1 min
Ondertussen vertelt het verhaal van de dag door onze lens: voeding, gezondheid, landbouw, levensmiddelenmarketing, voedselpolitiek en aan landgebruik gerelateerde energie- en watervraagstukken – waar nodig tot op (geo)politieke schaal.
In de Ondertussen van dinsdag 1 oktober vallen mij deze berichten op:
- De Franse krant Le Vif kopt vandaag ‘Om CO2 op te nemen is één walvis duizend bomen waard’. De walvis speelt een essentiële rol in de zuurstofomzetting en koolstofverwijdering in de atmosfeer. Een van deze manieren is via fytoplankton. Deze kleine beestjes leven van de ontlasting van de walvis en zijn in staat om ongeveer 37 miljard ton CO2 per jaar te absorberen. Dat is ongeveer 40% van alle geproduceerde CO2. Daarnaast absorbeert een walvis ook nog tonnen CO2 nadat het dier dood is gegaan.
- Over het nutteloos gebruik van plastic verpakking zullen we ons nog wel even blijven verbazen. In navolging van de gepelde sinaasappels in plastic, zijn er nu knoflookteentjes in plastic.
- Door een onderzoek in het wetenschappelijke tijdschrift Annals of Internal Medicine is weer een vleesrel losgebarsten. Het eten van rood vlees zou nu weer niet tot een verhoogd kankerrisico leiden. De nodige wetenschappers zijn verbolgen over deze uitspraak, omdat het publiek eerder vooral het tegendeel is voorgehouden.In 2015 maakte een oordeel van het IARC, de kankerinstituut van de WH), een (overdreven) punt van het kankerrisico van vleesproducten.
Vandaag was de dag van een historisch boerenprotest op het Malieveld. Boeren veroorzaakten de drukste ochtendspits ooit. Minister Schouten steunde de boeren en verzekerde hen dat er geen halvering van de veestapel gaat plaatsvinden. Desondanks zinnen de boeren alweer op nieuwe acties als de politiek niet luistert.
Check Ondertussen dat onderwijl alweer verder is!
Dit artikel afdrukken
- De Franse krant Le Vif kopt vandaag ‘Om CO2 op te nemen is één walvis duizend bomen waard’. De walvis speelt een essentiële rol in de zuurstofomzetting en koolstofverwijdering in de atmosfeer. Een van deze manieren is via fytoplankton. Deze kleine beestjes leven van de ontlasting van de walvis en zijn in staat om ongeveer 37 miljard ton CO2 per jaar te absorberen. Dat is ongeveer 40% van alle geproduceerde CO2. Daarnaast absorbeert een walvis ook nog tonnen CO2 nadat het dier dood is gegaan.
- Over het nutteloos gebruik van plastic verpakking zullen we ons nog wel even blijven verbazen. In navolging van de gepelde sinaasappels in plastic, zijn er nu knoflookteentjes in plastic.
- Door een onderzoek in het wetenschappelijke tijdschrift Annals of Internal Medicine is weer een vleesrel losgebarsten. Het eten van rood vlees zou nu weer niet tot een verhoogd kankerrisico leiden. De nodige wetenschappers zijn verbolgen over deze uitspraak, omdat het publiek eerder vooral het tegendeel is voorgehouden.In 2015 maakte een oordeel van het IARC, de kankerinstituut van de WH), een (overdreven) punt van het kankerrisico van vleesproducten.
Vandaag was de dag van een historisch boerenprotest op het Malieveld. Boeren veroorzaakten de drukste ochtendspits ooit. Minister Schouten steunde de boeren en verzekerde hen dat er geen halvering van de veestapel gaat plaatsvinden. Desondanks zinnen de boeren alweer op nieuwe acties als de politiek niet luistert.
Check Ondertussen dat onderwijl alweer verder is!
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
We zijn goed op weg Wouter. Je hebt gelijk, naast CO2 die wordt uitgeblazen en de aanmaak in zijn eerste 5 jaren van carbon sink (=groei) stoot de walvis ook methaan uit evenals niet geheel verteerde uitwerpselen die met enige vertraging voor een additionele CO2 uitstoot kunnen zorgen. Daarmee zijn de elementen voor de wet van behoud van energie denk ik wel afgedekt. Na 5 jaar van redelijk efficiente voedselconversie (rond factor 40) is de walvis zo goed als uitgegroeid en blaast hij vervolgens 95 jaar lang praktisch alleen nog maar CO2 uit naast wat methaan en onverteerde uitwerpselen. De voedselconversie over zijn hele levensduur wordt daarmee zeer inefficient. Een kip of vis is 1000 maal zo efficient. Maar ja die worden dan ook geslacht voordat ze hun niveau van incompetentie kunnen halen....
Daar heb je een punt, Roland, maar je gaat er van uit dat álle CO2 die niet wordt uitgeblazen wordt omgezet in een carbon sink.
Dat geldt maar voor een deel van die CO2. Ik denk dat, zeker bij een volwassen walvis, het grootste deel wordt gebruikt voor de stofwisseling en om het lichaam op temperatuur te houden. Bij een onvolwassen en groeiende walvis zal dat deel wat groter zijn. Daar klopt je redenering dus meer, lijkt me, dan bij een volwassen walvis.
Uiteraard wordt het lichaam mede op temperatuur gehouden door aanmaak van "blubber", maar zal die laag zal bij een volwassen walvis netto nog groeien?
"Het is allemaal CO2 die eerst door algen uit de oceaan is gehaald en daarna in de atmosfeer wordt terug geblazen door de walvis." Met deze generalisatie van "Het is allemaal CO2... etc." gaat het mis. Die gaat voorbij aan het feit dat juist NIET alles weer als CO2 wordt uitgeblazen maar dat een deel voor de lichaamseigen koolstofverbindingen wordt aangewend (carbon sink). De verhouding tussen de grootheden van CO2 uitstoot en carbon sink hangt direct af van de efficiency van de voedselconversie. Hoe efficienter hoe minder CO2 wordt uitgeblazen en hoe groter het aandeel carbon sink. En hoe beter voor de koeling van de aarde. De efficiency van de voedselconversie maakt dus wel degelijk uit. Dat de CO2 uitstoot en het CO2 equivalent van de lichaamseigen gebonden koolstof bij elkaar opgeteld onafhankelijk is van de efficiency van de voedselconversie (gewoon dus de wet van behoud van energie) geeft geen rechtvaardiging voor de stelling dat de efficiency van de voedselconversie "geen bal uitmaakt".
Voor zover het gaat om CO2 uit de korte cyclus (via de algen dus) maakt het volgens mij geen bal uit of de walvis een efficiënte of inefficiënte voedselconversie heeft. Het is allemaal CO2 die eerst door algen uit de oceaan is gehaald en daarna in de atmosfeer wordt terug geblazen door de walvis. En oceaan wisselt CO2 uit met de atmosfeer.
Om een beeld te geven van de consequentie van de inefficiente voederconversie van de blauwe vinvis het volgende: na circa 5 jaar nadert de blauwe vinvis zijn/haar maximale lengte en gewicht. Van zijn/haar 5e tot zijn/haar 100ste levensjaar consumeert de blauwe vinvis dagelijks zo'n 4.000 kg kril. Dat is zo'n 4% van het eigen lichaamsgewicht oftewel een consumptie ter grootte van zijn/haar eigen gewicht in minder dan 1 maand tijd. De blauwe vinvis stoot dus 95 jaar lang praktisch alle in de geconsumeerde kril gebonden koolstof (koolhydraten, eiwitten en vetzuren) als CO2 uit zonder dat zijn/haar lichaamseigen gebonden koolstof (carbon sink) in die 95 jaar noemenswaard toeneemt. De walvis zet samen met de kril dus 95 jaar lang een streep door de CO2 opname van de geconsumeerde algen om de daarin gebonden CO2 weer terug in de atmosfeer te pompen! Voor de koeling van onze planeet heeft dit - los van mogelijke whale pump zegeningen - absoluut geen toegevoegde waarde. Ik hoor het graag als iemand mij op een denkfout weet te betrappen.