1 min
De Stichting AgriFacts (STAF) meldt vandaag dat waterleidingbedrijf Vitens informatie op zijn website heeft aangepast. Vitens adviseerde het publiek minder rundvlees te eten omdat het bedrijf suggereerde dat de productie van het vlees 15.000 liter kraanwater per kilo zou kosten. Dat is niet waar.
Water komt grotendeels uit de hemel gevallen en is opgeslagen in de bodem, zegt STAF.
Volgens de Stichting is Vitens vals voorgelicht door de Stichting Natuur & Milieu. Dat is echter onjuist.
De bron van de 15.000 liter per kilo vlees is het Water Footprint Network (WFN), dat voor een belangrijk deel in Nederland geworteld is. Het getal 15.000 is in vele journalistieke bronnen terug te vinden. De als betrouwbaar beschouwde Britse krant The Guardian presenteert uit andere bronnen soortgelijke cijfers.
Onevenredig
Het Water Footprint Network berekent hoeveel water als proces door een product wordt gebruikt en via het product over de wereld wordt verhandeld. Water uit de hemel verdwijnt in gewassen, de bodem, verdampt maar wordt vaak ver van de bron geconsumeerd; die bron kan daardoor onevenredig worden leeggezogen, redeneren de rekenaars van WFN. Zo ontstaat onevenredig druk op gebieden. De waterfootprint is een indicatie van die druk als gewassen - voor bijvoorbeeld veevoer - over de wereld verhandeld worden.
Lokaal wordt water gebruikt om stallen en slachterijen schoon te spuiten. Slechts een beperkt deel wordt door dieren gebruikt om te drinken. Ook dat is altijd lokaal water.
Al dat water heeft een rol en komt niet zonder kosten weer terug in de voedselketen. Daarom mag die totale 15.000 liter toch wel degelijk worden toegerekend aan rundvlees, maar is het onzinnig om te denken dat het allemaal water is dat uit de kraan komt.
Toch is de watertoerekening aan dieren en gewassen zoals WFN die presenteert reëel: voor rundvlees is aanzienlijk meer water als proceskosten nodig dan voor andere landbouwproducten. De vaak geciteerde 15.000 liter zijn in hun verhouding tot andere gewassen niet zo absurd als STAF suggereert. Hieronder een staatje met de vergelijking van de totale waterproceskosten zoals WFN die berekend heeft. Bij WFN is onder meer dan Nederlandse hoogleraar Arjan Hoekstra betrokken. Zijn onderzoek richt zich op het berekenen van waterschaarste in de wereld als gevolg van de handel in agrarische grondstoffen.
Dit artikel afdrukken
Volgens de Stichting is Vitens vals voorgelicht door de Stichting Natuur & Milieu. Dat is echter onjuist.
De bron van de 15.000 liter per kilo vlees is het Water Footprint Network (WFN), dat voor een belangrijk deel in Nederland geworteld is. Het getal 15.000 is in vele journalistieke bronnen terug te vinden. De als betrouwbaar beschouwde Britse krant The Guardian presenteert uit andere bronnen soortgelijke cijfers.
Onevenredig
Het Water Footprint Network berekent hoeveel water als proces door een product wordt gebruikt en via het product over de wereld wordt verhandeld. Water uit de hemel verdwijnt in gewassen, de bodem, verdampt maar wordt vaak ver van de bron geconsumeerd; die bron kan daardoor onevenredig worden leeggezogen, redeneren de rekenaars van WFN. Zo ontstaat onevenredig druk op gebieden. De waterfootprint is een indicatie van die druk als gewassen - voor bijvoorbeeld veevoer - over de wereld verhandeld worden.
Lokaal wordt water gebruikt om stallen en slachterijen schoon te spuiten. Slechts een beperkt deel wordt door dieren gebruikt om te drinken. Ook dat is altijd lokaal water.
Al dat water heeft een rol en komt niet zonder kosten weer terug in de voedselketen. Daarom mag die totale 15.000 liter toch wel degelijk worden toegerekend aan rundvlees, maar is het onzinnig om te denken dat het allemaal water is dat uit de kraan komt.
Toch is de watertoerekening aan dieren en gewassen zoals WFN die presenteert reëel: voor rundvlees is aanzienlijk meer water als proceskosten nodig dan voor andere landbouwproducten. De vaak geciteerde 15.000 liter zijn in hun verhouding tot andere gewassen niet zo absurd als STAF suggereert. Hieronder een staatje met de vergelijking van de totale waterproceskosten zoals WFN die berekend heeft. Bij WFN is onder meer dan Nederlandse hoogleraar Arjan Hoekstra betrokken. Zijn onderzoek richt zich op het berekenen van waterschaarste in de wereld als gevolg van de handel in agrarische grondstoffen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Astrid #16, zolang er nog beton is want het geschikte zand is nagenoeg op. Hout om te bouwen komt wellicht weer terug en daar heb je veel bosbouw voor nodig.
#10: Nee joh, we nouwen die lege grasvelden dan gewoon vol met woningen en bedrijventerreinen, dat is leuk/goed voor de economie..............
En/en Frank
#10, "De vraag blijft: als we over 5-10 (?) jaar geen rundvlees meer eten, wie gaat het gras maaien dat 40% van landoppervlakte van onze planeet beslaat?" Is bomen planten een optie? Kunnen een deel van de klap, die klimaatverandering gaat uitdelen, opvangen.
Joep, als je groen, blauw en grijs water niet ‘weegt’, heb je niets aan de water footprint data van vlees.
Dick, ik heb alleen betrouwbare data van een rapport van ons rundvlees opgesteld door Soil & More, een Nederlands onderzoeksbureau.
P.S. Ik denk dat Blonk het voor de hand bureau is om te bewijzen dat de Nederlandse intensieve veehouderij de meest waterbesparende ter wereld is;-)