3 min
Het Zuid-Franse fleswater Vernière blijkt het lekkerste bruiswater ter wereld. Dit van nature bruisende water wordt gewonnen in Lamalou-les-Bains, een provinciestadje zo'n 40 kilometer ten noorden van Béziers in Zuid-Frankrijk.
In februari organiseerde het Franse AVPA (Agence pour la valorisation des Produits Agricoles) het eerste 'Concours International des Eaux gourmet', zeg maar de wereldkampioenschappen voor mineraalwaters. In de topcategorie 'Karakteristiek water met bubbels' won het Zuid-Franse watermerk Vernière.
Wat voor CO2?
Vernière is trots op zijn natuurlijke bubbels - koolzuur - en adverteert daar nadrukkelijk mee. Het wordt zelfs verkocht met de garantie dat er geen CO2 aan is toegevoegd.
Niet alle bubbelwaters bruisen van nature. Vorig jaar maakte de Keuringsdienst van Waarde een uitzending over bruiswater. De belletjes - CO2 - in bijvoorbeeld Spa rood blijken een restproduct van de olieindustrie. Waterfabrikanten kopen gezuiverd CO2 en voegen dat toe aan bron- of mineraalwater om er Spa of ander bruiswater van te maken.
Water en gas gescheiden
Omdat de Vernière-belletjes de lekkerste zijn, gingen Foodlog op zoek naar hun oorsprong. Nadat het Parijse hoofdkantoor (Vernière maakt deel uit van de familiegroep Roxane) toestemming had gegeven, werden we buitengewoon vriendelijk ontvangen door Sébastien Vinolas, directeur van de bron Vernière in kuuroord Lamalou-les-Bains. De plaats ligt ongeveer 40 kilometer achter de Middellandse Zeekust in de Zuid-Franse provincie Hérault, zo'n 150 kilometer boven de Pyreneeën.
Het Vernière mineraalwater wordt direct onder het fabrieksterrein vanaf 30 meter diepte opgepompt. Het komt uit een 'waterader', geen ondergrondse stroom of reservoir. Het water en het daarin aanwezig koolzuurgas worden 'opgezogen' en meteen gescheiden. Dat wordt gedaan om het water beter te kunnen zuiveren. Het gas wordt opgeslagen in een tank van 30 ton (zie foto). Het water gaat door een serie filters om het te ontdoen van een overmaat en ijzer en mangaan en wordt daarna eveneens opgeslagen in grote roestvrijstalen tanks. Bij de productie van het Vernière-water worden de twee weer in hun natuurlijke verhouding weer bij elkaar gevoegd en gebotteld. Om te zorgen dat er voldoende koolzuurgas op voorraad is, loopt het opvangen van het gas altijd door, ook als de fabriek niet draait. Want: geen gas, geen Vernière. Met een volle tank kan de fabriek ongeveer een week vooruit.
Uit een hydrogeologisch rapport dat Vinolas laat zien, blijken de leeftijd en herkomst van het water. Een isotopenanalyse uit 2002 laat zien dat het water minimaal 60 jaar oud is en vermoedelijk afkomstig is uit een ten noorden van Lamalou gelegen vallei met gesteenten die dateren uit het Cambrium, het tijdperk dat heeft gezorgd voor veel fossielen. Het koolzuurgas in het water is "van diepe magmatische oorsprong", met andere woorden: vulkanisch en daarom natuurzuiver. Dat, in combinatie met de uitgebalanceerde mineralensamenstelling, geeft Vernière zijn bijzonder fijne smaak. "Un petit gout citronné" - een beetje citroenig - glundert Vinolas.
Vernière bestaat sinds 1861, toen Napoléon III het recht verleende het water te bottelen en verkopen. Dat gebeurde vanuit het gebouw dat ook nu nog tegenover de fabriek staat. In de jaren '60 van de vorige eeuw was Vernière de eerste waterproducent die zijn natuurlijk bruisende water in plastic flessen stopte, vertelt Vinolas. PET bleek sterk genoeg om de druk aan te kunnen en daarmee nam Vernière een nieuwe vlucht. Midden jaren '70 sloeg de oliecrisis toe en werd het plastic te duur. Dat had tot gevolg dat de fabriek een aantal jaren volledig stil kwam te liggen. In 1984 volgde de herstart en nu produceert Vernière zo'n 30 miljoen flessen water per jaar.
Regionale bekendheid vergroten
Opvallend genoeg is het water in de rest van Frankrijk en in het buitenland bekender dan in de eigen regio. Vinolas: "We hopen dat deze prijs ons helpt de verkopen in de regio op te vijzelen. Daar concentreren we nu de marketinginspanningen op."
Dit artikel afdrukken
Wat voor CO2?
Vernière is trots op zijn natuurlijke bubbels - koolzuur - en adverteert daar nadrukkelijk mee. Het wordt zelfs verkocht met de garantie dat er geen CO2 aan is toegevoegd.
Niet alle bubbelwaters bruisen van nature. Vorig jaar maakte de Keuringsdienst van Waarde een uitzending over bruiswater. De belletjes - CO2 - in bijvoorbeeld Spa rood blijken een restproduct van de olieindustrie. Waterfabrikanten kopen gezuiverd CO2 en voegen dat toe aan bron- of mineraalwater om er Spa of ander bruiswater van te maken.
De belletjes CO2 in bijvoorbeeld Spa rood blijken een restproduct van de olieindustrieDe Keuringsdienst ging ook op bezoek bij de bron van Marie Henriette, eveneens eigendom van Spa. Dat water komt tintelend-en-wel uit de grond. Jammer genoeg vroeg de Keuringsdienst niet door waar die belletjes nu eigenlijk door ontstaan. De belletjes in koolzuurhoudend water worden gevormd door koolstofdioxide. "Dit ontstaat bij diverse natuurlijke processen, onder andere bij savanne- en bosbranden, uitstoot door vulkanen, verteringsprocessen in natte oerwouden en mangroven, en komt vrij via CO2-uitwisseling met de zeeën en oceanen. De eenvoudigste manier om koolstofdioxide te produceren is echter de verbranding van koolstofhoudende stoffen, bijvoorbeeld houtskool en fossiele brandstoffen zoals aardolie en aardgas", aldus Wikipedia. Wat Marie Henriette laat bruisen, kwam niet aan de orde. Komen de bubbels uit de rot van plantenresten, de resten van oude bosbranden of zijn ze vulkanisch?
Water en gas gescheiden
Omdat de Vernière-belletjes de lekkerste zijn, gingen Foodlog op zoek naar hun oorsprong. Nadat het Parijse hoofdkantoor (Vernière maakt deel uit van de familiegroep Roxane) toestemming had gegeven, werden we buitengewoon vriendelijk ontvangen door Sébastien Vinolas, directeur van de bron Vernière in kuuroord Lamalou-les-Bains. De plaats ligt ongeveer 40 kilometer achter de Middellandse Zeekust in de Zuid-Franse provincie Hérault, zo'n 150 kilometer boven de Pyreneeën.
Het Vernière mineraalwater wordt direct onder het fabrieksterrein vanaf 30 meter diepte opgepompt. Het komt uit een 'waterader', geen ondergrondse stroom of reservoir. Het water en het daarin aanwezig koolzuurgas worden 'opgezogen' en meteen gescheiden. Dat wordt gedaan om het water beter te kunnen zuiveren. Het gas wordt opgeslagen in een tank van 30 ton (zie foto). Het water gaat door een serie filters om het te ontdoen van een overmaat en ijzer en mangaan en wordt daarna eveneens opgeslagen in grote roestvrijstalen tanks. Bij de productie van het Vernière-water worden de twee weer in hun natuurlijke verhouding weer bij elkaar gevoegd en gebotteld. Om te zorgen dat er voldoende koolzuurgas op voorraad is, loopt het opvangen van het gas altijd door, ook als de fabriek niet draait. Want: geen gas, geen Vernière. Met een volle tank kan de fabriek ongeveer een week vooruit.
Het koolzuurgas in het water is "van diepe magmatische oorsprong", met andere woorden: vulkanisch en daarom natuurzuiver'Citroentje'
Uit een hydrogeologisch rapport dat Vinolas laat zien, blijken de leeftijd en herkomst van het water. Een isotopenanalyse uit 2002 laat zien dat het water minimaal 60 jaar oud is en vermoedelijk afkomstig is uit een ten noorden van Lamalou gelegen vallei met gesteenten die dateren uit het Cambrium, het tijdperk dat heeft gezorgd voor veel fossielen. Het koolzuurgas in het water is "van diepe magmatische oorsprong", met andere woorden: vulkanisch en daarom natuurzuiver. Dat, in combinatie met de uitgebalanceerde mineralensamenstelling, geeft Vernière zijn bijzonder fijne smaak. "Un petit gout citronné" - een beetje citroenig - glundert Vinolas.
Het water is in de rest van Frankrijk en in het buitenland bekender dan in de eigen regioOliecrisis
Vernière bestaat sinds 1861, toen Napoléon III het recht verleende het water te bottelen en verkopen. Dat gebeurde vanuit het gebouw dat ook nu nog tegenover de fabriek staat. In de jaren '60 van de vorige eeuw was Vernière de eerste waterproducent die zijn natuurlijk bruisende water in plastic flessen stopte, vertelt Vinolas. PET bleek sterk genoeg om de druk aan te kunnen en daarmee nam Vernière een nieuwe vlucht. Midden jaren '70 sloeg de oliecrisis toe en werd het plastic te duur. Dat had tot gevolg dat de fabriek een aantal jaren volledig stil kwam te liggen. In 1984 volgde de herstart en nu produceert Vernière zo'n 30 miljoen flessen water per jaar.
Regionale bekendheid vergroten
Opvallend genoeg is het water in de rest van Frankrijk en in het buitenland bekender dan in de eigen regio. Vinolas: "We hopen dat deze prijs ons helpt de verkopen in de regio op te vijzelen. Daar concentreren we nu de marketinginspanningen op."
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Hans, dan laat je ons geen keuze. Dit moeten we verder uitzoeken.
Nee, Dick.
En ik ga ook geen bedrijfsnamen noemen. Maar iedereen kan vaststellen, dat de grootste afvang van CO2, industriële afvang is. We legden ook leidingen aan van de 'Botlek' naar Rotterdam-Noord. Goede duurzame ontwikkeling, maar 100% chemische zuiverheid van 'afgevangen' CO2 is een andere zaak.
Dat kan in de kassenbouw mogelijk minder problematisch zijn, dan direct voor applicaties in levensmiddelen, zoals CO2 gepimpte dranken.
Het pimpen van kraanwater met CO2 is voor zover ik weet een vorm van oplichting, omdat bij verkoop in de horeca 'Spa' wordt gesuggereerd.
Echter..
Eerder onderzoek toonde aan dat een liter kraanwater zorgt voor 0,3 gr CO2. Daarnaast veroorzaakt flessenwater 300 keer zoveel CO2, afhankelijk van de herkomst. Dat conclusies correct zijn blijkt uit onderzoek.
Een grappig voorbeeld dat bedrog duurzaam kan zijn..
Hans, kun je die vervuiling van gezuiverde industriële CO2 (uit de olie-industrie) van wat nadere cijfers voorzien?
Ik denk dat het voor velen nieuws is. Hoe zit het bijvoorbeeld met het CO2-patroon in het apparaat waarmee je van je kraanwater bruiswater maakt?
Bruis & bruis zijn twee. De trend gaat voor meer bruis. Spa anticipeerde daar op met: "Spa Intense is een intens bruisend, natuurlijk mineraalwater. Na een ondergrondse tocht van drie tot vijf jaar voegen we koolzuur (waar vandaan ?) aan het zuivere mineraalwater toe, waardoor het zo intens sprankelend wordt."
Schreef hierover jaren terug op FL: In de Benelux wordt industrieel CO2 door gespecialiseerde bedrijven gecomprimeerd (liquide) tot CO2 die wordt afgezet in de drank-industrie (bier, frisdranken). Probleem blijft chemische vervuiling, ook al zijn dat ppm's. Er waren eerder problemen tussen DSM en een afnemer, die comprimeerde.
De frisdrankindustrie voegt ondanks goedkeuring aspartaam en artificiële kleur- en smaakstoffen toe. Inname van aspartaam (industrieel product) is dosis-afhankelijk (ADI-norm: Aanvaardbare Dagelijkse Inname). Aspartaam-gebruik in de voedingsindustrie stijgt nog steeds.
Kort door de bocht:
Ik beschouw persoonlijk frisdrank met industriële CO2, die niet 100% zuiver is of kan zijn plus aspartaam en kunstmatige kleur en smaakstof als 'vervuild industriewater'.
Of Vernière het lekkerste is, kan ik niet beoordelen, maar het lijkt mij inderdaad, ook al wordt het CO2 gehalte volgens mij wel (!) gestuurd om voldoende bubbels voor consument te creëren, dat Vernière een zuiver natuurproduct is.
Zou me niet verwonderen dat die methode breder ingang gaat vinden.
Jammer voor de 'duurzamere' verwerking van industrieel CO2 ?
Nee natuurlijk..