In pepers zit capsaïcine, de stof die zorgt voor het brandende gevoel. Het pepergenoom bevat 7 inactieve en 1 actieve kopie van het gen dat ons 'in de brand kan zetten'. Waarschijnlijk is het actieve gen ontstaan als een mutatie en bood het een evolutionair voordeel omdat vijanden van de plant ook last hebben van dat brandende gevoel.
Capsaïcine activeert de pijnreceptoren TRPV1 in je mond. Hun functie is het regelen van lichaamstemperatuur. Als ze door capsaïcine of door temperaturen van meer dan 43°C actief worden, veroorzaken ze dat pijnlijke, branderige gevoel.
TRPV1-Receptoren in het middenrif
TRPV1-receptoren zijn door je hele lichaam te vinden. Ze zitten zelfs in je ogen. Dat weet iedereen die tijdens het snijden van een peper weleens in zijn ogen heeft gewreven. Verrassender is de aanwezigheid van capsaïcinereceptoren in de zenuwen die je middenrif aansturen. Een spasme van je middenrif gevolgd door een aanspanning van de glottis, de stembanden en de ruimte daartussen, zorgt voor een korte blokkade van luchttoevoer in de luchtpijp. Wanneer de inkomende lucht langs de glottis strijkt, hoor je een hik. Wetenschappers zijn er volgens Medical News Today nog niet achter hoe capsaïcine het precies doet, maar bekend is dat het kan zorgen voor een spasme in je middenrif en dus voor de hik.
Volle melk helpt
Een Finse studie liet zien dat de tolerantie voor pittig eten genetisch bepaald is door het aantal TRPV1-receptoren waarover iemand beschikt en hun verdeling in het lichaam. Niettemin kun je aan pittig eten wennen en er een tolerantie voor opbouwen. Ook hiervan is het mechanisme niet precies bekend, maar vermoedelijk kun je beter tegen pittig eten naar mate je het vaker eet. Nadat een TRPV1-receptor geactiveerd is, ‘rust’ deze namelijk een poosje waardoor hij geen signalen meer doorstuurt. Capsaïcine wordt daarom ook wel gebruikt om chronische pijn tegen te gaan.
Gerechten met rode peper worden niet minder pittig door koken of bakken omdat capsaïcine een stabiele stof is. Het branderige gevoel dat capsaïcine veroorzaakt, verdwijnt snel weer omdat de maag en darmen de stof afbreken. Aan die wetenschap heb je alleen niet zoveel als je flink in de fik staat. Water drinken helpt niet omdat capsaïcine slecht oplost in water. Vet en ethanol brengen uitkomst. Drink bij je te hete tokomaaltijd dus liever een glas volle melk (geen magere!) of een biertje.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Dat ligt aan de soort sambal, sambal badjak is nl ook weer een heel stuk heter dan gewone oelek en ook ligt het eraan watvoor pepers er voor de sambal gebruikt worden. Die hele kleine gedroogde pepertjes zijn ook veel heter dan een normale chilipeper.
Astrid,
Dat sambal van pepers gemaakt wordt dat weet ik, maar blijkbaar is de pittgheid dan beter verdeeld over het gerecht? Bij die kleine gedroogde pepertjes (van de Turkse supermarkt) is het meer afwachten hoe pittig een en ander uiteindelijk wordt. Ik hik zelf nooit, maar dus wel al wat sneller een loopneus. Gisteravond was het eten weer erg pittig (want met rood pepertje), maar toen hadden we geen van beide ergens last van. Daar aten we rijst bij, dus dat bluste vermoedelijk genoeg af.
De stof zal wel afgebroken worden, maar te vaak zo het eten is niet goed voor de maag, dat kan juist weer maagzweren veroorozaken doordat je door te heet eten 'het zuur' kan krijgen, oh ja, daar zijn rennies weer voor gemaakt natuurlijk........
Waarom nou drinken erbij? Waarom denken jullie dat die Indonesiërs rijst erbij eten en kroepoep en atjar verzonnen hebben? Wij gooien alles door elkaar, bij die volkeren, zeker de Chinezen en Japnners, staat de rijst sowieso altijd apart in een kom erbij, een hap heet, even kauwen, dan een hap rijst erna of kroepoek of iets uit het zuur.........In India zullen ze er (naan)brood bij eten, zo ook in bijv landen als Marokko, Turkije enz, zelfs de Mexicanen eten brood(tortilla's) bij hun hete chili, om de hitte te dempen, hap heet, hap koel, werkt perfect samen. Drinken doen we erna wel als de maag tot rust komt en we het maagzuur niet verdunnen met al dat drinken, zodat er meer maagzuur aangemaakt moet worden om de boel te verteren en dat weer brandend maagzuur geeft, mdat je er dan teveel van hebt......oh ja, die verdomde rennies........chemisch spul erachteraan om het bunkeren goed te 'praten'
"Het branderige gevoel dat capsaïcine veroorzaakt, verdwijnt snel weer omdat de maag en darmen de stof afbreken."
Is dat zo ?
Ik ben niet de enige die na een Indische maaltijd die zeer pedis (p'dis) was, de volgende ochtend een nabrander krijg, als heel die reis door het spijvertereringskanaal al gemaakt is...
De hik nooit gehad; wel - ook eerste reactie voordat ik door had dat er pepers in zaten - prikkelend zweet aan de slapen..
Gisteren een loeiheet zelfkweek klein rond pepertje gekregen van een vriend: Satans'Kiss
Mooi gerecht 'ikan boemboem bali'. Makreel met bloehete prut er op; en niet weinig..
Lucht happen helpt dan bij mij niet, wat wel helpt is een frisse Elzasser met een bloemig smaakje: Gewuerztraminer. Zal een goed Indonesisch restaurant altijd op de kaart hebben.
Waar denk je dat sambal van gemaakt wordt? Sambal oelek is nog de meest pure, die wordt gewoon gepureerd, officieel gevijzeld(oeleken) met wat zout en olie en dan ligt het er maar net aan welke soort pepers ervoor gebruikt wordt, want ook daarin heb je verschillende hitte gradaties. Ik heb een weckpot staan met die hele kleine gedroogde pepertjes, chili's noemen ze die, een enkele is net 1cm, maar de meeste zijn hooguit een halve cm groot en die zijn per stuk net zo heet als 1 gewone chilipeper. Die doe ik altijd in de soep, maar ervan hikken? Ook nooit gehad met de thaise wokgroente van de AH, nog nooit met de 1 of andere boemboe van de toko die best scherp was en ook nog nooit gehad als ik zelf een chilipeper door het gerecht deed. Ik ga wel hikken als ik te snel doorslik en gelijk zit te praten, dan komt er lucht bij.