Amper 16 maanden nadat Groot-Brittannië de EU had verlaten en op eigen houtje kon gaan onderhandelen over vrijhandelsakkoorden, ligt er zo'n akkoord met Nieuw-Zeeland op tafel. Op de dag dat het handelsakkoord van kracht wordt - die datum is overigens nog niet vastgesteld - zullen de heffingen op 97% van de goederen die tussen beide landen worden verhandeld, verdwijnen, aldus Het Financieele Dagblad. Onderdeel van het akkoord is ook de afspraak om de Maori-belangen in het handelsverkeer te bevorderen en "passende manieren te vinden om de erkenning en bescherming van de haka Ka Mate te bevorderen", schrijft Independent.

De Nieuw-Zeelandse premier Jacinda Ardern sprak van 'one of the best deals' die Nieuw-Zeeland ooit gesloten heeft. Ardern verwacht met name meer wijn, boter, kaas, rundvlees en lamsvlees aan de Britten te verkopen. Dat zou de Nieuw-Zeelandse economie naar schatting een boost van €618 miljoen geven. Vorig jaar bedroeg de handel tussen de twee landen zo'n €2,6 miljard. Voor Groot-Brittannië ligt de aantrekkingskracht van de deal niet zozeer in de financiële verwachtingen - de handelsstroom met Nieuw-Zeeland maakt maar 0,2% uit van de totale Britse handel - maar in de politieke consequenties. Nu Groot-Brittannië met Australië én Nieuw-Zeeland vrijhandelsakkoorden heeft gesloten, hoopt het land aan te kunnen sluiten bij het Comprehensive and Progressive Agreement for Trans-Pacific Partnership (CPTPP), een handelsblok rond de Stille Oceaan waar onder meer Japan, Singapore en Mexico al bij aangesloten zijn. China en de Verenigde Staten maken geen deel uit van deze vrijhandelszone.

Niet iedereen is blij met het akkoord. Zo zijn Britse landbouwers ongerust over de gevolgen, aangezien zij al kampen met te lage inkomens en te weinig arbeidskrachten. Minette Batters, voorzitter van de Britse National Farmers Union verwoordt het ongenoegen als volgt op Deutsche Welle: "de regering vraagt nu aan de Britse boeren om het rechtstreeks op te nemen met de meest exportgerichte boeren ter wereld, zonder de serieuze, langdurige en naar behoren gefinancierde investeringen in de Britse landbouw die ons daartoe in staat kunnen stellen."
  • Deel
Druk af