Maar die stabiele wateraanvoer is in gevaar. Eén tot twee derde van het ijs in het Aziatische hooggebergte zou al aan het einde van deze eeuw gesmolten kunnen zijn. Dat is afhankelijk van hoe sterk de aarde opwarmt.
Veranderende piekmomenten
Hester Biemans van Wageningen UR doet onderzoek naar de effecten van minder smeltwater uit de Himalaya op de landbouw in Azië. Ze legt uit dat boeren te maken krijgen met veranderende piekmomenten. Boeren zullen in hun watergebruik bijvoorbeeld rekening moeten houden met smeltwater dat eerder in het jaar naar beneden komt.
Rond de Himalaya ziet Biemans wel heil in wateropslag in reservoirs en nieuwe technieken om rijst met minder water te telen. Toch kan het gezien het oplopende watertekort lastig worden om de voedselproductie op peil te houden. Rigoureuze keuzes zijn dan nodig. “Pakistan zou kunnen denken aan het telen van minder katoen, om meer water voor voedsel over te houden.”
De productie van grote hoeveelheden eiwitten, koolhydraten en vetten zal toch echt op akkers moeten gebeuren. Met alle zorgen en gevolgen van dien omtrent onbeheersbare natuurlijke omstandighedenWater vasthouden in Europa
Ook in Europa smelten gletsjers sneller. Dat leidt in eerste instantie tot meer smeltwater in rivieren, maar op langere termijn zullen rivieren een lagere basisafvoer hebben.
Biemans' collega Arjan Budding vindt dat overleg nodig is over het beter vasthouden van het voor de voedselvoorziening cruciale water. Zonder gedeelde visie en aanpak loopt de regio gevaar. Ook zegt hij dat we ons moeten voorbereiden op andere vormen van landbouw, zoals het vervangen van droogtegevoelige maïs door graanteelt.
Akkerbouwers kunnen wel inpakken
Of moeten we over radicalere oplossingen nadenken? Volgens MT/Sprout faseert de akkerbouw op termijn uit ten gunste van vertical farming. Op Foodlog legden we onlangs uit waarom dat een onzinnige gedachte is omdat het efficiënt lijkt, maar niet is omdat het veel schaarse energie kost. Als er al een toekomst is voor vertical farming, dan zal dat vermoedelijk alleen voor groenten, fruit en kruiden zijn, gewassen die hoofdzakelijk uit water bestaan en van oudsher dicht bij de stad geteeld worden.
Omdat vertical farms relatief duur zijn, zullen ze zich met gegarandeerde levering, optimale versheid of betere kwaliteit moeten onderscheiden. Dat heeft geen zin voor de tarwe waar brood, pasta of koekjes van worden gemaakt. Daarom zal de productie van grote hoeveelheden eiwitten, koolhydraten en vetten die uit granen, peulen en noten komen nooit in verticale boerderijen plaatsvinden. Dat zal toch echt op akkers moeten gebeuren. Met alle zorgen en gevolgen van dien omtrent onbeheersbare natuurlijke omstandigheden.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
De essentie: het hele unieke berg-ecosysteem verdwijnt! Van enorme waarde.
En daarmee de extensieve veehouders (akkerbouw?) in die bergen. Een hele cultuur en topproducten verdwijnend.... toerisme ook.
De gevolgen in de bossen en valleien, en veel verder stroomafwaarts?
We zitten nu op koers voor >3 graden opwarming, met alle accumulatieve effecten van brandende bossen en toendra's, afnemende CO2 opslagcapaciteit van de natuur, fijnstofvervuiling die het reflecterende vermogen van gletsjers zelf aantast...
De afgebroken landijsmassa op Antarctica gaat steeds sneller in de oceaan glijden, en gaat binnen afzienbare tijd voor 3 meter zeespiegelstijging zorgen (en dan volgt de rest, met nog meer stijging... bouw vooral een nieuwe kerncentrale in Borssele, klaar in 2035... en die windmolens op zee?). Hadden we er maar na de Club van Rome veel meer aan gedaan... naar de wetenschap geluisterd...ik denk niet dat het nog goedkomt, met de huidige 'koers'.
Misschien moet de Wetenschap het Vierde Wiel van de kreupele Trias Politica worden?
Maar al die boeren moeten uiteindelijk toch verdwijnen uit die delta want er moeten huizen gebouwd worden? Waarom bouwen we altijd op de meest vruchtbare grond?
In Canada ligt de meest vruchtbare grond begraven onder bergen beton en kilometer asfalt.
Een beetje zuiniger zijn op de oppervlakte in een delta gelegen, vlak land, zonder stenen en waar het van tijd tot tijd gepast regent, met door de ligging op deze breedtegraad nog behoorlijk wat zonuren in de zomer om een erg grote variëteit aan gewassen te telen is misschien een idee? Ik zeg maar wat.,
Afgelopen jaar was in het nieuws dat men in Zwitserland gletsjers en sneeuw af ging dekken met wit plastic om smelten te voorkomen.
Ik heb hier al langer over nagedacht en het is een groot probleem.
Bij mijn bezoek aan Zwitserland vertelde men dat ze in 2021 de grootste sneeuwval sinds jaren hadden maar dat het net zo snel weer was gesmolten.
Het zou natuurlijk een idee kunnen zijn om sneeuw die is gevallen te persen tot ijs en op te slaan aan noordelijke hellingen.
Ijs smelt nu eenmaal veel langzamer als het in grote hoeveelheden tegen elkaar ligt. Net als dat een boek niet verbrand omdat de bladzijden tegen elkaar liggen.
Het zal niet DE oplossing zijn, maar misschien kan iemand hier iets mee?