‘voedselprijzen’ weldra nieuwe Olympische discipline?

Ik kijk raar op van Nederland dezer dagen. Het land is in de ban van juichende oranje mannetjes, die rondhollen op een groene wei met witte strepen met aan weerszijden grootmazige visnetten opgespannen tussen 3 palen. Wat is dat toch voor een vreemdsoortige akkerbouwtechniek? En dat nog wel live op TV... in prime-time.

Wij Belgen, wij maken tenminste tijd voor spórt: "voedselprijzen". We beoefenen het met zoveel vlijt, als maken we kans op een gouden medaille tijdens de komende Spelen in Bejing. Niemand die ons kan verslaan op de '100 meter als een vette vis zwemmen' en '2 kilo borrelnootjes werpen'.

Marc Oursin, algemeen directeur van Carrefour Belgium, liep afgelopen dagen een rondje langs enkele politieke kabinetten. Van zijn eindtijd ben ik niet op de hoogte. Carrefour dreigt echter de limiettijd voor de prijzenslagmarathon niet te overleven. Zeker nu steeds meer klanten zich doperen met Aldi of Lidl.

Vandaag kregen vestigingen van o.a. Carrefour op de koop toe nog bezoek van eigenzinnige supporters: 'boeren zijn het'. In de buurt van de winkels proberen ze hun producten te verkopen aan de prijs die ze er zelf in investeerden. Wat een bedrog: de zwarte markt op zijn kop!

Edoch, een enthousiaste klant op de radio: "Goedkoop? Dat zou ik menen! Hier ga ik meer komen winkelen!"

Aangezien de spelregels voor "voedselprijzen" nog niet geheel vastliggen, stel ik voor enkele afspraken te maken:

- de parkingplaatsen bij hypermarkten worden het officiële spelterrein (die staan vol met witte strepen),
- de gebouwen worden loges voor veehouders met hun gevolg (de dranghekkens aan de kassa komen daar van pas),
- en de spelregels: die laten we door de boerenmarkt bepalen.

Een scheidrechter hebben we niet nodig, want onze leuze is: "Fair Play. Fair Pay."