Liesbeth schreef:

"De vraag is wat willen we eten in Nederland en - omdat dat een Europees vraagstuk is - wat willen in Europa en hoe organiseren we dat?"

Waarom hier - in N-W Europa - (te) veel dieren en mest en te weinig ruimte, en in O-Europa te weinig dieren, te weinig mest en veel, heel veel grond. Wie legt dat uit? Wat willen we?

Gaat het in de kern niet toch om het organiseren van een duurzame Europese landbouw en kom je er - als je die vraag blijft ontwijken - dan wel uit?

De consequentie is dan dat het geld vooral naar C/O Europa zal moeten. Daar ontbreekt grotendeels de moderne voedselverwerking, R&D en logistiek, en vooral een efficiente en doelgerichte belangenbehartiging. Dus toch geld naar bulk, of ik zou liever zeggen, naar de ontwikkeling van duurzame voedselproductiesystemen in delen van Europa met ruimte en andere voordelen voor landbouwproductie. Zo kunnen Roemenie en Hongarije ook prima soja produceren, is arbeid goedkoop, is er ruimte om buiten te scharrelen etc. Als we - wij allemaal - dat niet weten te veranderen hebben we straks een veel groter voedselprobleem.

Volgens mij kunnen we alleen met een Europese voedselvoorziening zorgen dat we op lange termijn goede en vooral betaalbare producten produceren. In de duurdere, maar eigenlijk in alle, productiegebieden ontstaat dan meer ruimte voor onderscheidende ketenconcepten zoals in Engeland. Dan (met oplossingen in een lokale context) is nl veel duidelijker waarom die onderscheidende concepten er zijn.

Als boeren Europees zouden denken (sommigen doen dat), betekent dat juist een giga ruimte aan mogelijkheden in het licht van de stijgende wereldvoedselvraag. Maar boeren ondernemen niet Europees, de meesten beperken hun ondernemingsruimte tot de nationale grens, provincie, dorp... Begrijpelijk, zeker met de beweging naar meer binding tussen producent en consument, maar wel mede oorzaak van de problematiek en het protest op de Amsterdamse Dam.


Fotocredits: vectorportal
Dit artikel afdrukken