Lees ook
Het viel verschillende mensen op. Het WWF uit zich groen en politiek correct, maar denkt er tegelijk heel anders over.

Kip
Toen Foodlog schreef dat de Amerikaanse WWF-coryfee Jason Clay verhalen houdt die heel nadrukkelijk verdere intensivering van de kippenhouderij bepleiten, ontkende de Nederlandse organisatie met het Panda-logo dat ten stelligste. Er zou helemaal geen kippenkift in de boezem van het WWF leven en de organisatie zou beslist niet achter verdere intensivering van de vleesproductie staan.Toch toont onderstaande video glashard aan dat het wél het geval is. Ook Hans Baaij, oprichter van Varkens in Nood, blijkt daar van overtuigd.



Tonijn
Afgelopen vrijdag schreef The Guardian over het visserijgevecht tussen het WWF en Greenpeace. De tweede beschuldigt de eerste ervan te heulen met de industrie. Het WWF steunt de duurzame viscertificeerder MSC. Onder eindverantwoordelijkheid van het WWF wil een van de submerken van tonijnvisser en -inblikker John West bekijken hoe vermijdbare bijvangst kan worden voorkomen. Maar de deur staat wagenwijd open voor wat John West vindt dat economisch uit kan. Wat ecologisch moet komt op het tweede plan.

Het relletje ontwikkelt zich al een tijdje. Het lijkt erop dat de tonijnvissers onder eerdere afspraken uit proberen te komen en dat het WWF zich er als dekmantel voor leent om dat te bereiken. Daar steekt Greenpeace een stokje voor.

Verdienmodel
Dat doet Greenpeace terecht. NGO Greenpeace bestaat enkel dankzij donateurs die hopen dat de organisatie het beste voor heeft met de natuur. Het WWF, de andere grand old NGO, leeft van donateurs, maar ook van de giften van grote bedrijven. Terwijl de giften van particuliere WWF-donateurs met tientjes binnenkomen, komen de giften van grote bedrijven binnen in coupures van enkele malen honderdduizend euro. Zo'n verdienmodel maakt nogal uit voor je geloofwaardigheid als NGO. Al helemaal als je niet helder bent over de zaak waar je voor staat.

In Nederland, de bakermat van de organisatie, wekt het WWF vanuit Zeist de indruk groener dan Greenpeace te zijn. Maar het beeld vertoont ernstige scheuren. Al veel langer zijn er - met name vanuit Duitsland - kritische geluiden over het engagement van de organisatie te horen.

Het is een publiek geheim dat het WWF bedrijven waarmee de organisatie samenwerkt op bijvoorbeeld het gebied van vis niet wil laten zeggen dat er ook andere duurzame vis is dan MSC. De ruzie met Greenpeace maakt duidelijk dat een particuliere donateur van het WWF op zijn hoede moet zijn. Het blijkt geen organisatie die tegenwicht biedt tegen de gevestigde belangen die nu eenmaal altijd trager gaan dan de idealisten in onze samenleving.

Pragmatische realist namens bedrijven
Het WWF toont zich een meedenker in het kamp van de gevestigde belangen onder het vernis van een groene NGO. De Panda lijkt zijn verworven positie te gebruiken om als een pragmatische realist vanuit de gevestigde haalbaarheden met bedrijven mee te denken en van daaruit te onderhandelen met het publiek. Dat hoeft niet erg zijn, als de organisatie er maar duidelijk over zou wezen: "wij bemiddelen voor bedrijven en niet namens u, particuliere donateurs".

Een NGO die niet helder is over zijn rol, verliest zijn positie Je kunt niet de belangen van bedrijven verdedigen onder de dekmantel van het publieke belang. Dat kunnen bedrijven zelf wel. De vraag is dan ook: heeft het WWF nog wel een functie, nu ze de belangen van de zittende klasse klaarblijkelijk zo zwaar laat meewegen in haar werk maar daar onduidelijk over is?

Welke voorwaarden voor een rol van het sterke merk?
Er zijn, ook internationaal, organisaties zoals het CBL (de belangenvereniging van levensmiddelenverkopers), het FNLI (idem voor levensmiddelenmakers), LTO Nederland (idem voor de makers van landbouwproducten) en de Vissersbond (idem voor vissers). Zij verdedigen de belangen van bedrijven en bedrijfstakken. Dergelijke organisaties leggen bovendien het gebruik van bijvoorbeeld het MSC-logo niet op aan het hun leden omdat ze lean & mean zijn opgezet en daar dus geen extra inkomsten voor hun organisatie uit hoeven te halen. Zo bezien schiet het WWF zich geweldig in de voet.

Vraag aan de lezers: wie en wat is het WWF voor jullie en onder welke voorwaarden is er nog een rol voor die toch grote en invloedrijke organisatie met zijn sterke merk weggelegd?

Fotocredits: WWF Zeist, Foodlog Media
Dit artikel afdrukken