1 min
Het ene speculaasje is het andere niet. Verschil: aan het ene ga je minder dood dan aan het andere. Want in het andere zit meer dan twee keer zoveel acrylamide dan in het ene.
Geen paniek. Acrylamide in koek, in chips, in brood en frieten wordt er van verdacht het risico op kanker te vergroten. Een koekje is een te verwaarlozen klein risico maar wie leeft op speculaas, ontbijtkoek en patat kan misschien beter de producten kiezen met het laatste gehalte aan acrylamide. De Voedsel en Waren Autoriteit kent de foute speculaasjes en de betere. Maar nou iets geks: consumenten mogen er niet van weten. Net zoals het geheim moet blijven in welke kinderkoekjes het gehalte aan acrylamide schrikbarend hoog is en in welke veilig laag. Het staat in een leerzaam artikel in NRC-Handelsblad van zaterdag 23 februari over de zoektocht naar een stofje, een enzym dat toegevoegd aan deeg, de vorming van acrylamide in baksel vermindert of verhindert. Fabrikanten weten de laatste jaren dat gehalte al aardig terug te dringen. Maar bij welke dat lukt en bij wie niet, dat houdt de VWA voor zich.
In Duitsland worden onderzoeksresultaten gewoon bekend gemaakt en mag iedereen weten dat in Pringels heel veel acrylamide zit, 34 keer zoveel als in een vergelijkbaar product van Lidl. NRC-Handelsblad: ‘In Nederland kun je met één chip van het ene merk net zoveel acrylamide binnen krijgen als met 20 chips van het andere.’ Maar welke en welke? Dat blijft geheim.
Kamervragen dan maar weer.
Dit artikel afdrukken
Geen paniek. Acrylamide in koek, in chips, in brood en frieten wordt er van verdacht het risico op kanker te vergroten. Een koekje is een te verwaarlozen klein risico maar wie leeft op speculaas, ontbijtkoek en patat kan misschien beter de producten kiezen met het laatste gehalte aan acrylamide. De Voedsel en Waren Autoriteit kent de foute speculaasjes en de betere. Maar nou iets geks: consumenten mogen er niet van weten. Net zoals het geheim moet blijven in welke kinderkoekjes het gehalte aan acrylamide schrikbarend hoog is en in welke veilig laag. Het staat in een leerzaam artikel in NRC-Handelsblad van zaterdag 23 februari over de zoektocht naar een stofje, een enzym dat toegevoegd aan deeg, de vorming van acrylamide in baksel vermindert of verhindert. Fabrikanten weten de laatste jaren dat gehalte al aardig terug te dringen. Maar bij welke dat lukt en bij wie niet, dat houdt de VWA voor zich.
In Duitsland worden onderzoeksresultaten gewoon bekend gemaakt en mag iedereen weten dat in Pringels heel veel acrylamide zit, 34 keer zoveel als in een vergelijkbaar product van Lidl. NRC-Handelsblad: ‘In Nederland kun je met één chip van het ene merk net zoveel acrylamide binnen krijgen als met 20 chips van het andere.’ Maar welke en welke? Dat blijft geheim.
Kamervragen dan maar weer.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
_480_289_84_s_c1.jpg)
Ook ik heb me lopen verbazen dat een merk kan vallen onder de Wet Bescherming Persoonsgegevens, althans volgens het artikel. Dat klopt toch niet? Het betreft toch niet opeens een 'medisch dossier' van een koekjessoort, dat niet openbaar gemaakt mag worden?
Zou de regelgever in ons land de regels belangrijker vinden dan gezondheid?
In het artikel staat nl. dat de VWA de gegevens niet openbaar mag maken. "Vanwege de Wet Bescherming Persoonsgegevens mogen we de meetwaarden per merk niet noemen want he betreft gegevens over derden." Dat zegt Johanna Besteman van de VWA in het artikel.
Arme VWA, die slechts regeltoepasser en toezichthouder is. Ze moet haar handen op de rug houden als ze iemand in de gracht ziet vallen die niet kan zwemmen. Omdat dat nou eenmaal zo is afgesproken.