Foodlog discussieert al gedurende zijn bestaan als interactieve krant over producten die niet zijn wat ze suggereren te zijn. Neppen, noemen we dat hier. Een van de interessante deelonderwerpen is het 'ambachtelijke product'. Onlangs bespraken we twee voorbeelden van een ambachtelijk product die als nep werden beschouwd, terwijl ze 'ambachtelijk' waren:
- olijfolie in een flesje waar kado-eetwinkel Landerijk jaloers op zou zijn
- cholesterol verlagende kaas die zo uit een Unileverlab zou kunnen komen, maar niettemin het product is van kleinschalig handwerk
Onderwijl draait de Bonne Maman fabriek er op hoge toeren middelmatige jammetjes uit. Van der Meulen levert Fries Roggebrood met vrachtwagenladingen vol terwijl niemand weet waar de rogge vandaan komt. Albert Heijn verkoopt Excellente Piccolini worstjes van een Belgische grootworstenmaker en begrijpt niet eens dat de woordgrapjes erachter het product ongeschikt maken voor zijn ambachtelijke strekennep. Het foodlog-archief is gevuld met tientallen van dit soort cases.
Nick Trachet vond het dan ook de hoogste tijd voor een echt interactief onderwerp:
Wat is "ambacht" eigenlijk?
Ik vind het een bijzonder lege term.
Misschien zouden we hier eens tot een werkbare consensus kunnen komen?
"Ambachtelijk" of "artisanaal". Zelfs een Fransman heeft geen idee wat dat laatste betekent, zeker niet binnen het kader van een supermarktwereld en algemeen op de industrie gebaseerde Europese productienormen. Wie doet mee?
Met die vraag openen we het eerste debat. Het eerste is openbaar.
De spelregels gaan we uitvinden. Het is de bedoeling dat de reacties, inzichten en verschillen van inzicht opleveren. Het is mooi als er een consensus uitkomt. Het is ook mooi als blijkt dat er altijd verschillen van inzicht blijven bestaan omdat smaken nu eenmaal verschillen. Het is niet mooi als er onenigheid blijft bestaan op basis van standpunten waar geen argumenten voor zijn. Zelfs geen emotionele.
Debatteren mag op het scherpst van de snede, als het maar feitelijk is. Ad hominem wapens mogen alleen in een uiterst poging om het gesprek open te trekken worden toegepast. Gebruik ze niet lichtvaardig; als je geen argumenten hebt, zal het je duur komen te staan bij het lezerspubliek. Gebruik ze alleen bij letterlijk 'eigen wijze' debatteerders.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Ambacht is gelijk aan vakmanschap. En een vakman is na mijn idee nog altijd iemand die met passie en jarenlange ervaring een vak uitvoert. Geloof niet dat een fabrieksworst ooit zo genoemd mag worden. Ambacht is schaars en een kostbaar goed aan het worden.
P.s.
Doelgroep kinderen,spannende verpakkingen.
Daar kom ik weer als Oma,kan er ook niets aan doen,[dat wordt je namelijk vanzelf],daar heb ik mijn bedenkingen tegen.Neem nou die toetjes,die er NATUURLIJK spannend uitzien,met die smarties erbovenop b.v. of die in mijn ogen,rare Bob de Bouwer vleeswaar.Leer je kinderen daar nu mee,wat toetjes zijn of vleeswaren?Volgens mijn idee,niet.En dan laat ik de woorden,ambachtelijk en authentiek nog buiten beschouwing.Het grappige is,dat mijn kleinkinderen van onze enorme borden willen eten.Helemaal niet van die designkinderbordjes.Ze vinden dat juist spannend.Net als opa en oma van het grote bord eten.
Wouter v.d.Land,mijn ervaring is nu juist,dat de ,,volgzame,, design mensen zo bekrompen kunnen zijn.Ten eerste moeten ze de prijzen ervoor ophoesten en bezuinigen op het eten.Wel de keuken ernaar, maar inhoudloos qua ingredienten of nog erger,dat is zoooo duur.Je ziet er ook nooit een kruimeltje ofzo op het aanrecht liggen.
Vandaag toevallig aan een dergelijk iemand,die mij vroeg naar een goed restaurant in Dusseldorf en ik er eentje opgaf,de eerste vraag was:Duurrrrr? Misschien heb ik niet alles op een rijtje,maar ik begrijp zoiets niet.
Ik geniet ook van mooi verpakte spullen etc.Maar niet ten koste van lekker en goed eten.
MakelIJ natuurlijk, anders wordt het zo'n germanisme
Makelei na het woord ambachtelijk?