4 min
We ontvingen een tekst van merkenbureau Fitzroy dat zich richt op jonge mensen. O, een reclameboodschap van WC-eend, dacht de redactie. Toch even gebeld met Jur Baart en toen besloten de tekst te plaatsen. Het onderzoek is gebaseerd op een enquête onder 300 jongeren die via een gerichte tool op sites waar zij langskomen zijn geworven. Jongeren van 10-25 (Generatie Z), de consumenten van de toekomst, lijken heel anders naar logo's te kijken dan de oudere generatie die beslist wat ook voor hen goed moet zijn. Of het onderzoek betaald is door de klanten van Fitzroy (waaronder PepsiCo)? Nee, verklaarde ons Baart met zijn hand op het hart; het is eigen onderzoek op basis van eenvoudige tellingen. Of het representatief is? De redactie van Foodlog durft het niet te garanderen, maar vindt het boeiend genoeg naast het onderzoek dat de Consumentenbond vanmorgen presenteerde: voor de markt als geheel zou Nutri-Score het beste logo zijn. Voor de jeugd scoort het voedselstoplicht beter, constateert Fitzroy.
Eind van dit jaar kiest het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport een nieuw ‘‘voedselkeurmerk-logo’’. Dit is besloten vanuit het Nationale Preventieakkoord, dat bedoeld is om de gezondheid van Nederlanders te verbeteren. Hoewel er veel informatie te vinden is over hoe merken en instanties zich profileren ten aanzien van voedselkeurmerken, is de informatie over hoe consumenten hier in staan nihil. Fitzroy liet een onderzoek uitvoeren en dan specifiek op het gebied van Generatie Z: jongeren geboren tussen 1995 en 2010. Zij kennen geen wereld zonder internet, zijn hyperconnected en staan compleet anders in het leven dan voorgaande generaties. In 2020 vormen zij 40% van het aantal consumenten op de wereld. Merken moeten dus nu al rekening houden met hun voorkeuren, gedrag en verwachtingen.
40% heeft geen vertrouwen in keurmerk
De vraag is of Gen Z wel valt voor voedselkeurmerken. Maar liefst 40% geeft aan geen vertrouwen te hebben in voedselkeurmerken vanuit de voedselindustrie. Een van de redenen zou kunnen zijn dat zij meer informatie beschikbaar willen hebben over de voedselindustrie, waar eten vandaan komt, hoe het gemaakt wordt en wat er in zit. Daarnaast bleek ook dat 35% spreekt van verwarring in plaats van verheldering, als het gaat om keurmerken.
Het Stoplicht als beste
Als Gen Z'ers dan toch voor een voedselkeurmerk moeten kiezen, dan komt het Stoplicht-logo met 64% duidelijk als winnaar uit de test. Op de voorkant van elke verpakking staan de belangrijkste voedingswaren (vet, verzadigd vet, suiker en zout) vermeld in een rood, oranje of groen vakje. Groen staat voor laag, oranje voor gemiddeld en rood voor hoog. Zo krijgt de consument duidelijke informatie over de voedingswaarden van een product en kunnen producten gemakkelijk worden vergeleken. Generatie Z omschrijft dit keurmerk als overzichtelijk, duidelijk en uitgebreid. ‘‘Door de hoeveelheid gedetailleerde informatie is in één oogopslag te zien of het product gezond of ongezond is’’ was een veel voorkomend antwoord. Een nadeel van dit systeem is dat er eigenlijk wel een interpretatieslag gemaakt moet worden door de consument. De vraag is of Generatie Z dat wel gaat doen, want volgens hen geldt ‘‘Als ik groen zie dan zal het wel goed zijn… denk ik.’’
De Nutri-score, het voedselkeurmerk waar de Consumentenbond voor pleit, eindigt met 29% als tweede. Dit nieuwe logo gaat van een groene A (gezond) tot een rode E (ongezond) en is een soort energielabel voor alle voedingsproducten. Generatie Z geeft aan dat het onduidelijk is waar de score op is gebaseerd.
In Scandinavië doen ze het anders. Hier zijn de gezondere keuzes voorzien van een Keyhole-logo. De producten worden per productgroep met elkaar vergeleken; in tegenstelling tot het Stoplicht-logo, waarin alles onder dezelfde criteria valt. Echter, met 7% zien de Nederlandse Gen Z’ers het Groene sleutelgat niet zitten. ‘‘Het logo zegt mij niets en ik zie geen directe link.’’ Zelfs voor deze zeer visueel ingestelde generatie kan het visueel dus te simpel worden. Als er wordt gekeken naar het logo van een keurmerk moet deze dus wel voldoende informatie verschaffen.
Vorm van logo’s is achterhaald
32% geeft aan vaak er op te letten of een product (on)gezond is, op aspecten als suiker, vet en calorieën wordt het meest gelet. Alleen de vorm waarin voedselkeurmerken gepresenteerd worden zijn enigszins achterhaald. Vanwege de kleine letters op een verpakking, die al bomvol staan met allerlei informatie. 31% heeft liever een digitale ervaring, denk aan een QR code/NFC chip of door middel van VR, om erachter te komen wat gezond is.
Generatie Z is gewend aan fake news en (te) mooie verkooppraatjes. Zij prikken snel door de gelikte reclameboodschappen heen en zijn minder gevoelig voor mooie Instagram filters of beroemde influencers, dan hun voorgangers: de Millennials. Slechts 11% zou zich meer aantrekken van een influencer dan van een voedselkeurmerk.
Als influencers terrein verliezen en keurmerken als verwarrend ervaren worden, hoe gaan merken in de toekomst dan wel Generatie Z raken? We zijn lang voorbij het tippingpoint dat alles mooi moet zijn. Zorg in eerste instantie ervoor dat wat je doet echt authentiek is met een duidelijke boodschap en standpunt. Daarbij mag het trouwens ook een beetje leuk zijn en mogen naast de ogen ook andere zintuigen geprikkeld worden. Dit inzicht wordt onderbouwd door middel van recent wereldwijd trendonderzoek van Spotify, waaruit blijkt dat 56% van Gen Z visuele overload ervaart en dat audio ervaringen een mooi alternatief zouden bieden. Slimme merken denken dus naast overzichtelijke visuele ervaringen ook na over voice en andere multisensorische oplossingen.
Gen Z leeft in een hybride realiteit, waarin de fysieke en digitale werelden volledig met elkaar versmolten zijn. Als een aangeboden digitale dienst maar een beetje hapert, laat het dan maar. Daarom is bijvoorbeeld Snapchat zo populair onder Generatie Z, terwijl andere AR diensten nog achteraan hobbelen. Het belangrijkste is dat de digitale ervaring naadloos moet zijn. Gen Z heeft een digitaal DNA en is volledig vergroeid met hun mobiele telefoon. Zij verwachten naadloze diensten die de fysieke en digitale werelden met elkaar verbinden.
Dit artikel afdrukken
Als ik groen zie dan zal het wel goed zijn… denk ikOm het onderzoek te kunnen bewerkstelligen is er kwantitatief onderzoek gedaan onder 300 Gen Z'ers. Aan hen zijn onder meer drie voedselkeurmerken voorgelegd: het Stoplicht-logo, de Nutri-score en het Groene sleutelgat.
40% heeft geen vertrouwen in keurmerk
De vraag is of Gen Z wel valt voor voedselkeurmerken. Maar liefst 40% geeft aan geen vertrouwen te hebben in voedselkeurmerken vanuit de voedselindustrie. Een van de redenen zou kunnen zijn dat zij meer informatie beschikbaar willen hebben over de voedselindustrie, waar eten vandaan komt, hoe het gemaakt wordt en wat er in zit. Daarnaast bleek ook dat 35% spreekt van verwarring in plaats van verheldering, als het gaat om keurmerken.
Het Stoplicht als beste
Als Gen Z'ers dan toch voor een voedselkeurmerk moeten kiezen, dan komt het Stoplicht-logo met 64% duidelijk als winnaar uit de test. Op de voorkant van elke verpakking staan de belangrijkste voedingswaren (vet, verzadigd vet, suiker en zout) vermeld in een rood, oranje of groen vakje. Groen staat voor laag, oranje voor gemiddeld en rood voor hoog. Zo krijgt de consument duidelijke informatie over de voedingswaarden van een product en kunnen producten gemakkelijk worden vergeleken. Generatie Z omschrijft dit keurmerk als overzichtelijk, duidelijk en uitgebreid. ‘‘Door de hoeveelheid gedetailleerde informatie is in één oogopslag te zien of het product gezond of ongezond is’’ was een veel voorkomend antwoord. Een nadeel van dit systeem is dat er eigenlijk wel een interpretatieslag gemaakt moet worden door de consument. De vraag is of Generatie Z dat wel gaat doen, want volgens hen geldt ‘‘Als ik groen zie dan zal het wel goed zijn… denk ik.’’
31% heeft liever een digitale ervaring, denk aan een QR code/NFC chip of door middel van VR, om erachter te komen wat gezond isNutri-score geeft te weinig houvast
De Nutri-score, het voedselkeurmerk waar de Consumentenbond voor pleit, eindigt met 29% als tweede. Dit nieuwe logo gaat van een groene A (gezond) tot een rode E (ongezond) en is een soort energielabel voor alle voedingsproducten. Generatie Z geeft aan dat het onduidelijk is waar de score op is gebaseerd.
In Scandinavië doen ze het anders. Hier zijn de gezondere keuzes voorzien van een Keyhole-logo. De producten worden per productgroep met elkaar vergeleken; in tegenstelling tot het Stoplicht-logo, waarin alles onder dezelfde criteria valt. Echter, met 7% zien de Nederlandse Gen Z’ers het Groene sleutelgat niet zitten. ‘‘Het logo zegt mij niets en ik zie geen directe link.’’ Zelfs voor deze zeer visueel ingestelde generatie kan het visueel dus te simpel worden. Als er wordt gekeken naar het logo van een keurmerk moet deze dus wel voldoende informatie verschaffen.
Vorm van logo’s is achterhaald
32% geeft aan vaak er op te letten of een product (on)gezond is, op aspecten als suiker, vet en calorieën wordt het meest gelet. Alleen de vorm waarin voedselkeurmerken gepresenteerd worden zijn enigszins achterhaald. Vanwege de kleine letters op een verpakking, die al bomvol staan met allerlei informatie. 31% heeft liever een digitale ervaring, denk aan een QR code/NFC chip of door middel van VR, om erachter te komen wat gezond is.
Generatie Z is gewend aan fake news en (te) mooie verkooppraatjes. Zij prikken snel door de gelikte reclameboodschappen heen en zijn minder gevoelig voor mooie Instagram filters of beroemde influencers, dan hun voorgangers: de MillennialsMultisensorisch is the way forward
Generatie Z is gewend aan fake news en (te) mooie verkooppraatjes. Zij prikken snel door de gelikte reclameboodschappen heen en zijn minder gevoelig voor mooie Instagram filters of beroemde influencers, dan hun voorgangers: de Millennials. Slechts 11% zou zich meer aantrekken van een influencer dan van een voedselkeurmerk.
Als influencers terrein verliezen en keurmerken als verwarrend ervaren worden, hoe gaan merken in de toekomst dan wel Generatie Z raken? We zijn lang voorbij het tippingpoint dat alles mooi moet zijn. Zorg in eerste instantie ervoor dat wat je doet echt authentiek is met een duidelijke boodschap en standpunt. Daarbij mag het trouwens ook een beetje leuk zijn en mogen naast de ogen ook andere zintuigen geprikkeld worden. Dit inzicht wordt onderbouwd door middel van recent wereldwijd trendonderzoek van Spotify, waaruit blijkt dat 56% van Gen Z visuele overload ervaart en dat audio ervaringen een mooi alternatief zouden bieden. Slimme merken denken dus naast overzichtelijke visuele ervaringen ook na over voice en andere multisensorische oplossingen.
Gen Z leeft in een hybride realiteit, waarin de fysieke en digitale werelden volledig met elkaar versmolten zijn. Als een aangeboden digitale dienst maar een beetje hapert, laat het dan maar. Daarom is bijvoorbeeld Snapchat zo populair onder Generatie Z, terwijl andere AR diensten nog achteraan hobbelen. Het belangrijkste is dat de digitale ervaring naadloos moet zijn. Gen Z heeft een digitaal DNA en is volledig vergroeid met hun mobiele telefoon. Zij verwachten naadloze diensten die de fysieke en digitale werelden met elkaar verbinden.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 januari krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 januari krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ik zie je punt wel Sytske Barkhuis , en kan het nut van wat je aandraagt onderkennen. Dat kan zeker positieve veranderingen bewerkstelligen.
Deze lijn gaat over dat logo en - in bredere zin - 'Generatie Z'. Dat logo is in principe een soort algehele 'Voedingstheorie', over wat aan te raden is en wat niet. Maar dan wel heel beperkte theorie…. waarbij de achterliggende mechanismen nauwelijks wetenschappelijk duidelijk zijn, en een bredere context ontbreekt. (geen wonder dat daar moeilijk over gedaan wordt door deskundigen)
'Generatie Z' wordt vooral digitaal beïnvloed, is hierboven gesteld. Mijn stelling is daarbij, dat de school ook een belangrijke invloed kan hebben bij die beïnvloeding, een kritische visie met kennis van zaken kan ontwikkelen. Statistiek als kennisgebied leer je ook niet op Facebook en Twitter aan.
En stel je voor... leerlingen die enthousiast gezonde recepten/ lekkers delen op Facebook ;)
Hetzelfde geldt voor jou Frank Buurman
Ik ben namelijk absoluut niet tegen theoretische voedingskunde, want ik schrik er regelmatig van hoe weinig mensen weten over de producten die ze kopen/eten/drinken.
Dit topic gaat echter over een voedselkeuzelogo en daar wordt al zo moeilijk over gedaan.
Je mist mijn punten Sytske Barkhuis : obesitas en metabolische aantastingen zijn een algemeen - en uiterst kostbaar - maatschappelijk probleem dat bij de bron aangepakt moet worden. Een belangrijke (de belangrijkste?) 'bron' is educatie, aanleren. Zelfs al is een kind nog niet meteen obees op school, of heeft al meteen diabetes - door fris, junkfood en snoep. Naast het basis punt dat een vakkenpakket de maatschappelijk relevante issues behoort te dekken. Praktische voedingskunde met een spectrum aan echte smaken kennis laat maken (als deskundig uitgevoerd), die een andere perceptie van 'lekker'/ motivatie ontwikkelen. Theoretische voedingskunde confronteert met de gevolgen van verkeerde voeding en drinken, tegenover de positieve gevolgen van natuurlijke voeding (zoals betere schoolresultaten ;) .
Frank Buurman
Dat zou je het Voedingscentrum moeten vragen. Per school zal het verschillen wat je op de school zelf en buiten de school kunt kopen. Je kunt dus niet alle scholen over 1 kam scheren, maar het beter per school bekijken. Idem voor wat betreft het aantal kinderen met overgewicht, want dat verschilt ook per school.
Sytske Barkhuis : 'Dagelijks trekken 12 brigadiers van de Schoolkantine Brigade van het Voedingscentrum door het land om scholen in het voortgezet- en middelbaar beroepsonderwijs te ondersteunen bij het realiseren van een gezondere schoolkantine' Wat houden die brigades inhoudelijk in? Welke superverleidelijke heerlijke alternatieven creëren die? Betrekken die leerlingen bij culinaire activiteiten voor elkaar? Hebben die leerlingen dat al meegekregen op de basisschool als begin van culinaire ontwikkeling en motivatie? Krijgen die leerlingen onderwijs in metabolische aantastingen? Hebben die scholen een tweeslachtig beleid? Hoe worden die leerlingen beïnvloed? Zomaar wat van vele vragen en contexten.... (misschien is het 'Food for Life' programma in de UK, mede geïnitieerd door Jamie Oliver, een beter voorbeeld?... alhoewel ook daar de medespel rol van leerlingen bij koken te weinig aandacht krijgt... voedingsleer als vak vaak ontbreekt, al is het regelmatig iets beter gesteld met excursies naar lokale agrarische producenten... in de vroegere HBS in België was voedingseducatie wél een verplicht vak.. misschien een van de redenen waarom België ruim voorlicht op Nederland in culinaire ontwikkeling?... ondanks alle negatieve invloeden die ook daar de kop op gestoken hebben?... net als in Griekenland... met haar fameuze MD dieet?... oorzaken?)