Nederland telt ruim 70.000 agrarische bedrijven. Weet u hoeveel feitelijk de stoute schoenen aantrekken en zelf hun producten verwerken en verkopen? Het CBS zocht het uit: 5 procent.
Het CBS zette de cijfers op een rijtje, en BoerenBusiness publiceerde de lijst.
De lijst gaat uit van het aantal agrarische bedrijven per gemeente dat zelf zijn producten verwerkt en/of verkoopt. De meeste blijken te zitten in de gemeente Noord-Oostpolder (74 bedrijven), in Veere en Peel en Maas (ieder 41), Texel (39) en Sluis (39). Dit zijn absolute aantallen, in deze gemeentes vind je al rondfietsend de meeste zelfverkopers. De gemeente Noord-Oostpolder blijkt ook de gemeente met het grootste aantal agrarische bedrijven, maar liefst 937 stuks.
Naar percentage zelfverwerkende bedrijven gerekend ziet het beeld er anders uit. Het feit dat gemiddeld maar 5% van de agrarische bedrijven in Nederland zelf verwerkt en/of verkoopt, betekent dat je in een volledig agrarische gemeente waarschijnlijk tegen je verwachting in heel veel moet fietsen om die paar zelf verwerkende en verkopende boeren te vinden. In de gemeente Westland, de tweede grootste agrarische gemeente met 918 bedrijven, doen maar 20 bedrijven aan eigen verkoop, 2% dus.
De ranglijst op percentage wordt aangevoerd door Woensdrecht met 23% (27 bedrijven van de 115), gevolgd door met ieder 22 % de gemeenten Voerendaal (19 van de 88 bedrijven), Zoeterwoude (14 van de 63 bedrijven) en Heemstede (2 van de 9 bedrijven).
Al met al zijn er zo'n 3800 boerenbedrijven die hun eigen afzet- en marketingstrategie bepalen, direct contact hebben met de consument en een deel van de verwerkings- en distributiekosten uit de keten snijden. Zou dat aantal omhoog kunnen? In Frankrijk verkoopt 20% van de boeren direct.
Fotocredits: uithangbord van een zelfverkopende boer bij Houten, foodlog.nl :
Dit artikel afdrukken
De lijst gaat uit van het aantal agrarische bedrijven per gemeente dat zelf zijn producten verwerkt en/of verkoopt. De meeste blijken te zitten in de gemeente Noord-Oostpolder (74 bedrijven), in Veere en Peel en Maas (ieder 41), Texel (39) en Sluis (39). Dit zijn absolute aantallen, in deze gemeentes vind je al rondfietsend de meeste zelfverkopers. De gemeente Noord-Oostpolder blijkt ook de gemeente met het grootste aantal agrarische bedrijven, maar liefst 937 stuks.
Naar percentage zelfverwerkende bedrijven gerekend ziet het beeld er anders uit. Het feit dat gemiddeld maar 5% van de agrarische bedrijven in Nederland zelf verwerkt en/of verkoopt, betekent dat je in een volledig agrarische gemeente waarschijnlijk tegen je verwachting in heel veel moet fietsen om die paar zelf verwerkende en verkopende boeren te vinden. In de gemeente Westland, de tweede grootste agrarische gemeente met 918 bedrijven, doen maar 20 bedrijven aan eigen verkoop, 2% dus.
De ranglijst op percentage wordt aangevoerd door Woensdrecht met 23% (27 bedrijven van de 115), gevolgd door met ieder 22 % de gemeenten Voerendaal (19 van de 88 bedrijven), Zoeterwoude (14 van de 63 bedrijven) en Heemstede (2 van de 9 bedrijven).
Al met al zijn er zo'n 3800 boerenbedrijven die hun eigen afzet- en marketingstrategie bepalen, direct contact hebben met de consument en een deel van de verwerkings- en distributiekosten uit de keten snijden. Zou dat aantal omhoog kunnen? In Frankrijk verkoopt 20% van de boeren direct.
Fotocredits: uithangbord van een zelfverkopende boer bij Houten, foodlog.nl :
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Waarom zou een boer zijn eigen producten verkopen? Het heeft zin om verder te kijken dan de benodigde investeringen, en ook te bedenken dat een uur in de winkel staan betekent dat er in dat uur niet geboerd kan worden. Als een uur boeren (meer produceren) meer oplevert dan een uur verkopen (dezelfde productie met betere marge verkopen), dan is de keuze helder.
De beste manier om als boer meer te gaan verdienen, is niet door zelf te verkopen, maar door coöperaties op te zetten die je productie verwerken tot hoogwaardiger producten, en die bovendien marktmacht hebben om die producten tegen goede marges af te zetten via supermarkten. Dit is dan ook precies waar de meeste Nederlandse melkcoöperaties en kaasfabrieken hun wortels hebben.
Verkoop bij de boer is romantisch, maar economisch niet altijd optimaal.
Hee, ons bedrijf wordt ook vermeld op thegreenbee.nl. Nooit van de organisatie gehoord!
Ik begrijp vanuit verschillende bronnen dat er ongeveer 7000 boeren rechtstreeks verkopen. Officieel zijn het er een stuk minder lees ik nu in dit artikel. Het aantal verkopende boeren zal blijven groeien naarmate de bewustwording toeneemt bij consumenten. Een goed voorbeeld van samenwerking tussen boeren t.b.v. rechtstreekse verkoop is in de Krommerijn gestart zie www.thegreenbee.nl/krommerijn ook in het Boerenhart en in het Groenehart zijn collectieven ontstaan die met succes de handen in een slaan.
Momenteel kan je eenvoudige de verkopende boeren vinden via thegreenbee.nl, vaneigenerf.nl en op bijteun.nl. Vaneigenerf is alleen bio, Bijteun biedt ook veel recreatie. Via Thegreenbee kan je met 1 klik kan je een abonnement nemen op alle boeren in een straal van 10km rond je woonplaats.
De mobiele app. om direct te zoeken waar wat te krijgen is heeft Thegreenbee.nl op dit moment in ontwikkeling.
Dorine, het is een echte winkel (geen markt), ingericht vanuit een assortimentsopbouw die een duidelijke functie heeft: alle boodschappen doen rechtstreeks van de boer. Alles is dus gericht op het behalen van een maximaal inkomensdeel uit lokale verkopen.
De 14 boeren werken samen om hun eigen spul te kunnen verkopen vanuit een sterke formule ten opzichte van het bestaaande aanbod. Ze hebben eens in de 2 weken zelf de taak in de winkel te staan. Verder hebben ze 2 personeelsleden. De vestiging op een bedrijfsterreinlokatie wordt door de Franse wetgever beschermd voor dit type winkel. Dat geeft hen een kostenvoordeel ten opzichte van normale middenstand. De klant moet er echter ook een beetje voor omrijden. Maar dat doet een Franse consument ook al voor zijn Leclerc of SuperU. Het is dan ook te beschouwen als een stimuleringsmaatregel.
Dick, fantastisch, zo'n 'boerenmarkt'. Is het vooral het contact met de consument of maakt het ook qua inkomsten uit? Ik hoorde dat de boeren die hier via Landmarkt, Marqt en dergelijke concepten leveren soms weinig tot geen extra geld voor hun producten krijgen. Als je het zelf als boeren onderling regelt, kost het je extra werk (ze rouleren daar in Frankrijk met bemensing van de winkel?), maar mag je de inkomsten samen in eigen zak steken. Klinkt goed.
Dat boeren van eigen erf verkopen is helemaal geen moeten. Hoewel het voor verschillende boeren kan betekenen dat ze kleinschalig door kunnen boeren vanwege de extra inkomsten. Gezamenlijk verkopen zoals jij beschrijft, of andere rechtstreekser kanalen dan de huidige bulk is ook prima.
Wel een kip-ei situatie in NL. Moet er eerst een vraag / verkooppunt met klantenkring zijn voordat er meer boeren voor de (regionale) markt gaan produceren? Of eerst het brede assortiment op orde en dan samen verkopen? Misschien zijn de (nieuwe) voedselcollectieven wel een laagdrempelige katalysator voor een groep boeren om samen zo'n gezamenlijke winkel in of bij de stad te starten.