie die niet meer geloofwaardig is en in de derde plaats zwalkende politici die de greep op de gebeurtenissen verliezen." In de DDR was dat zo, in Frankrijk is dat zo.
Macron herhaalt zijn mantra's over Europa en het klimaat, terwijl niemand luisterde. De middenklasse is goed geinformeerd bovendien en weet hoe het zit. Hij verhoogde de prijs van de dagelijkse brandstof voor de armen (de rijkeren merken dat niet), en gaf de rijken subsidies voor hun electrische speelgoedauto's. Met het sturen van het leger op de gele hesjes, een fletse TV-rede en het rondstrooien van miljarden die slecht terecht gekomen zijn, is zijn imago van een krachtig leider en hervormer te niet.
De 'hesjes'-beweging maakt onderdeel uit van een bredere europese beweging. Merkel is vleugellam, Brexit straattheater, en de populisten van Italie. De staat wordt als een bedreiging gezien. Melching stelt dat Europa de veerkracht heeft er wat aan te doen, maar dan zal er iets geloofwaardigs concreets en controleerbaars voor die middenklasse moeten gebeuren.
Wat mij opvalt in deze discussie is dat niemand een link legt met het extreem lage rentebeleid van de ECB. Dit beleid had en heeft toch juist als doel inflatie aan te wakkeren, en dus word alles in sneltreinvaart fors duurder. De "gewone man/vrouw" en degene die braaf wat gespaard hebben zijn de klos. Wat nu plaats vind was juist de bedoeling.
- hoge huizenprijzen geeft hogere huren etc. etc.
- lage rente geeft problemen voor pensioenenfondsen etc.
Feitelijk hadden de gele hesjes tegen de rentebesluiten en de besluiten om banken met te grote schulden in de benen te houden van de ECB moeten protesteren.
Afgelopen woensdag op Arte TV de 3-delige documentaire 'Classe moyenne, des vies sur le fil', of in het Duits 'Die französische Mittelschicht Zerstörte Träume'. Het betreft de 10 miljoen Franse middenklassers die het moeten doen met 1200 euro per maand, 2400 euro voor een gezin met 2 kinderen. Hardwerkende mensen die niet de baan hebben kunnen vinden waarvoor ze gestudeerd hebben en die door de politiek schijnbaar zijn vergeten. Heb zelf enkele fragmenten aangehoord en meer begrip voor gele hesjes gekregen.
Franstalig, of met Duits commentaar, tot 16 februari 2019 te bekijken via internet op arte.tv
- Classe moyenne, des vies sur le fil (1/3)
- Classe moyenne, des vies sur le fil (2/3)
- Classe moyenne, des vies sur le fil (3/3)