Wetenschappers van het University of Montreal Hospital Research Centre (CRCHUM) ontdekten dat de 'runner's high', dat verslavend lekkere gevoel dat duurlopers ervaren, niet alleen door endorfinen*, maar ook door dopamine** wordt veroorzaakt. Dopamine motiveert en beloont onze inspanningen.
In hun onderzoek, gepubliceerd in Cell Metabolism, verklaren de wetenschappers dat het hormoon leptine, dat er voor zorgt dat we ons verzadigd voelen, de aanmaak van dopamine remt. Veel leptine zorgt voor weinig zin in rennen.

Verzadigingshormoon
Vetcellen in ons lichaam scheiden leptine af. Dit hormoon speelt een belangrijke rol in ons metabolisme: het zorgt er voor dat we ons verzadigd voelen en remt de aandrang om te eten. Leptine blijkt bovendien via de dopamine-neuronen in het beloningscentrum in onze hersenen onze motivatie om in beweging te komen te ondermijnen. "Meer vetweefsel produceert meer leptine, en dat vermindert onze zin in eten. Ons onderzoek wijst uit dat dit hormoon een cruciale rol speelt bij de motivatie om te rennen, die mogelijk verband houdt met het zoeken naar voedsel", legt onderzoeksleider Stephanie Fulton uit op Newswise.

Het gevoel van geluk van de 'runner's high' is dan ook mogelijk te verklaren door het samenspel tussen leptine en dopamine: is er weinig eten in voorraad, dan is het extra 'lekker' om al rennend op voedseljacht te gaan
Runner's High
De onderzoekers gebruikten twee groepen muizen. Ze lieten de muizen rennen in molentjes, zoveel als ze zelf wilden. Bij de ene groep testmuizen was via genetische modificatie het STAT3-molecuul in de dopamine-neuronen uitgeschakeld. STAT3 wordt door leptine 'aangezet' en remt de dopamine-aanmaak.
De muizen zonder STAT3 bleken veel meer en langer te rennen, net als bij een 'runner's high'. "Normale muizen zijn juist minder actief omdat leptine het STAT3 aanzet, om aan te geven dat er voldoende energiereserves in het lichaam aanwezig zijn en het dus niet nodig is actief op zoek te gaan naar voedsel", zegt hoofdauteur Maria Fernanda Fernandes.

'Runner's high'
De auteurs denken dat ook bij mensen leptine het tot een runner's high motiverende dopamine afremt. "Eerdere studies hebben een verband aangetoond tussen leptineniveaus en marathoneindtijden. Hoe lager het leptineniveau, des te beter de prestatie. Onze muizenstudie suggereert dat dit molecuul ook een rol speelt in het gevoel van beloning dat we ervaren wanneer we fysiek actief zijn. Wij denken dat in mensen lage leptine-niveaus de motivatie om te bewegen verhogen en bijdragen aan een 'runner's high'," aldus Fulton.

In de evolutie van zoogdieren, dus ook mensen, is zo effectief mogelijk voedsel verzamelen een drijvende factor geweest. Het gevoel van geluk van de 'runner's high' is dan ook mogelijk te verklaren door het samenspel tussen leptine en dopamine: is er weinig eten in voorraad, dan is het extra 'lekker' om al rennend op voedseljacht te gaan.

*De neurotransmitter Endorfine veroorzaakt gevoelens van welbevinden en geluk, en heeft een pijnstillend vermogen.
**Dopamine is ook een neurotransmitter, die een grote rol speelt bij emotioneel gedrag, vooral in relatie tot beloning en straf.


Fotocredits: 'Start of Flatline Half Marathon', Peter Mooney
Dit artikel afdrukken