Regeringen willen de uitstoot van kooldioxide graag terugdringen en tegelijkertijd economische groei kunnen ondersteunen. Daarom promoten ze waterstof als energiedrager voor zowel zwaar transport als piekwarmte in de winter. Dat zijn twee sectoren die lastig zonder fossiele energie kunnen, valt te lezen in een rapport van het Global Warming Policy Forum (GWPF).

Het rapport concludeert dat het huidige enthousiasme voor waterstof de facto van wanhoop getuigt. Overheden zoeken op korte termijn resultaten die technisch domweg verre van haalbaar zijn. Los van wat technisch haalbaar is, stellen regeringen zich onrealistisch hoge doelen. Het beleid dwingt daardoor tot de productie van waterstof via twee dure en energetisch inefficiënte productieprocessen: de elektrolyse van water en de bewerking van aardgas.

Elektrolyse is extreem duur; daarnaast stoot de verwerking van gas kooldioxide uit. Om die uitstoot te neutraliseren moet koolstof in de bodem worden vastgelegd door middel van Carbon Capture & Sequestration (CCS). Dat is een kostbaar en, bij toepassing op grote schaal, onbetrouwbaar proces dat bovendien een grote hoeveelheid zoet water vergt.

Het rapport wijst er voorts op dat waterstof gemakkelijk ontbrandt en daarom tot de nodige ongelukken kan leiden. Eén van de auteurs van de studie zegt: "Waterstof heeft echt potentieel op lange termijn als een universele energiedrager om elektriciteit aan te vullen, maar de huidige productiemethoden zijn enorm duur en zullen de zoetwatervoorziening belasten. Doelgerichte haast leidt nu al tot ongelukken." Een contraproductief en naïef beleid kan nu de toekomst van waterstof al in gevaar brengen."
Green Haste Will Trash The Promise Of Hydrogen | The Global Warming Policy Foundation (GWPF)
Reageer
  • Deel
Druk af