Deze ontdekking voegt een nieuwe mogelijke reden toe aan de vermoedelijk oorzaken van het teruglopende aantal honingbijen in de wereld. Hetzelfde zou kunnen gelden voor andere bestuivers die in kolonies leven, zoals hommels.

"Dit is echt een belangrijke ontdekking," zegt entomoloog Fred Gould van de North Carolina State University op Science. De studie daagt de conventionele wijsheid uit dat dieren immuun zijn voor glyfosaat omdat het zich richt op een cellulair mechanisme dat specifiek is voor planten en sommige bacteriën. "Ik was verrast", zegt Gould.

In de Volkskrant spreekt toxicoloog Paul Scheepers (Radboud UMC) van een "elegant uitgevoerd experiment". Hij waarschuwt dat we nu niet moeten denken dat één stof verantwoordelijk is. "We moeten ook naar andere ingrediënten van middelen als Roundup kijken. Daar zitten ook veel andere stoffen tussen waarvan we weten dat ze giftig zijn voor de mens." In dezelfde krant toont de Wageningse hoogleraar Violette Geissen, hoogleraar bodemdegradatie en landbeheer, zich radicaal in haar afwijzing van het gebruik van stoffen waarvan niet alle werkingen bekend zijn. De effecten van glyfosaat reiken verder dan alleen onkruidbestrijding, zegt ze. "Ook allerlei micro-organismen kunnen aangetast raken." Ze pleit voor een radicale toepassing van het voorzorgsprincipe. De Volkskrant noteert dat als volgt: Je kunt je afvragen of dat wel verstandig is zolang er geen eenduidigheid bestaat over de gevolgen voor het bodemleven en andere organismen, redeneert ze. "We sturen toch ook geen auto de weg op als we niet zeker weten of de remmen het wel doen?"
Dit artikel afdrukken