1 min
Deen en andere supermarkten die gevolg geven aan de oproepen van Wakker Dier om de plofkip uit de schappen te verbannen, spannen volgens WUR-baas Aalt Dijkhuizen 'het paard achter de wagen'.
Aalt Dijkhuizen, bestuursvoorzitter van de WUR, sprak op het jaarsymposium van de LLTB in Venlo. Plofkip mag dan niet echt diervriendelijk zijn (al valt daar ook op af te dingen, vooral voor de Nederland gehouden 'bofkippen'), langzamer groeiende rassen kosten meer voer, nemen meer oppervlak in beslag en zorgen voor meer emissies. Qua duurzaamheid en milieu wint de plofkip.
Dijkhuizen acht het kwalijk dat 'anti-veehouderijclubs' als Wakker Dier claimen namens de samenleving te spreken vanwege hun beperkte verankering in de bestuurlijke lagen van de samenleving. Hij verwijt hen in Boerderij 'de waarheid niet [te willen] horen en die ook nog eens te verdraaien.' Met het uitblijven van enig georkestreerd tegengeluid slagen ze er volgens Dijkhuizen in supermarkten als Deen, politici, en zelfs overheden, naar hun hand te zetten.
Fotocredits: Noorderstroom, nice and warm
Dit artikel afdrukken
Dijkhuizen acht het kwalijk dat 'anti-veehouderijclubs' als Wakker Dier claimen namens de samenleving te spreken vanwege hun beperkte verankering in de bestuurlijke lagen van de samenleving. Hij verwijt hen in Boerderij 'de waarheid niet [te willen] horen en die ook nog eens te verdraaien.' Met het uitblijven van enig georkestreerd tegengeluid slagen ze er volgens Dijkhuizen in supermarkten als Deen, politici, en zelfs overheden, naar hun hand te zetten.
Fotocredits: Noorderstroom, nice and warm
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Jopie, misschien snijdt het wel helemaal geen hout, maar de structuur van het argument is krek eender: 'duurzaamheid' is een kwestie van Ruimtelijke Ordening en niet van bedrijven (alleen).
Dick, ik ga mee met het verhaal van Wouter, maar die verwijzing naar dat eerdere artikel snijdt weinig hout. Dat is gewoon het voortzetten van het huidige beleid: intensiveren en op de rest van de grond een krampachtige "echte" natuur ontwikkelen.
Het succes van dat model is ondertussen bekend, 95 % van de leeuweriken en de patrijzen is verdwenen. Voor de leeuwerik is dat geen wonder, de latijnse naam is Alauda arvensis, de vogel die de akkers bezingt. Er valt op de akkers weinig te bezingen.
Nederland is 67 % cultuurlandschap, 15 % natuur. Het verhaal Benton is leuk voor de Engelse situatie, maar zeker niet voor de Nederlandse.
Wouter geeft een mooi voorbeeld van een gebiedsaanpak vs een individuele bedrijfsaanpak.
Een ander voorbeeld. Gister met een klant gesproken over de vraag wel of geen waterzuivering op hun fabriek neer te zetten. Op het eerste gezicht zou je denken, dat is altijd goed en duurzaam. Maar Nederland heeft vreselijk goede waterzuiveringsinstallaties bij het waterschap. Groot, efficiënt en ultra-modern. In dit geval bij deze relatie is lozen op het riool en laten verwerken bij het waterbedrijf echt duurzamer. Hierd00r wordt de water-cirkel prima gesloten. Duurzaamheid heeft eerder te maken met kringloopsluitingen dan met efficiency. Niet al het verspillen is onduurzaam. Enfin, ik ben vooral voor duidelijk taalgebruik. Daarom praat ik liever over milieu, diervriendelijkheid, eerlijk, gezondheid etc. en liever niet over de container 'duurzaamheid'.
Dick, heel simpel, omdat duurzaamheid gedefinieerd wordt in termen van CO2 produktie. En je zou duurzaamheid moeten definiëren in termen van uitputten van eindige grondstoffen.