Boerencrisis
Europa wil er vooralsnog niet aan, maar in Frankrijk zullen de herkomst van het vlees en de melk in bewerkte producten vanaf 1 januari 2017 op het etiket vermeld moeten staan. Daarmee gaat een al vele malen door Franse consumentenorganisaties geuite wens in vervulling. Stéphane Le Foll, de Franse minister van Landbouw, komt met de maatregel bovendien de in een diepe crisis verkerende Franse melkvee- en varkensboeren tegemoet. Zij kunnen nu immers de meerwaarde van met Frans vlees en melk gemaakte producten duidelijk maken naar de consument. Bovendien zullen Franse producenten de voorkeur geven aan het inkopen van Franse melk en vlees.
De Nederlandse en Belgische koepels van voedingsmiddelenindustrie, met hun sterk van export afhankelijke leden, noemen het besluit in gelijk getoonzette reacties 'onbegrijpelijk''Ondergraving Europese markt'
De Nederlandse en Belgische koepels van voedingsmiddelenindustrie, met hun sterk van export afhankelijke leden, noemen het besluit in gelijk getoonzette reacties 'onbegrijpelijk'. De Belgische federatie FEVIA verwoordt het zo: “Met deze goedkeuring ondergraaft de Europese Commissie het principe van de eengemaakte Europese markt. [..] Het is onbegrijpelijk dat de Europese Commissie het basisprincipe van vrij verkeer van goederen op de helling zet. Het invoeren van verschillende etiketteringsregels voor producten gemaakt binnen of buiten Frankrijk staat gelijk aan het optrekken van handelsbarrières."
Bedrijfsleven op kosten gejaagd
De FNLI wijst op de "substantiële negatieve gevolgen" voor het bedrijfsleven. "Zo zal verplichte herkomstetikettering leiden tot zeer frequente aanpassing van etiketten, met bijbehorende kosten en complexiteit van productie en logistiek. Ook worden producenten ontmoedigd om reststromen optimaal te benutten. De hoeveelheid van een restproduct kan te klein zijn om te gebruiken, in verhouding tot de kosten die gemaakt worden bij het wijzigen van het etiket", aldus de FNLI.
Behalve Frankrijk zouden ook Italië, Portugal en Litouwen staan te trappelen om vergelijkbare oorsprongsetiketteringen door te voerenVolgens de FNLI maakte de Europese Commissie 2 jaar geleden nog een andere afweging, namelijk dat "de consument niet bereid is te betalen voor zo’n verplichte oorsprongsetikettering, dat de administratieve last niet te overzien is en dat het een negatieve impact op de Europese handel zou hebben." Zowel de FNLI als FEVIA roepen hun overheid op "de nodige stappen te zetten om verder protectionisme in Europa een halt toe te roepen".
'Who's next?'
Behalve Frankrijk zouden ook Italië, Portugal en Litouwen staan te trappelen om vergelijkbare oorsprongsetiketteringen door te voeren, schrijft Politico. Zowel om hun consumenten beter te informeren, hun ketens te dwingen transparanter te worden maar vooral hun boeren betere garanties te kunnen bieden. Kijk naar de karbonaadjes op de foto. Sinds begin van het jaar liggen ze al zo in de Franse Lidl. Als daar straks 'porc hollandais' op zou staan, voelt dat niet lekker voor de Franse consument van de Duitse discountsuper. Sinds begin dit jaar is ook de Lidls Rosette de Lyon al van Franse varkens gemaakt. Ook daar zou Nederlands, Duits, Belgisch, Deens of Spaans vlees een beetje raar in smaken, hoewel het tot de zomer van 2015 gebruikelijk was en zelfs kenners het verschil niet kunnen proeven.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Eigen waar eerst dus Jan. Een 80 jaar oud motto dat NL ook hanteerde.
‘Koopt Nederlandsche waar dan helpen wij elkaar’.
Over voedselnationalisme gesproken: Sinds ongeveer een jaar zie je bij de Belgische vestigingen van Carrefour nogal wat producten met een label "Wordt Belgetariër!!!". Van de website: " Geef jij voorrang aan Belgische producten op je bord? Het is alleen maar een kwestie van willen! Word vandaag nog Belgetariër!"
Van een boerenorganisatie die hoog opgeeft van de kwaliteit van Hollandse producten lijkt de weerstand tegen herkomst-etikettering niet zo begrijpelijk.
Die Chinese moeders willen toch óók graag heel zeker weten dat ze zoveel extra betalen voor dat Friso babymelkpoeder, omdat die écht van Hollandse huppelweidekoeien komt, en niet van een zo goedkoop mogelijk bij elkaar geharkte internationale verzameling
"private opslag" melkpoeder, met Friso-fabrieken als laatste verpakkingsstation?
Als ik de diverse deskundigen en Rosenthal's revitaliseringsguru's mag geloven, is dat
"Holland Pig" juist een onderscheidend, exportbevorderend kwaliteitsmerk
(al schijnt "Holland Big" juist weer een diskwalificatie te zijn, omdat die op worpgrootte doorgefokte beestjes o.m. door hun lagere geboortegewicht dermate weinig weerstand hebben, dat Poolse mesters de voorkeur geven aan vitalere Deense biggetjes).
De heer @MartinScholten geeft ook hoog op van Hollands dierwelzijn
(op de onderbouwing waarvan wij overigens helaas reeds 2 maanden wachten).
Waarom dan die trotse USP-herkomst verzwijgen?
Een van de problemen, die bij de paardenrundschandalen naar boven kwamen, bleek nu juist dat onnavolgbaar internationaal bij elkaar gescharrelde ratjetoe aan zo goedkoop mogelijke, al dan niet na jaren weer ontdooide ingrediënten te zijn. Zie de casus Selten.
Ook dat los je niet op door dergelijke potentieel riskante multipele oorsprongen voor de consument te blijven verhullen.
De sector heeft de mond ook vol van tracking & tracing.
Dat blijkt op het etiket van nu helaas beperkt tot het - voor de leek die denkt dat het de oorspronkelijke oorsprong betreft misleidende - laatste verpakkingsstation.
Het lijkt me ook uit oogpunt van volksgezondheid nogal aangewezen, dat de échte herkomst van producten als vlees goed en snel traceerbaar is, als ze besmet blijken.
Mocht dat TTIP nog doorgaan, dan is de beer helemaal los.
Daarnaast zijn lokale producten, ook vanuit oogpunt van ecologische circulariteit, een verkooppré dat je de consument, uit puur eigenbelang, niet zou moeten willen onthouden.
Zo is inmiddels in België al een tweede, horizontaal over verschillende bacteriesoorten overdraagbare colistineresistente plasmide, MCR-2, aangetroffen.
Toch handig dergelijke producten tenminste snel en efficiënt naar een oorspronkelijk herkomstland terug te kunnen herleiden om verdere verspreiding van dergelijke levensgevaarlijke resistentie tegen dit ultimum refugium colistine nog met minimale voortvarendheid te kunnen tegengaan.
Professor Mevius kon onlangs niet eens aangeven of het in Nederland aangetroffen, met
MCR-1 besmet kippenvlees uit Hollandse stallen kwam of niet.
Sinds wanneer is transparantie over herkomst in strijd met de gemeenschappelijke markt? Ik had altijd begrepen dat marktwerking gebaat is bij transparantie.
Ik snap best dat hier haken, ogen en grenzen aan zitten, maar laat Nederland nou geen achterhoedegevecht gaan voeren. In het verleden heeft NL zich ook lang verzet tegen Europese labels inzake geografische herkomst en productiewijze. Vandaag zijn zulke labels heel gewoon. Er komt nu eenmaal steeds meer weerstand tegen globalisering en tegen anoniem voedsel. LTO en FNLI doen er verstandig aan zich te bezinnen hoe ze hier op in kunnen spelen. En dan niet alleen door het Holland imago te verbeteren.
Ik voorzie overigens pizza's waarbij het etiket groter wordt dan de pizza zelf. De leverancier kan het etiket dan verkleinen door meer te sourcen in eigen land of door te stoppen met quatro stagioni.
Ook is duidelijk dat kleine landen, met hun veelal kleinere diversiteit, in het nadeel komen ten opzichte van grote landen.
Ook LTO spreekt zich tegen de verplichte herkomstvermelding uit.
"Het is tegen een van de grondbeginselen van de Europese Unie: vrij verkeer van personen en goederen", aldus Klaas Johan Osinga. Hij vreest dat de verplichte herkomstetikettering vooral voor extra administratie gaat zorgen. "Wat als een zuivelverwerker in Noord-Frankrijk ook melkleveranciers in België, Nederland en Luxemburg heeft? Moet hij dan bij de grens ophouden met melk ophalen?"
Volgens Osinga is de verplichte herkomstetikettering "weer een signaal dat de Europese Unie onder druk staat". Overigens is vrijwillige herkomstetikettering een ander verhaal. Dat doet Nederland bijvoorbeeld al om zijn bloemen te promoten.