'Traceability'
Van elke haring die in Nederland verkocht wordt, is te traceren waar en wanneer hij of zij is gevangen. In welk gedeelte en vak van de zee, door welk schip, in welke trek en wanneer. Gecertificeerde Noordzeevisserijen zijn verplicht dat bij te houden; ‘traceability’ is dan ook een bekend woord onder vissers. Maar het overgrote deel van de visserij op de wereld mist elke vorm van controle of traceerbaarheid.
Klanten in westerse landen worden kritischer door berichten over slavenarbeid op vissersschepen, illegale visserij en fraude met vis. Het grootste visserijkeurmerk, Marine Stewardship Council (MSC) heeft in de afgelopen 20 jaar certificaten uitgegeven voor 13% van de visserijen op open zee. In de winkel liggen 28.000 visproducten met het MSC-keurmerk.
Het nieuwe mondiale systeem van traceerbaarheid moet ook het contact tussen Noord-Europese, Amerikaanse en Aziatische visserijondernemingen verbeteren. Want ook uit China en Japan komen signalen dat zowel de bedrijven zelf als de klanten willen weten waar de vis vandaan komt. "Het in kaart brengen van de aanvoerlijnen is niet zo kostbaar", zegt een handelaar tegen FoodNavigator. Om te vervolgen: "Niet weten waar je product vandaan komt, kan je veel geld gaan kosten."
Nieuwe 'industry standard'
Een algemeen traceerbaarheidssysteem is een gigantische uitdaging. De talloze technologische systemen waarmee vissers nu werken om hun activiteiten te monitoren en te registreren moeten allemaal in een nieuw, betaalbaar en overzichtelijk datasysteem kunnen samenwerken. Dat vraagt om een nieuwe ‘industry standard’.
Het mes zal aan twee kanten snijden als het systeem eenmaal werkt. Consumenten krijgen zicht op de herkomst van hun vis. Vissers en handelaren, ook de kleintjes, kunnen gebruik maken van een mondiaal netwerk. Drie kanten aan het mes: overheidsinstanties krijgen ook inzicht in de praktijken van de visserij en de handel. Dat is nuttige informatie voor het opstellen van beleid.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
#2 Jos,
Het staat toch veelal op de verpakking?
Gisteravond, bij de Keuringsdienst van Waarde, gingen ze bellen over een verpakking met zeevruchten, waar die vandaan kwamen, terwijl dit gewoon op de verpakking bleek te staan.
Antwoord op de titel "Waar komt mijn vis vandaan?": uit het water?
Flauw? Ik weet het niet want 95% van de consumenten kan het niets schelen.
Huib, hier komt helemaal niets van terecht. Wie gaat de intensieve controle uitoefenen?
Dit soort ontwikkelingen werkt misbruik in de hand en dan heb je schijnzekerheid.