Op die toetreding staat de turbo. Vorig jaar, 4 dagen nadat Rusland Oekraïne binnenviel, vroeg president Volodymyr Zelensky het lidmaatschap van de EU aan. "Normaliter stuurt de EU dan een lijst met vierduizend vragen, om de geïnteresseerde een paar jaar zoet te houden," zegt eurocommissaris Margrethe Vestager in de Volkskrant. "Die van Oekraïne hadden we binnen vier weken volledig ingevuld terug. Dat is nooit eerder gebeurd."

Dat hoge tempo is begrijpelijk, aangezien het land niet alleen de huidige oorlog te voeren heeft, maar ook al bezig is met de wederopbouw van het land. Het ziet zichzelf al als onderdeel van de Europese Unie.

Hoewel de definitieve aansluiting echt nog wel een paar jaar zal duren, en ondanks de uitspraak van premier Denys Shmythal dat er mogelijk al in 2025 groen licht zou kunnen zijn, heeft Oekraïne wel degelijk een belangrijke troef in handen die de versnelling ondersteunt: de energietransitie. Daar is veel land voor nodig en dat kan Oekraïne bieden.

Groene import, want de EU heeft niet genoeg
Oekraïne speelt een belangrijke rol in de verduurzamingsplannen van de EU, schrijft de NOS. Donderdag tekenden de EU en Oekraïne een strategisch partnerschap voor groene energie. Het land beschikt immers over uitgestrekte steppes, vlakke gebieden waar geen klagende mensen over windmolens wonen en waar vaak en lekker veel wind staat.

In de woorden van Eurocommissaris Frans Timmermans, verantwoordelijk voor de Green Deal: "Oekraïne heeft wat nodig is om een leider in moderne groene energie te worden. Het heeft een enorm potentieel voor zon, wind, waterstof en groen gas." Met name het potentieel voor waterstof is aantrekkelijk, want waterstof is een groen alternatief voor fossiele brandstoffen.

Timmermans: "Oekraïne was net als wij veel te afhankelijk van Rusland. Dus het land moet ook veel investeren in nieuwe energie. Als ze dat doen kun je de extra elektriciteit in waterstof stoppen. Dat kunnen ze dan exporteren naar de EU."

Het REPowerEU plan van de Europese Commissie voorziet in de productie van 10 miljoen ton groene waterstof plus de import van nog eens 10 miljoen ton in 2030. De oude Renewable Energy Directive (juli 2021) zat nog op een bescheiden 5,6 miljoen ton in totaal.

Nu Oekraïne zijn infrastructuur geheel opnieuw moet opbouwen biedt dat mogelijkheden om - met vele miljarden aan investeringen - een betere infrastructuur op te bouwen. Pijpleidingen naar andere EU-landen ligger er al, en de grote energiebedrijven, die nu nog grotendeels op gas en kolen draaien, staan te trappelen om over te stappen naar groene energie. Het waterstof-potentieel van het land kan een springplank zijn, zegt Standard & Poor's, echter met de aantekening dat de meest geschikte gebieden in de op dit moment door Rusland bezette gebieden liggen.

Uiteraard hebben dergelijke grootschalige plannen consequenties voor de natuur in de nu nog lege gebieden. Onder meer vogels op de steppes veranderingen ervaren van de grootschalige exploitatie van de natuur met windmolens voor onze Tesla en de schone stroom waarmee we Tata in IJmuiden willen houden. Vooral Nederland heeft het grondgebied om de molens die daar nodig voor zijn te laten draaien niet. Andere landen wel, maar daar wonen burgers die ze liever niet in hun blikveld of natuur willen.
Dit artikel afdrukken