Het aantal klanten van de voedselbank is het afgelopen jaar met 7,2% gestegen. Per eind december 2020 kregen 37.311 huishoudens voedselhulp, ofwel ruim 93.000 monden. Het aantal kinderen onder de 17 jaar steeg met 9,3% tot 36.858 kinderen.
Volgens de voedselbanken is de coronacrisis van het afgelopen een fikse aanjager gebleken voor het aantal mensen dat een beroep heeft moeten doen op de voedselbanken. In totaal hebben alle 172 voedselbanken van Nederland in 2020 160.500 unieke monden geholpen. In 2019 waren dat er 151.000. Er zijn in 2020 ruim 60 miljoen producten uitgedeeld. Tussen de regio's zijn grote verschillen te zien: de grootste stijgingen deden zich voor in Noord-Holland en Rotterdam.
Omdat het aantal mensen dat niet in staat is om voldoende eten te kopen en regelmatig honger heeft nog veel groter is dan de groep die de voedselbank nu helpt, zijn de voedselbanken in 2019 het project 'Onder de Radar' gestart. Het blijkt dat schaamte voor veel mensen de drempel is om niet bij de voedselbanken aan te kloppen voor hulp. "Daarom is de voedselbank in december 2020 een campagne gestart ‘Niks om je voor te schamen’, gekoppeld aan de actualiteit. Want als Covid-19 ons iets heeft laten zien, dan is het dat tegenslag iedereen treft. Van jong tot oud, van werkgevers tot werknemers, van startende tot bestaande ondernemers."
voedselbanken - Voedselbanken Nederland Newsroom
Volgens de voedselbanken is de coronacrisis van het afgelopen een fikse aanjager gebleken voor het aantal mensen dat een beroep heeft moeten doen op de voedselbanken. In totaal hebben alle 172 voedselbanken van Nederland in 2020 160.500 unieke monden geholpen. In 2019 waren dat er 151.000. Er zijn in 2020 ruim 60 miljoen producten uitgedeeld. Tussen de regio's zijn grote verschillen te zien: de grootste stijgingen deden zich voor in Noord-Holland en Rotterdam.
Omdat het aantal mensen dat niet in staat is om voldoende eten te kopen en regelmatig honger heeft nog veel groter is dan de groep die de voedselbank nu helpt, zijn de voedselbanken in 2019 het project 'Onder de Radar' gestart. Het blijkt dat schaamte voor veel mensen de drempel is om niet bij de voedselbanken aan te kloppen voor hulp. "Daarom is de voedselbank in december 2020 een campagne gestart ‘Niks om je voor te schamen’, gekoppeld aan de actualiteit. Want als Covid-19 ons iets heeft laten zien, dan is het dat tegenslag iedereen treft. Van jong tot oud, van werkgevers tot werknemers, van startende tot bestaande ondernemers."
De Nederlandse voedselbanken verwachten dat het aantal huishoudens dat steun nodig heeft als gevolg van de coronacrisis nog met 50% zal groeien, schrijft Trouw. Bij het begin van de coronacrisis startten de voedselbanken daarom een campagne, waarop de overheid met €4 miljoen aan coronasteun over de brug kwam. Tot nu toe hebben de voedselbanken dat geld nog niet gebruikt. Maar het onvoorziene gevolg van die schenking is dat de huidige donateurs hun donaties staken.
Leo Wijnbelt – voorzitter van de Nederlandse voedselbanken – vindt dat er een onafhankelijke stichting moet komen om voedsel in te kopen, van de beschikbaar gestelde miljoenen, zonder verdere bemoeienis van de voedselbanken en de overheid. Nu draaien de voedselbanken op gedoneerde producten die tegen de houdbaarheidsdatum aan liggen. Deze producten krijgen de voedselbanken gratis en dat helpt bij het voorkomen van voedselverspilling.
“Zelf eten kopen, doen voedselbanken niet,” aldus Wijnberg. “Onze leveranciers vragen wij gratis voedsel te geven, producten die anders vernietigd zouden worden. Als we bij diezelfde bedrijven gaan inkopen, hebben we een dubbele pet op.”
De onafhankelijke inkoopstichting zal deze belangenverstrengeling tegengaan.
Minder bedeelde mensen hebben vaak genoeg geld voor voedsel, maar kunnen de vaste lasten niet betalen die voorrang hebben op de primaire kosten levensonderhoud (eten, kleding. zorg). Een onbedoeld neveneffect van de snel groeiende inkomensverschillen na de oorlog.
Vroeger was dat omgekeerd.
Als kind zag ik mijn moeder het huishoudboekje bijhouden, waarin de levensmiddelen de grootste uitgaven vertegenwoordigden. Iedere maand werd 60 gulden apart gelegd voor de huurbaas die het persoonlijk kwam ophalen. Een potje geld was nodig voor gas en licht, kosten kleding telde nauwelijks mee, die werden eindeloos doorgegeven en hersteld. We kwamen niets tekort maar bijna niets was nieuw, bijna alles was te repareren.