In de Ondertussen van donderdag 20 februari vallen mij deze berichten op:

- het vermoeden dat het coronavirus zich snel verspreid via uitwerpselen groeit (Bloomberg). Ronduit boos zijn de Japanners (het land buiten China met het hoogste aantal Coronabesmettingen) op Shaun Bailey, kandidaat-burgemeester van Londen. Om van het Coronagedoe af te zijn, heeft hij voorgesteld de Olympische Spelen van komende zomer in Tokio te verplaatsen naar Londen (De Tijd). Japan heeft het recordbedrag van ruim €24 miljard in de Spelen geïnvesteerd en is niet van plan dat geld zomaar even af te schrijven.

- Belgen matigden al eerder hun vleesconsumptie en nu eten ze alweer minder vlees. 44% van de Belgen eet minder vlees dan een jaar geleden. Net geen kwart van de Belgen onder de 34 jaar eet minstens drie keer per week vegetarisch en nog maar 7 op de 10 Belgen eten iedere dag vlees. Obstakels om minder vlees te eten zijn er ook. Voor oudere Belgen (55+) zijn smaak en onvoldoende kookvaardigheden een probleem; jongeren vinden de hogere prijs van vleesvervangers een punt (Bruzz). Wallonië haalt Vlaanderen in en telt nu 1% veganisten, 9% vegetariërs (Vlaanderen 3%) en 8% flexitariërs (Vlaanderen 8%) (VILT). Fenavian, de federatie van vleesverwerkende ondernemingen, nuanceert de 'booming market' van plantaardige voeding: "het blijft toch nog maar een klein stukje van het totaal" van de vleeseters.

- bij de helft van de 178 gecontroleerde horecabedrijven met eigen maaltijdbezorgers, constateerde de inspectie SZW één of meerdere overtredingen. Belangrijkste constatering: bezorgers worden steeds jonger en werkgevers gaan daar de mist mee in. Te lange werktijden, werken onder tijdsdruk, onveilige verkeersomstandigheden en het uitvoeren van geldhandelingen horen niet bij jongeren thuis, er is dan sprake van kinderarbeid. De oplossing van de SZW: een verbod op maaltijdbezorging door jongeren onder de 16 jaar (MissetHoreca).

Voedingsbedrijven moeten bij productontwikkeling minder harde eisen stellen aan economische aspecten zoals smaak en prijs om ruimte te bieden aan maatschappelijke waarden zoals gezondheid en duurzaamheid. Dat vindt promovenda Jilde Garst van de WUR. Ze ontdekte dat bedrijven die bij productontwikkeling feedback vragen aan NGO’s en consumenten, meer gezonde producten ontwikkelen. Gezondheidslogo’s hebben volgens Garst weinig stimulerend effect op productinnovatie (Resource).

Check Ondertussen dat onderwijl alweer verder is
Dit artikel afdrukken