imageIn de strijd tegen obesitas gaan we ver. Heel ver.

Eerst creërden we een probleem door ons voedsel te industrialiseren en te raffineren. Daardoor verkoopt het beter, maar vult het minder. Dus eten we er flink van door. Vervolgens haalden we het vet eruit. Dat zorgde aanvankelijk nog voor smaak en enig gevoel van verzadiging, maar omdat het zo slecht ging heten, moest het eruit. Toen moest het fabriekseten anders van smaak worden voorzien. Meer suikers en smaakversterkers bleken de oplossing. Omdat alles daar min of meer hetzelfde door ging smaken verkocht het nog makkelijker. Bovendien raakten we nog minder verzadigd zodat we er nog meer van op konden. En bovendien, van suikers word je pas echt vet, zeker als ze niet verzadigen. Over de mogelijke effecten van andere smaakversterkers zullen we het niet hebben.

Tegelijk zorgden we ervoor dat we niet meer hoeven te bewegen en vertellen we mensen dat eigenlijk ieder moment van de dag wel een eetgenietmoment is. Maakt niet uit waar je bent of hoe laat het is. Bovendien zorgen we ervoor dat je het ook nog eens altijd en overal kunt kopen. En ... we zorgen ervoor dat je zelfs gaat denken dat je nog gezonde dingen eet en drinkt ook, als je dacht dat je het 'eigenlijk' maar beter zou kunnen laten staan.

En dan ... ja dan is er ruimte voor uiterst experimentele voedingsproducten. Er bestaat nu een plan om babyvoeding te voorzien van leptine, een hormoon dat de 'zin in' voedsel, de voorraad van vetten en het verbruik van energie reguleert. Zo zouden babies preventief kunnen worden behandeld tegen obesitas en hoeven de gezonde commerciële belangen die ik hierboven zo onbeschaamd en kort samenvatte niet te worden bijgebogen. Sterker nog, er komt weer een markt bij!

Vroeger tectyleerden we auto's. Tegen de roest. Preventief. Nu doen we het met onze babies. Niet tegen, maar vóór het lekker-door-kunnen-eten. Later als ze groter zijn en ook door moeten kunnen eten. Eten is immers omzet. En omzet maakt de voedingsmiddelenmarkt de allergrootste die er is.

O ja, normaal zou je dit stofje binnenkrijgen via de gezonde borsten van je moeder. Die kunnen nu eindelijk werkeloos mooi blijven. Borsten zijn er tenslotte voor onder je T-shirt, op het strand en in bed, maar natuurlijk niet voor je kinderen.

Goed hé!
Dit artikel afdrukken