VWA geeft definitie van ‘voedingsvezel’

Volgens de op 13 juni gepubliceerde Rapportage Voedingsvezel is de essentiële eigenschap van voedingsvezel de onverteerbaarheid ervan door de menselijke dunne darm. De VWA onderschrijft daarmee de definities van de AOAC, AACC en het huidige voorstel van de Codex.

Definitie en analyse
Sinds de introductie van de term ‘voedingsvezel’ ontstond er discussie over de definitie ervan. Het rapport van de VWA biedt een overzicht van de definities die sinds 1976 zijn ontwikkeld en de toe te passen analysemethoden. De VWA bespreekt de gangbare analysemethoden van voedingsvezel en werkt mee aan de ontwikkeling van een aangepaste AOAC-methode 991.43 als basismethode, uitgebreid met een HPLC-methode voor analyse van de laagmoleculaire voedingsvezelfracties. De nog te ontwikkelen methode zal een compleet beeld geven van de hoeveelheid voedingsvezel in ingrediënten.
Wetgeving
Volgens de verordening in het Publicatieblad van de Europese Unie eind vorig jaar, moet de voedingsclaim ‘bron van vezels’ aan een tiental eisen voldoen, waaronder dat de claim begrijpelijk moet zijn voor de consument en dat de claim op een door de EU vastgestelde lijst moet staan. Belangrijk is dat producten minimaal drie gram voedingsvezel per honderd gram of 1,5 gram per honderd kcal voedingsvezel moeten bevatten. Producten met de claim ‘vezelrijk’ moeten minimaal zes gram per honderd gram of drie gram per honderd kcal bevatten.

VWA meerjarenprogramma
De VWA publiceerde op 13 juni ook haar meerjarenvisie tot 2011 en het meerjarenprogramma van Bureau Risicobeoordeling.