Omdat het nog steeds Darwin-jaar is. Het beeld van Wouter Klootwijk die knarsentandend op achterdek van het veer over de Westerschelde staat, een thermos ongebruikte, warme krabbetjessoep in de duffelse jas, blijft door mijn hoofd spoken. Een veerbootdienst fnuikt de inburgering van het eten van een duurzaam-lekkere soep, omdat deze koste wat kost wil voorkomen dat er wat soep op het dek wordt gemorst.

Hier is Darwin aan het werk. De soep is prima, maar redt het niet omdat er gejaagd wordt op Klootwijk en zijn column-lezers die ook de soep zouden willen eten. Misschien redt de soep het alsnog. Bijvoorbeeld als hij zo lekker wordt bereid, dat de veerbootreizigers hem stiekem gaan consumeren en het risico van een berisping op de koop toe nemen. Of als de lezers boze brieven aan de rederij gaan schrijven. Maar voorlopig is krabbetjessoep een bedreigde soort.

Maar neem nu popcorn, de snack van het heerlijke geratel van doffe knallen in je pan. Over dit stuk eten is Darwin veel vriendelijker. Tot in het absurde. Je mag popcorn eten in de bioscoop. Daar is het een stuk moeilijker opruimen dan op het dek vaneen veerboot en popcorn zorgt voor meer rommel dan een scheutje soep en verspreidt ook nog eens een behoorlijke geur. Het is nog absurder: de bioscoop verkoopt zelf die popcorn, in hele grote bekers. Het kan niet anders dat de schoonmaker hier de indianen voor vervloekt.

Die indianen schijnen trouwens popcornsoep te hebben gemaakt. Maar nu het vrijdagraadsel: hoe heeft dat zover kunnen komen dat bioscopen vrijwillig een rommelsnack zijn gaan verkopen? Aan het plaatje* hierboven is te zien dat er veel geld aan het spul is te verdienen, maar er moet meer zijn, want je kunt ook minder knoeierige snacks verkopen.

*) "Jimmy's, the best natural popcorn! Wij van Jimmy's maken onze All Natural Popcorn van uitsluitend de beste natuurlijke ingrediënten. Eerlijk, zorgzaam, veilig en met respect voor mens en natuur."
Dit artikel afdrukken