Lees ook
Voedselfraude kan verschillende vormen aannemen: van het relatief onschuldige ‘verkeerde voorstellingen’ van claims tot ernstige bedreigingen voor de volksgezondheid. In die eerste categorie vallen bijvoorbeeld uitspraken als ‘handgemaakt’, ‘authentiek’, ‘natuurlijk’ en ‘lokaal geproduceerd’. Deze claims voegen (emotionele) waarde toe aan producten maar zijn lastig te verifiëren, aldus Chauhan.

Personeel dat lager in de pikorde staat, zal onder druk eerder een sociaal gewenst antwoord geven wanneer een supervisor bijvoorbeeld vraagt naar de oorsprong van een product of ingrediënt. Dat moet veranderen, vindt Chauhan. Bedrijven moeten stoppen met denken over veiligheid en compliance (aan de regels voldoen) als bedrijfskosten, omdat het essentiële onderdelen zijn van een bedrijfscultuur. Bedrijven moeten hun verantwoordelijkheid nemen, vindt hij. Wat hem betreft is "vertrouwen de basis" en is "een cultuurverschuiving" nodig om fraude tegen te gaan.

Onlangs wees de wereldvoedselorganisatie FAO op toenemende risico's op het gebied van voedselveiligheid - echte gevaren voor de volksgezondheid dus - als gevolg van toenemende wereldhandel. Producten uit landen met lagere voedselveiligheidseisen en lagere respect- en vertrouwensstandaards stromen in toenemende mate de wereldmarkt op en kunnen het voedselvertrouwen wereldwijd ontwrichten. Volgens de FAO kan dat leiden tot grote sociaal-economische problemen omdat complete handelsstromen door consumenten en importeurs opeens kunnen worden uitgesloten van deelname aan het handelsverkeer. Dat kan grote gevolgen hebben voor producenten, hun werknemers en zelfs complete economieën. Volgens de FAO zijn die gevolgen veel groter dan ziekte- en sterfgevallen als gevolg van onveilig voedsel en kunnen we ons die nog maar moeilijk voorstellen.

Dit artikel afdrukken