1 min
Ik ben op dit moment in Frankrijk en zat gistermiddag aan te kijken tegen een potje, overigens prima te eten, in zuur ingelegde paprika's met - zoals het etiket trots vermeld - balsamico (van Kühne). Als je het achteretiket goed leest, blijkt de hoeveelheid balsamico-azijn volstrekt verwaarloosbaar.Dit soort zaken blijkt ook de Voedings en Warenautoriteit te hebben getroffen. De VWA onderzocht kant-en-Klaar maaltijden en constateerde:
- de verpakking suggereert/belooft groenten en fruit, maar in werkelijkheid is het aandeel daarvan duidelijk te gering
- de maaltijd bevatten over het algemeen te weinig voedingsvezels en groenten
- de meeste kant-en-klaarmaaltijden leveren voldoende energie voor een hoofdgerecht; pizza’s leveren echter vaak te veel energie.
- de maaltijden zijn niet te vet maar de vetzuursamenstelling kan nog verbeterd worden. Met name het verzadigd vetzuurgehalte is hoog ten opzichte van de aanvaardbare bovengrens
- de onderzochte maaltijden zijn over het algemeen relatief zout.
Slechts 2% van de maaltijden lijkt te voldoen aan de voedingsrichtlijnen voor een goed hoofdgerecht.
Zouden ze het nou echt niet weten, die koks uit de voedingsindustrie?
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Wim, dat is een verrassend perspectief in de discussie dat ik me nog nauwelijks had gerealiseerd. De supermarkten brengen - onder eigen label en in eigen opdracht gemaakt bij veel kleinere ondernemingen dan de grote industrie - maaltijden uit die in het rapport worden aangepakt. Terecht dus dat je erop wijst dat er mogelijk een producentenbelang achter zit. Begrijp ik je goed als ik je opmerking als volgt interpreteer:
- de grote producenten krijgen de ruimte om de detailhandel onder druk te zetten om te komen met betere producten (wat meteen in hun voordeel zou kunnen zijn)
- de overheid kiest de kant van de producenten, omdat die een betere entree hebben, cq. de overheid meer van producenten dan van distribuanten verwacht (op het gebied van de aanzwellende impuls op het gebied van 'gezond eten')
Dit is een (niet zo) fraai voorbeeld dat aantoont waar de werkelijke macht in Nederland ligt: het grootkaptiaal en de industrie bepalen wat er gebeurt, zeker als het ministerie van LNV erbij betrokken is. Het is te hopen dat het een foutje van een hoge ambtenaar van de VWA is en dat zij hun onafhankelijkheid niet te grabbel gooien.
Ulphard en Jacobus: wat mij betreft is het inderdaad jammer dat de nuance uit de discussie weg is. Het onderzoek van de VWA was niet zo slecht als het CBL wilde doen geloven. Jammer dat twee ministers hun oren daar naar hebben laten hangen en plaats de discussie op een ander plan te trekken en - in debating-stijl - de knuppel maar eens in het hoenderhok te hebben gegooid met wat vragen aan beide partijen: wat in de argumentatie van de andere partij is houdbaar en wat niet en in welk licht? Dan zouden ze boven de discussie zijn gebleven en was er meteen een aardig educatief punt gescoord (misschien was het zelfs wel vuurwerk geworden, deste beter).
Eén en ander laat wél zien waar de echte macht ligt in Nederland. In deze situatie lijkt die niet echt bij onze overheid te liggen. Ondertussen gaat het er in Engeland iets heftiger aan toe. Lees het artikel Britse sandwichsector in rep en roer er maar op na!
Jacobus
Dank Dick,
Ik heb het rapport rustig gelezen en het maakt een redelijk goede indruk. Het komt goed overeen met de situatie in andere Europese landen. Jammer dat het CBL zich hier zo druk overmaakt. Ik begrijp dat ze niet blij zijn met negatieve publiciteit, maar er zijn nu eenmaal enkele dilemma's en hoe kunnen we die nu gezamenlijk oplossen?
Verder begrijp ik de werkwijze van het VWA, werken met anonieme monsters en veralgemeniseerde conclusies, maar dat is wel zuur voor die ondernemers die wel degelijk hun best doen. Bovendien geven ze de bedrijven geen persoonlijk advies over hoe het beter kan. Kortom, het opbouwende element van de kritiek mis ik en is een gemiste kans om daadwerkelijk verbeteringen te verwezenlijken.
Een paar dilemma's van K&K maaltijden in dit onderzoek zijn:
-consumenten kopen op smaak en prijs en niet op voedingswaarde, dus zijn de maaltijden aan de zoute kant. Hoe leer je consumenten een minder zoute smaak te waarderen?
-het VWA hanteert vaste hoeveelheden groente per maaltijd. Maar de verkochte maaltijdcomponenten zijn niet als volledige maaltijd ooit bedoeld geweest (Bami, Nasi, spaghetti). Kortom het is niet erg verwonderlijk dat dergelijke componenten volgens de meetlat van het VWA te weinig groente bevatten. Logisch zelfs. Sommige consumenten blijken dit wel als maaltijd te kopen en eigenlijk moeten we dus consumenten leren om er een groente naast te eten. Dergelijk consumentengedrag veranderen is wel heel veel gevraagd van de meest kleine bedrijfjes die K&K maaltijden produceren. Nu zal wellicht de kritiek zijn dat ze dergelijke componenten niet als volwaardige maaltijden moeten verkopen, echter als dat ingesleten consumentengedrag is, wat doe je dan? Je kan niet ongelimiteerd witte kool in je bami verstoppen, zonder dat je de smaak beïnvloedt.
Kortom, ik denk dat het VWA een aantal terechte constateringen heeft gedaan, echter door de werkwijze mis ik de opbouwende kritiek en wordt niks gedaan om de industrie te helpen betere producten te maken. Een gemiste kans, jammer. Ik hoop wel dat dit rapport een start geeft aan een opbouwende discussie, dan hebben we met z'n allen een stap vooruit gezet.