1 min
Dat kun je hieronder lezen, voor- of nadat - je vanavond 'Hamburger' in de Wilde Keuken hebt gezien (Ned 2, 20.20h).
FL: Vanavond serveert de Wilde Keuken hamburgers. Heb je ontdekt waarom ze zo heten?
WK: We hebben de honderd verhalen gelezen over de herkomst van de naam. En het leukste nemen we voor waar aan. Duitsers leerden van Russen rauw fijn gehakt vlees eten. De Duitsers vonden het beter om het vlees te verhitten. Duitse immmigranten leerden het aan Amerikanen en toevallig kwamen die immigranten uit Hamburg.
FL: Wat hoort er in een echte hamburger te zitten?
WK: Niks. Alleen maar een halve koe (de voorkant) in kleine stukjes.
Weet je, het gaat eigenlijk niet zo zeer over Das Hamburger An Sich, het gaat over het onwaarschijnlijk grote wereldproduct dat gehakt heet, minced meat, in Belgie: gekapt. Een Hamburger is een platte gehaktbal als je geluk hebt. De naam, het begrip, is wereldbekend, maar kebab is vele vormen en smaken is ook gehakt, ook plat ook hamburger eigenlijk.
We eten kebab in een Libanees eethuis in de Javastraat in Amsterdam. Heerlijk. Ik vraag de chef naar zijn geheim. Ik kan het vooraf aan de uitzending niet onthullen maar zie het eerste woordje waarmee ik je antwoord.
FL: Maak je ze zelf of koop je ze?
WK: Zelf maken? Welnee zeg, ik eet uitsluitend hamburgers, als ik een hamburger eten wil, in het Hiltonhotel in Amsterdam of Rotterdam. Echt een smerig broodje als in elk hamburgerhuis langs de weg en met Gouda's Glorie sauzen in twee kleuren, maar de gehaktbal zelf, onvergetelijk lekker. Geeft niks dat hij een weekloon kost, je ontmoet er ook zulke leuke Amerikanen bij die overal ter wereld in hun Hilton hun hamburger blieven en geen andere.
Fotocredits: Burger special, uitsnede, Ed Kwon
Dit artikel afdrukken
WK: We hebben de honderd verhalen gelezen over de herkomst van de naam. En het leukste nemen we voor waar aan. Duitsers leerden van Russen rauw fijn gehakt vlees eten. De Duitsers vonden het beter om het vlees te verhitten. Duitse immmigranten leerden het aan Amerikanen en toevallig kwamen die immigranten uit Hamburg.
FL: Wat hoort er in een echte hamburger te zitten?
WK: Niks. Alleen maar een halve koe (de voorkant) in kleine stukjes.
Weet je, het gaat eigenlijk niet zo zeer over Das Hamburger An Sich, het gaat over het onwaarschijnlijk grote wereldproduct dat gehakt heet, minced meat, in Belgie: gekapt. Een Hamburger is een platte gehaktbal als je geluk hebt. De naam, het begrip, is wereldbekend, maar kebab is vele vormen en smaken is ook gehakt, ook plat ook hamburger eigenlijk.
We eten kebab in een Libanees eethuis in de Javastraat in Amsterdam. Heerlijk. Ik vraag de chef naar zijn geheim. Ik kan het vooraf aan de uitzending niet onthullen maar zie het eerste woordje waarmee ik je antwoord.
FL: Maak je ze zelf of koop je ze?
WK: Zelf maken? Welnee zeg, ik eet uitsluitend hamburgers, als ik een hamburger eten wil, in het Hiltonhotel in Amsterdam of Rotterdam. Echt een smerig broodje als in elk hamburgerhuis langs de weg en met Gouda's Glorie sauzen in twee kleuren, maar de gehaktbal zelf, onvergetelijk lekker. Geeft niks dat hij een weekloon kost, je ontmoet er ook zulke leuke Amerikanen bij die overal ter wereld in hun Hilton hun hamburger blieven en geen andere.
Fotocredits: Burger special, uitsnede, Ed Kwon
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
@ Frank: dat Wouter zijn broodje ongegeneerd genietend opeet hoort bij zijn stijl en de boodschap van het programma, dat is wel heel wat anders dan die van Louise Fresco's paradijzen, die zie je dan aan een kraampje allerlei aanwijzen en uitleg geven , iets kopen, en dan wordt de scene afgebroken, ze eet het dus niet op voor de camera. Ongegeneerd, of zelfs maar gegeneerd, genieten hoort juist weer helemaal niet bij haar stijl. iedereen zijn meug natuurlijk, heeft met karakter en stijl van doen, ik verwacht van Louise niet eens meer dat ze een flinke hap uit een broodje van een kraampje neemt, wel of niet met een servetje! Ze blijft een Dame, en Wouter wenst, zelfs in het Hilton, geen Heer te zijn. Dat doet me dan weer denken dat ik eens, ooit, lang geleden, door een staflid vd universiteit betrapt werd bij het eten van een kroket in een friettent, ik schaamde me rot toen.
Kebab maken is een kunst die van Iran tot Noord-Afrika beoefend wordt. Het is een hele toer om al die heerlijke huisrecepten met elkaar te vergelijken. Ambachtelijk en vers bereide ingrediënten en goed lamsvlees zijn bepalend.
Ook gekruide lamskebab kan verrukkelijk zijn - liefst boven houtskool geroosterd.
En geen vieze standaard mayonaisesausjes uit de knijpfles erbij (zoals gebruikelijk bij de meeste Nederlandse kebab/shoarma tenten - zo zit hier vlakbij 'de beste kebabmaker van de stad', volgens kenners, maar wat erbij geleverd wordt maakt het geheel toch onaantrekkelijk - voor mij tenminste, ik heb ervaring met kebab/falafeltentjes in het Midden-Oosten waar je zelf je salade mag samenstellen en kunt kiezen uit zelfgemaakte yoghurt/kwark/harissa-achtige sausjes - en uiteraard versgebakken brood).
Leuke aflevering! Tartaar, Duitse biefstuk, hamburger, gehaktbal. Genuanceerde verschillen dus. En dan hebben we nog tig variaties denk ik, uit Zweden, China, Indonesië, noem maar op. Maar in de Wilde Keuken won die kebab het zo op het oog met afstand van de sterrenbal en de Hiltonburger.
Complimenten voor Wouter trouwens dat hij het brood kebab precies zo opeet zoals het hoort. Ongegeneerd genieten... heerlijk statement!
Namens de redactie van DWK: "De redactie van De Wilde Keuken wordt van alle kanten druk bevraagd over het eethuis waar verslaggever Klootwijk kebab at met het geheim van de chef: 'Geen kruiden!'
Niemand wil weten waar het Hilton precies is. Iedereen vraagt om het huis van de Kebab.
Wij filmden dus bij STAR BBQ aan de Javastraat 28 in Amsterdam."