De vraag naar bariatrische ingrepen is onder normale omstandigheden al zo groot, dat de capaciteit in de gespecialiseerde klinieken permanent maximaal benut wordt. Een rondgang langs de Nederlandse behandelcentra geeft een wisselend beeld, maar duidelijk is dat de wachtlijsten langer worden, dat de patiënten niet kan worden voorspeld wanneer ze aan de beurt zijn en dat de beschikbaarheid van operatiekamers meer dan anders de bottleneck is.
Gevarenzone
In sommige behandelcentra, waaronder die in het Catharina Ziekenhuis in Eindhoven en het OLVG in Amsterdam, is sinds dit voorjaar een duidelijk grotere toeloop van patiënten merkbaar. Veel mensen met overgewicht, die een groter risico op een ernstig verloop van Covid-19 hebben als ze besmet zouden raken, besluiten tot een bariatrische ingreep. Het gewichtsverlies, dat in de maanden na de operatie fors is, moet hen uit de gevarenzone helpen. “Misschien nemen mensen de beslissing onbewust door corona,” zegt een medewerker die de intakes begeleidt en een grotere toeloop merkt, maar niet herkent dat corona bewust een zetje heeft gegeven.
Een bariatrische operatie is een heel effectieve methode om gewicht te verliezen. Na tientallen kilo’s te zijn afgevallen zijn de patiënten bijna zonder uitzondering verlost van bijkomende kwalen als diabetes, hoge bloeddruk, luchtwegproblemen, hoge glucose- en vetwaarden in het bloed en verhoogde inflammatie: alle factoren die ernstige Covid-19 in de hand werken. Wie geopereerd is, valt gemiddeld een kilo per week af. Na één tot twee jaar is het maximale gewichtsverlies bereikt. Onderzoek laat zien dat elke kilo minder al een verbetering van de gezondheid betekent. Het is altijd goed om af te vallen, ook midden in de pandemie.
In sommige behandelcentra is sinds dit voorjaar een duidelijk grotere toeloop van patiënten merkbaar. Veel mensen met overgewicht, die een groter risico op een ernstig verloop van Covid-19 hebben als ze besmet zouden raken, besluiten tot een bariatrische ingreep. Het gewichtsverlies, dat in de maanden na de operatie fors is, moet hen uit de gevarenzone helpenWachtlijsten
Wie zich nu met een verwijzing van de huisarts aanmeldt bij een obesitaskliniek, moet helaas niet gek opkijken als de operatie pas over een klein jaar kan plaatsvinden. Voor het coronavirus zijn opwachting maakte, was dat ongeveer een half jaar, variërend per kliniek. “We zijn nog bezig met het wegwerken van de wachtlijsten van de eerste golf. We kunnen niets zeggen over hoe lang een nieuwe patiënt moet wachten voor de operatie,” aldus een medewerker van de Nederlandse Obesitas Kliniek, die verspreid over het land negen vestigingen heeft.
Evenals andere klinieken en centra is de Nederlandse Obesitas Kliniek voor de chirurgische ingrepen afhankelijk van de OK-planning door de ziekenhuizen zelf. De intake, het begeleidingstraject naar de operaties en de nazorg verzorgen de behandelcentra in eigen huis. In alle centra verloopt dat zonder problemen, al wordt het houden van consulten via Zoom niet als ideaal ervaren. Maar het werkt wel en patiënten hoeven feitelijk alleen naar het ziekenhuis te komen als het echt nodig is. Ze spreken de chirurg, de internist, de diëtist en de psycholoog zo veel mogelijk op afstand. Jaarlijkse nazorggesprekken met de internist gaan ook per beeldbellen.
Opgeschort
Als de intake achter de rug is en een patiënt zich kan voorbereiden op de operatie door zes tot tien kilo af te vallen om de operatie te vergemakkelijken, begint het wachten. De chirurgen van de klinieken zijn geheel afhankelijk van de capaciteit van de operatiekamers in de ziekenhuizen. Er doet een grap de ronde, gehoord als de beroepskeuze aan de orde is, die chirurgen met piloten vergelijkt: Piloten cirkelen boven vliegvelden totdat er een landingsbaan vrij is, chirurgen zitten op hun zeilboot (of rosésloep) tot er een OK vrij is.
Tijdens de eerste corona-golf zijn in sommige ziekenhuizen OK’s omgebouwd tot extra IC’s. In het OLVG werden de bariatrische operaties enkele weken opgeschort en is grote achterstand opgelopen. In het Catharina Ziekenhuis in Eindhoven daarentegen loopt alles volgens planning. “Maar als de code voor dit gebied wijzigt of als er een besmetting in het ziekenhuis is, kan het in één dag helemaal veranderen en krijgen we ook een ellenlange wachtlijst,” zegt een medewerker.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Zelf gebruik ik het kookboek van mijn moeder met de kookcultuur van begin vorige eeuw. Daarin vervulden de nu verfoeide natuurlijke stoffen als suiker, vet en zout een hoofdrol. De aanbevolen hoeveelheden zouden de voedingsexperts doen griezelen. Eeuwenlang was het basis voor voeding en conservering van al het basisvoedsel.
In de Tweede Wereldoorlog deed men ervaring op met synthetische bewerking van voeding. Conserveren was een enorm belang. Met synthetische toevoegingen bleken verrassende mogelijkheden. Ook werd het mogelijk om producten een eigen karakter te geven. Een dergelijke klantenbinding werd commercieel onweerstaanbaar.
In die jaren werd ook de kolenwinning afgebouwd. De laboratoria van de mijnbouwbedrijven hadden reeksen aan fossiele hulpstoffen ontdekt. Het laboratorium van de Staatsmijnen kon uitgroeien tot de huidige chemiegigant DSM, die uitgroeide tot een marktleider in Europa.
Uiterst informerend zijn de verslagen van de behandeling in de Tweede Kamer van de Volksgezondheidsnota 1966. De alarmering van dokter Meinsma - de plotse stijging naar zo'n 9.000 kankergevallen - was mede basismateriaal. Verband met hulpstoffen werd meest krachtig ontkend met een nadrukkelijk onderstrepen dat die "zijn goedgekeurd!" Op inhoudelijke veiligheid gaan vooral de coalitiepartijen en de bewindspersonen niet in. Er was vooral het benadrukken van de bepalende rol in de voedselvoorziening.
Het vorig jaar bereikte het aantal kankergevallen het trieste record van ruim 117.000! Cijfers die fondsenwervers niet kennen als ze je bellen voor donaties. Veelzeggend is dat dokter Meinsma zeer beslist een punt zette achter hem toebedachte taak inzake kankerbestrijding waarbij de kern ontweken moest worden. Zijn jarenlange inzet was vergeefs geweest.
Ik ben blij met mijn blijkbaar aangeboren afkeer van chemie. Nadat mijn directe familieleden aan (darm)kankers overleden, kreeg ik het nadrukkelijk advies inzake darmonderzoek. Mijn darmen bleken zo overdekt met kleine poliepen, dat men het als kippenvel typeerde. Pas na drie maximale sessies had men alles kunnen verwijderen.
Voor mij was het aanleiding tot een nog strikter mijden van chemie in voedsel. Na vijf jaar was er een verrassend snel te voltooien endoscopie met de resolute diagnose 'BRANDSCHOON". Vanwege het uitzonderlijk volgde na een jaar nog een extra controle. Toen een nog sneller voltooide endoscopie met opnieuw de resolute diagnose 'BRANDSCHOON". Daaraan voegde men nog resoluter de sommatie toe "wij willen u hier de eerste tien jaar niet meer terugzien!" alsof ik een simulant was.
Bepalend voor genetische gevoeligheid voor (darm)kankers is vooral de gevoeligheid voor de gebruikte chemische hulpstoffen!
Uiteraard moet alles een verdienmodel hebben, alleen als multimiljonair / multimiljairdair kun je voor nop werken.
Tis inderdaad zo dat je met al flink wat geld inderdaad flink meer kan onderzoeken, lobbyen, politiek sturen, adverteren etc. Dan sneeuwen goedkopere en vaak betere methoden (oa preventie) genadeloos onder.
Bij mijn oude huisarts kreeg ik standaard medicijnen bij een kwaal. Toen ik zelf ging onderzoeken bleek het veel beter te werken om problemen bij de bron aan te pakken, of met simpele natuurgeneesmiddelen zonder bijwerkingen. Ze zijn zeldzaam, maar gelukkig zijn er ook huisartsen die verder kijken dan medicijnen, waarbij ik terecht kan.
In deze wereld waar geld de boventoon voert - de economie is heilig - is men niet tot nauwelijks geïnteresseerd om de problemen bij de kern op te lossen. Of als men er wel (persoonlijk) in geïnteresseerd is wordt dat gedwarsboomd door hogerhand. Ik heb dat maar al te vaak zien gebeuren, en maar geaccepteerd. Het gaat niet om de zoektocht naar de waarheid, het beste en degelijkste. Aan preventie verdient een bedrijf hoogstens zakgeld, aan medicijnen of technologische oplossingen 1000x meer. En is er dan veel geld verdiend dan druk je de kleine spelers weg, of neemt ze over.
De overgrote meerderheid gelooft dat het zoals het nu gaat het beste is, en de huisarts weet alles. Dat die beste man/vrouw voornamelijk opgeleid is om gepatenteerde medicijnen of dure technologische behandelingen uit te delen ipv helpen de problemen bij de bron op te lossen, weten ze niet.
#2
"Als een beter, goedkoper, gezonder, eenvoudiger alternatief bestaat voor een nu gebruikt voedingsmiddel, therapie, techniek etc., dan gaan mensen dat toch gebruiken"
Ik geloof daar helemaal niets van. Er is zoiets als social engineering, (sluik)reclame, lobbyen, informatie die slechts een kleine groep mensen bereikt... .
Dan heb ik het nog niet over het voedingscentrum dat sinds 1998 onevenwichtige, incomplete voeding propageert. Wat dat betreft is de discussie op FL over het VC (2013) (90 commentaren!) nog steeds actueel.
Ik lees het steeds vaker op Foodlog: verdienmodellen staan nieuwe ontwikkelingen in de weg. Dit vaak in combinatie met nog lang niet bewezen of zelfs uiterst dubieuze ideeën, maar dit terzijde.
Als een beter, goedkoper, gezonder, eenvoudiger alternatief bestaat voor een nu gebruikt voedingsmiddel, therapie, techniek etc., dan gaan mensen dat toch gebruiken? Het is toch een illusie dat je dat tegen kunt houden?
Net als overgewicht zelf hebben bijkomende kwalen als diabetes, hoge bloeddruk, luchtwegproblemen, hoge glucose- en vetwaarden in bepalende mate te maken met het toevoegen van synthetische stoffen.
Bij tabak bleek dat eeuwenlang probleemloos gebruikte natuurstoffen kwaadaardige varianten krijgen. Heel leep neemt men daarna ook het kwaadaardige van de natuurstoffen aan.
Het zo de gezondheidszorg en ook voedingspatronen enorm helpen als dit duidelijk gemaakt zou worden. Grootste probleem is dat dit vooral verdienmodellen zal vernietigen. Ook de maagverkleiningen vormen inmiddels een verdienmodel op zich.