De Nederlandse fritesproducent Lamb Weston/Meijer (onder meer leverancier van McDonald’s) geeft uitgebreid antwoord op Duurzaam Bedrijfsleven. Het grootste deel van de massa die verloren gaat, is water (12 à 20%), dat verdampt tijdens vooral het voorbakken van de frites. ‘Tarragrond’ (14%) blijkt ook een belangrijke factor. Dat is gewicht dat helemaal niet van de aardappel komt, maar het gevolg is van de aarde en steentjes die met de aardappel mee de grond uitkomen. Zo'n 7% van het onbruikbare gewicht komt van de schillen; op wat uitzonderingen na, zijn de meeste frites nu eenmaal van geschilde aardappelen gemaakt. Bijna honderd procent (99,7% om precies te zijn) van alle plantaardige resten krijgt een nuttige bestemming. De aardappelstoomschillen gaan als veevoer naar de varkens. Dat gebeurde altijd al. Lamb Weston/Meijer onderzoekt nu ook hoe het bedrijf suikers en eiwitten uit aardappelstoomschillen kan halen om die als ingrediënten voor humane voeding en andere, non-food producten te gebruiken. Wit aardappelzetmeel is vanwege de goede plak- en bindingseigenschappen heel geschikt als bestanddeel voor bioplastic, behanglijm en boorspoeling. Maar de voorkeur heeft die toepassing voor menselijke voeding. Food grade en circulaire economie zijn de woorden waar alles om draait, zegt Jolanda Soons van de fritesmaker.
Duurzaam Bedrijfsleven - Er gaan 2 kg aardappels in 1 kg frites: waar blijft de rest?
  • Deel
Druk af