De Rapley-methode wint aan populariteit ten opzichte van het voeden met een lepel. Bij baby-led weaning krijgt de baby ongepureerd vast voedsel en leert het kind zelf met het nieuwe eten om te gaan.
“Voorstanders van baby-led weaning zeggen dat het kind de vrijheid krijgt om de controle te houden over hoe veel het eet, net als toen het borst- of flesvoeding kreeg. Zo kunnen ze beter reageren op hun gevoelens van honger en verzadiging. Andere professionals zijn juist bang dat deze methode kan leiden tot slechtere voeding en een groter risico op verstikking,” aldus onderzoeker Anne-Louise Heath.
Om een gefundeerder oordeel te kunnen vellen, bestudeerden onderzoekers van de University of Otago het eetpatroon van 51 kinderen. Deze kinderen aten volgens een van beide methodes, of een combinatie ervan. Door middel van vragenlijsten stelden ze vast wat de baby’s tussen 6 en 8 maanden aten en in welke hoeveelheden.
Voor- en nadelen
Uit deze gegevens bleek dat de kinderen, ongeacht de methode, dagelijks ongeveer evenveel calorieën binnenkregen. Er zat bovendien geen verschil in hoeveelheid groente en fruit. Baby’s die aten volgens de Rapley-methode kregen wel wat vaker alleen borstvoeding tot de leeftijd van zes maanden. Daarnaast waren ze beter in staat zichzelf te voeden en namen ze vaker deel aan de gezinsmaaltijd. Heath noemt dat "goed nieuws."
Het minder goede nieuws is dat een groter deel van de totale energie-inname bestond uit vet in het algemeen en meer verzadigd vet in het bijzonder. Daarnaast hadden de Rapley-baby's een lagere inname van ijzer, zink en vitamine B12 dan baby’s die gepureerde voeding kregen.
Verstikkingsgevaar
In beide groepen zagen de onderzoekers dat "een zorgwekkend groot aantal ouders (69%) voeding aanbiedt die een verstikkingsrisico met zich meebrengt." Het gaat bijvoorbeeld om rauwe groenten, rauwe appel en gedroogd fruit. Bij gepureerd voedsel ging het vooral om beschuit, stukjes vlees, crackers en maïskorrels.
“Hoewel dit een kleine studie is en er grotere onderzoeken naar dit onderwerp moeten plaatsvinden, is het verstandig als gezinnen die de baby-led methode volgen goed opletten dat de kinderen voldoende voeding binnenkrijgen die rijk is aan ijzer, zink en vitamine B12. Alle ouders zouden advies moeten krijgen hoe ze voeding kunnen klaarmaken waarbij de kans op verstikking minimaal is. Ouders moeten voeding in veilige vormen en texturen aanbieden.”
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Fons, volgens mij ( gebaseerd op ervaringen in mijn indirecte omgeving) is het andersom. Pureren geeft alle smaken door elkaar met als gevolg dat alle smaken elkaar neutraliseren en het onherkenbaar is. Juist alles separaat aanbieden geeft de beste smaak ontwikkeling.
Pureren is m.i. beter omdat kinderen in de overgang naar vast voedsel nog moeten wennen aan de verschillende smaken, kauwen en slikken. Ik raad ouders aan om een beetje eigen speeksel toe te voegen om voorvertering op gang te helpen. De opname verloopt dan beter.
Cécile Janssen : Kleintjes is geen overtreffende trap van Rapley, maar een net even andere insteek, waarbij ook aandacht is voor gezinnen met een allergie historie; Gill Rapley gaat vooral in op het hoe, Stefan Kleintjes ook op het wat.
Ik wil opmerken dat waarschijnlijk niet is gekeken naar de hoeveelheid vitamines en mineralen die het kind daadwerkelijk opneemt in zijn systeem, alleen wat er in zijn maag terecht komt. Van gepureerd voedsel kan het lijken dat er meer wordt opgenomen, maar pureren is nog geen verteren. Verteren is het afbreken van voedsel tot zijn samenstellende delen. De darm van een kind van 6 maanden begint aan het overgaan van het verteren van (moeder)melk naar ander voedsel. Daarbij maakt het niet uit of het gepureerd in de maag terecht komt of niet, maar of de darmen al in staat zijn de nutriënten ''op te lossen'' tot opneembare delen.
Het is echt een probleem van de huidige manier van wetenschap bedrijven, dat alles in onderzoeken moet zijn vastgesteld en dat men makkelijk voorbij gaat aan wat al bekend is over de normale fysiologie. Het is hokjeskijken.
Dan over dat vet. Ik dacht dat we daar inmiddels wel overheen waren, dat idee dat vet en in het bijzonder verzadigd vet slecht is. Jonge kinderen hebben vet heel erg hard nodig voor energie, darmfuctie en voor de groei en ontwikkeling van hersenen en zenuwstelsel. Moedermelk, het model voor voeding van het mensenkind zou ik denken, bevat allerlei soorten vetten, ook verzadigde, en cholesterol. Moedermelk bevat, een beetje afhankelijk van de testmethode (de 4% uit de gangbare tabellen is eerder een minimum dan een gemiddelde en gaat vooral over melk uit de volle borst, die relatief vetarm is, in tegenstelling tot melk uit de legere bost, die relatief vet is), tussen 4 en 10% of meer vet en iets van 7-9% lactose. Ook de anderhalf procent eiwit levert wat energie. Het percentage vet en suiker in moedermelk is dus vaak ongeveer gelijk, wat betekent dat het vetaandeel in de energie voorziening dubbel zo groot is. Je mag ervan uitgaan dat in de overgangsfase van vloeibaar naar vaste voeding die verhouding ook zo mag zijn.
Het zou fijn zijn wanneer wetenschappelijke artikelen in Foodlog zouden worden besproken door mensen die kennis hebben van de achterliggende biologie en fysiologie.
PS: ik maakte van dit antwoord mijn blog van vandaag.
Op Facebook linkt Ingrid Nijwening-Bos naar de Kleintjesmethode, de vergrotende trap van Baby-led weaning.